real you?

part 14

we bestellen pizza na het eten moet isa alweer naar huis. we pakken haar spullen in ik fiets met haar mee naar station. daar nemen we afscheid. "we spreken vaker af oke?" vraagt isa. "zeker weten" dan loopt isa haar trein in. ik fiets weer naar huis als ik thuis aan kom zitten de jongens nog te gamen. "ik ben boven" roep ik. "isg" zegt ian. ik loop naar mijn kamer niet veel later komen hellen en jan thuis. ik hoor hoe jan de jongens weg stuurt. dan hoor ik geschreeuw uit de woonkamer komen. ik loop naar mijn deur. "waarom stuur je ze nou weg" roept ian boos. "waarom denk je ze hoeven hier niet altijd te zijn" roept jan boos. ik loop naar de trap toe. ik kan net in de woonkamer kijken. "ja en ze zijn wel mijn vrienden hè" "ja dus dat betekend dat ze hier altijd moeten zijn" "nee maar mag ik niet afspreken dan" "dat mag we maar niet zo vaak, je hebt sanne toch" "nee zij is hier ook gewoon steeds met vriendinnen" "ja dus" "o en dat mag wel" "zij spreekt niet zo vaak af als jij met de jongens" "o dus je gaat haar lekker voor trekken nou als jullie dat doen ben ik weg" nadat ian dat zegt rolt er een traan over mijn wang. dan komt ian de trap op. "en waarom jank jij?" vraagt hij bot. "en wat boeit jou dat" zeg ik boos en loop weg. ik maak me klaar voor bed. gelukkig is het morgen zondag dus kan ik nog even wakker blijven.  ik zet een serie aan en ga liggen. na een tijdje  hoor ik ian ook naar bed gaan. het boeit me niks meer ik dacht vanmiddag echt dat hij anders was. zou dat verhaal wat hij vertelde we echt waar zijn?. vragen spoken door mijn hoofd. een tijdje later hoor ik hellen en jan ook naar bed gaan. maar na een tijdje hoor ik een boze jan. ik ga met mijn oor bij de muur staan. "en waarom was jij nou weet tegen sanne aan het schreeuwen" roept hij boos. "gewoon" zegt ian. "gewoon is geen antwoord" zegt jan boos. en niet veel later hoor ik iemand uit bed vallen. ik twijfel geen moment en ren naar de kamer waar ian slaapt. daar ligt hij op de grond. ik ren naar hem toe en til hem op. ik ondersteun hem naar de badkamer. ik maar zijn wond op zijn rug schoon en de snee op zij hoofd. op de snee doe ik een pleister en zijn wond wikkel ik in met verband. dan ondersteun ik hem weer naar zijn bed. "dankje" zegt hij zacht wanneer hij in bed ligt. "wat heet jan gedaan?" vraag ik bezorgd. ian kijkt weg. "ian wat heeft hij gedaan?" vraag ik dringender. "hij duwde me van mijn bed af en ik ging met mijn hoofd lang m'n nachtkastje" zegt hij. "oke nou slaap lekker dan" zeg ik en ik wil terug naar mijn eigen kamer lopen. maar ian trekt me terug. "wil je hier blijven please" vraagt hij bang. "tuurlijk" zeg ik. en ik ga naast hem liggen niet veel later hoor ik tevreden zuchtjes. ian slaapt. na een tijdje slaap ik ook.

|| jeje nieuw deeltje||