Sevdiğim Sevdiceğim ''NAYİNO''

0.0

Sabah uyanıp beklenmedik bir şekilde Üvey babamı karşımda görmüştüm deli gibi bana bakıyordu 'Ne oldu' dememe kalmadan üstüme atlamıştı köpek. Elime ilk gelen şeyi kafasında kırmıştım koca bedenini üstümden atıp yataktan kalkmıştım. Kafasını tutup.''Ne ne yaptın sen lan.'' demişti bağırarak bende ''Hak ettiğini yaptım şimdi odamdan defol git piç herif.'' dedim kapıyı gösterirken odadan zar zor çıkmıştı. Arkasından odamdaki banyoya girip elimi yüzümü yıkamıştım. Normal insanlar gibi uyanamaz mıydım ben hiç. Bitmiş bir suratla aynaya bakıp. ''Çekecek çilem var.'' Dedim kendi kendime sonra ekledim. ''Ona rağmen çok güzelim Maşallah bana.'' dedim ve yalan bir gülücük yerleştirdim yüzüme ve banyodan çıkıp hazırlanıp alt kata indim. Mutfağa geçtim. Annem olacak kadın ben mutfağa girer girmez bağırarak. ''Sen nasıl bir insan oldun adam seni kahvaltıya çağırmak için odana geliyor sen adamın kafasını kırıyorsun.'' demişti. ''O adam dediğin piç üs..'' devamını getirmedim nasıl olsa inanmayacak ti devam ettim. ''Hak etmeseydi.'' dedim ve evin çıkışına doğru ilerledim. Okulun son iki haftası vardı kapanmasına normalde gitmezdim ama evde kalıp katıl olmak istemiyordum. Sokağa çıkıp kulaklığımı taktım ve telefondan müzik açıp yola koyuldum. Yolu yarılarken telefona gelen mesaj sesiyle poların cebinden telefonu alıp gelen mesaja baktım.

Gönderen. 'Şero başkan'

''Okula gitme ekelim bu gün okulu, keyfimize bakalım seni bir yere götürmek istiyorum.'' yazan kışı Sefaydı. 

Gönderilen. 'Şero başkan'

''Keyfim yok zaten iyi olur ama ilk önce okula gidip Murat hocayla konuşmam gereken bir şey var gel gidelim sonra çıkarız okulda.'' yazıp gönderdim.

Karar vermiştim Murat hocanın bana teklifini kabul edecektim. 'Ne teklifi' dediğinizi duyar gibiyim. Hemen cevap vereyim. O evden kurtulmam için beni kendi spor salonunda eğitmen olarak istiyordu bana bir miktar para verecekti Maaş gibi bende o evden ayrılıp tek başımı yaşayacaktım. Ve bu gün buna karar verdim orada durup bana ne zaman saldıracağını bekleyemezdim onu öldürüp de hayatımı bitiremezdim. Bu ben değildim çocukluktan beri ondan dayak yiyordum hatta taciz ediyordu dayanacak gücüm yokken boks kursuna gitmeye başladım ve onun bana her yaklaşmaya çalıştığında ona karşı koyuyordum ama nereye kadar çekip gidecektim o evden başka çarem yoktu.

Yarım saat sonra.

''Sefa abartıyorsun oğlum bir şey olmadı bana zaten kafasını kırdım akıttım pekmezini son iki gün. Sonra gidiciyim o evden.'' dedim Sefayı sakinleştirmeye çalışırken oturduğu yerden kalkıp. ''Başlatma şimdi beni mq adam senin odana geliyor sardırıyor annem ne bok ediyor o kadın görmüyor mu? lan kaç yaşına kadar dayak yedin o adamdan yeter lan yeter seni bu şekilde görmekten yoruldum yeter.'' dedi bağırırken oturduğum yerden kalkıp gözümdeki yaşı sildim ve ''Tamam işte artık gücü yetmiyor bana.'' dedim sustum sonra devam ettim. ''Bana çalışma gerek yok diyorsun ama benim evden kaçmam için başka çarem yok biraz spor salonunda kalırım sonrada işte tut...'' lafımı kesip. ''Ben ne güne duruyorum kızım? benim o koca evde tek başıma kafayı yediğimi biliyorsun. Benle kalmaya başladığın zamanlarda ben anladım aile olmayı öğrendim ben. Ne evi? Ne işi? gel benle kal işte.'' dedi bende yüzüne bakarak. ''Sefam biliyorum sen varsın hayatım dasın bende senle öğrendim aile ne demek 'abi' ne demek 'baba' ne demek. Ama olm..'' yine lafımı kesip sinirle yüzüme baktı ve. ''Kes o sesini ne diyeceğini biliyorum ama bana ne kızım el alem ne der diye bana ne günlük takıldıklarım dan kime ne bizden gel bana 'kardeş' ol beraber kalalım iste.'' dedi bende yüzüne bakıp. ''Tamam Sefa tamam kardeşim sen sakın ol ayarlarız.'' dedim geçiştirirken onunda bir hayatı vardı ve onun rahatını bozamazdım bir şekilde ayar verip kurtulmam lazımdı o evden.

Bilmem kaç saattir denizin karşısında oturuyorduk sessizliği bozup. ''Kalksak mı artık eve gitmem lazım.'' dedim ona dönerek. ''Gidelim son iki gün ondan sonra seni o evden alıp bir daha da yalnız bırakmayacağım.'' dedi beni kolunun altına alıp.

Biz kim miyiz?

En iyi yakın 'Arkadaş'. Aramızda bir yaş olmasına rağmen 'Baba, kız' 'Abi, kardeş' Küçük ama birbirine kocaman Aile olan kişileriz.

Ben Buse Kara. 18 yaşındayım lise sona gidiyorum Anne demeye bin şahit ister bir kadınla ve Yeni eşiyle yaşıyorum. Öz babam nerede? Ne bok eder? bilmiyorum. Pekte umurumda değil zaten. Sefayla küçük yaşta tanışmıştım. Hayatımı bir o bilir birde en yakın ama en uzakta olan 'Başak' 4 Sene önce buradan giden ama her zaman yanımda olan kız. Bildiğiniz üzere üvey babası tarafında taciz edilen dayak yiyen biriyim yani daha doğrusu biriydim artık öyle değil. Kendi ayakları üstüne durmaya çalışan spor hayatı oldukça iyi olan gönlünü kimseye açmayan bir kızım işte. Hayatımı okudukça daha iyi tanıyacaksınız.

Sefa Yetkin. 19 Yaşındayım Aile kavramını çocukluktan beri beni yalnız bırakmayan Buseyle öğrenmiş biriyim. Gerçek ailem yok diyemem vardı takı o 'Kaza' olana adar. Tatile giderken kazan yapmıştık ve o lanet günden geriye kalan sadece bendim. Şuan lise sona gidiyorum o kaza olduktan sonra okul kaydımı dondurup okulu bırakmıştım ama Buse yüzünden tekrar başladım. Benden bir yaşta olsa küçük olan 'zibidi' takımıyla okuyordum ah ne güzel. Benim Buse gibi bir spor uğraşım yok ama arada bir okul kavgalarına arada da zevkine ve öfkeme yenik düşüm Busenin üvey 'piçini' dövüyordum. Eh tabi bu spordan sayılmaz. Kısa tutalım nasılsa ilerledikçe daha iyi tanıyacaksınız beni, bizi. ;) 

Evet yeni bir kurgu yazmayalı baya olmuştu. Bakalım bunun sonu nasıl olacak hadi hep birlikte görelim. (Beğenip yorum atmayı unutmayın düşünceleriniz benim için çok önemli Sayın okurlar.)