real you?

part 16

ik loop weer naar lena. dan gaat de bel. we lopen naar de volgende les. de lessen gaan weer traag voorbij. dan gaat de bel. jes eindelijk uit verlost van al die ogen naar me. snel loop ik naar mijn kluisje. ik trek mijn jas er uit en prop mijn boeken er in. lena moest nog iets met een docent bespreken dus ik fiets alleen. snel pak ik mijn fiets en fiets ik naar huis. ik zie dat mensen mij volgen. snel neem ik een andere weg. als ik thuis aan kom zitten ze niet meer achter me aan. ik leg mijn fiets weer in de garage en ik doe ik de deur open "ben thuis!!" roep ik. "ik zit boven" zegt ian. ik trap mijn schoenen uit. en loop naar ian zijn kamer. "gaat het a en beetje?" vraag ik. ian kijkt me aan. ik aan zijn ogen dat hij veel pijn heeft. "kom" zeg ik. ik trek hem mee naar de badkamer. "en wat ben jij van plan" zegt hij met een grijns. "mond dicht kuyper" ik maak zijn wonden weer schoon en doe een nieuwe pleister op zijn snee. en nieuw verband om zijn wond op zijn buik. als ik klaar ben trek ik zijn. trui naar beneden. dan kijk in hem recht in zijn ogen aan. hij komt dichterbij en niet veel later voel ik zijn lippen op de mijne. ik ga er in mee. na een lange zoen. kijk in hem weer aan. allebei hebben we een grote glimlach op ons gezicht. hij springt van de was tafel af en duwt mij er tegen aan. dan duwt hij zijn lippen weer op de mijne. dan tikt zijn tong tegen mijn lippen. ik geef hem toestemming. de zoen word iets ruwer. maar dan gaat de deur beneden open. "Top ze zijn thuis" zeg ik sarcastisch. Ian moet lachen. "Wat lach je kuyper" zeg ik. "Waar zijn jullie?" Vraagt Jan. Ian trekt me mee naar zijn kamer. "We zitten op mijn kamer" roept ian. We horen iemand naar boven komen. Samen zitten ian en ik op zijn bed Netflix te kijken. "IAN" roept Jan als hij in de kamer staat. "Ik ga wel even weg" zeg ik. Ik loop weg en kijk nog even naar ian. Hij kijkt niet blij. Ik blijf op de gang staan zodat ik optijd terug kan als er iets gebeurd en alles kan horen.

|| ian perspectief||
Jan begint met praten. "En ik hoop dat je nu aardig tegen haar doet" roept hij. "Ja wat denk jij ik heb echt geen zin in nog meer wonden" "daar zorg je zelf voor jochie" "nee en noem me niet zo" "en waarom?" "Omdat ik je jochie niet ben" "o ja zeker wel, maar als je nog 1 keer gemeen tegen haar doet heb je een probleem" en met die woorden loopt weg. Sanne komt binnen. "Nog iets gedaan?" Vraagt ze. "Nee gelukkig niet" zeg ik. Ze glimlacht. Ik open mijn armen en ze komt er in liggen. Samen kijken we verder.

|| hehe eindelijk weer een nieuw deel sorry dat het zo lang duurde maar Omg dit verhaal heeft gwn meer dan 300 oogjes echt I love jullie❤️❤️||