ခမ္းမက်ယ္ႀကီးထဲကမဂၤလာေမာင္နွံကိုၾကည့္ၿပီးစူပုတ္ရွံဳ႕မဲ့ေနတာေဆာ့ဂ်င္တစ္ေယာက္သာရွိေပလိမ့္မည္။ေထာင့္ဆံုး၀ိုင္းမွာထိုင္ကာရွန္ပိန္ကိုနွစ္ခြက္ဆင့္ေသာက္ေနမိသည္။
"ေဟး!!ဂ်င္!!"
"ကု!ငနာရဲ႕!ေနာက္က်လိုက္တာ.."
"လာခါနီးမွဆိုင္ကယ္ဘီးေပါက္သြားလို႔..ဟီး.."
အမည္းေရာင္suitကိုျဖစ္သလို၀တ္ကာခန္းမထဲ၀င္လာတဲ့ေဂ်ာင္ကုကေဆာ့ဂ်င္လက္ထဲကရွန္ပိန္ခြက္ကိုယူကာေကာက္ေမာ့သည္။ေဆာ့ဂ်င္ၿပံဳးလိုက္မိၿပီးေဂ်ာင္ကုရဲ႕႐ြဲ႕ေစာင္းေနတဲ့necktieကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္သည္။
"ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဂ်င္ရ.."
"necktieေလးေတာင္မစည္းတတ္ဘူးလားကုရာ..ငါမရွိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလည္း.."
ေဆာ့ဂ်င္ကNecktieေလးကိုေသခ်ာတည့္ေပးရင္းေနာက္လိုက္တာေပမယ့္ရယ္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကရုတ္တရက္တည္တံ့သြားသည္။
"မင္းမရွိရင္ငါဆိုတာလည္းမရွိဘူး..အဲ့ဒါကိုမွတ္ထား.."
"ေအးပါ..ငါကေနာက္တာပါ..မင္းကလည္းစိတ္ခ်ည္းပဲ..ဟီးး.."
မိုးျပာေရာင္၀တ္စံုေလးနဲ႔ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ပါးမို႔မို႔ကိုေဂ်ာင္ကုလက္မေလးနဲ႔ဖ်စ္မိသည္။
"အဲ့ဒီ့လက္ညစ္ပတ္ႀကီးကိုဖယ္စမ္းပါဟ!!"
"ငါ့လက္ညစ္ပတ္တာမင္းေလာက္မဆိုးေသးဘူး..ေျပာပါဦး!မနက္ကေရမခ်ိဳးလာတဲ့အေၾကာင္းေလး.."
ၿပီတီတီနဲ႔မ်က္ခံုးပင့္ျပလာတဲ့ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ဇာတ္ပိုးကိုေဆာ့ဂ်င္ဖုန္းခနဲပိတ္အုပ္လိုက္မိသည္။ငိုက္စိုက္က်သြားေသာထိုေကာင္ကတဟားဟားေအာ္ရယ္ေနေသးသည္။
မဂၤလာပြဲႀကီးမွာလ်ွံထြက္လာတဲ့ရယ္သံႏွစ္ခုေၾကာင့္နမ္ဂြၽန္းမ်က္ခံုးတန္းေတြတြန္႔ခ်ိဳးသြားသည္။အသံလာရာကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ေဂ်ာင္ကုကိုတဖတ္ဖတ္ရိုက္ၿပီးရယ္ေနတဲ့သားငယ္။
"မမခဏေနာ္!ေမာင္ျပန္လာခဲ့မယ္!"
တြဲထားတဲ့မမရဲ႕လက္သြယ္သြယ္ကိုအသာျဖဳတ္ခ်ကာထိုေထာင့္ဆံုး၀ိုင္းဆီနမ္ဂြၽန္းေလ်ွာက္လာခဲ့လိုက္သည္။အနားနီးေလသားငယ္ရဲ႕အၿပံဳးေလးေတြကပိုထင္ရွားေလ။
YOU ARE READING
StepFather!!
Fanfiction{Unicode} ပါးချိုင့်တွေထဲထာဝရခိုပုန်းဖို့ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမယ့်ပါးချိုင့်တွေမှာပိုင်ရှင်နဲ့တဲ့။ အဲ့ဒီပိုင်ရှင်ကကိုယ့်မိထွေးတဲ့လား။ {Zawgyi} ပါးခ်ိဳင့္ေတြထဲထာဝရခိုပုန္းဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ပါးခ်ိဳင့္ေတြမွာပိုင္ရွင္နဲ႔တဲ့။ အဲ့ဒီပိုင္ရွင္ကကိုယ့္မိေထ...
