one shots// johnlock+sheriarty ✔️

apple pie life (part 2)

Düzenleme yapılmamıştır hataları belirtirseniz sonra düzeltirim. Keyifli okumalar!

Sherlock Greg'le oturmuş çay içiyordu, normalde arkadaş canlısı olmaktan epeyce uzak olan dedektif; John ve Rosie'nin onu gitgide insanlaştırması sonucu sıradanlaşmıştı.

"Sherlock," Greg geldiğinden beri yalnızca ikinci kez konuştu. "Son zamanlarda aklıma takılan br şey var, sorma konusunda pek emin değilim ama."

"Sor," Sherlock çayında büyük bir yudum aldı. Greg'leyken sessizce otursalar dahi keyif alıyordu, hayatta değer verdiği nadir kişilerdendi.
"Hiç biriyle denemeyi düşünmedin mi? İllaki sevgililik ya da evlilik değil, sadece denemeyi? Klasik bir akşam yemeği ya da yürüyüş gibi?"

Fincanı kenara koydu Sherlock, görünüşe göre önemli bir konuşma olacaktı. "Beni tanıyorsun Lestrade," diye başladı. "Randevulaşma bana göre değil, hem denesem dahi eminim sonu kafama atılan bir topuklu ayakkabıyla falan olur."

"Bir kızla olmak zorunda değil,"

Sherlock yutkundu, arkadaşının bunu farkederek varsayımlarda bulunacağını biliyordu ama hazırlıksız yakalanmıştı. "Elbette," dedi. "Sadece ihtimaller dengesi, Lestrade. Kısacası soruna cevap olarak düşünmediğimi söyleyebilirim, dahi olmanın dezavantajlarından birisi de sevilmeyen biri olmak."

Greg dinledi fakat ikna olmadığı belliydi, çayını içerken gözlerini dedektife odaklamıştı. "Sadece bilmeni isterim Sherlock, cinsel yönelim kim olduğunu değiştirmez; nasıl birisi olduğunu da. Bu tarz konularda rahat mısın bilmiyorum ama değilsende öyle olmalısın."

"Teşekkürler,"

"Ayrıca," Greg kapıya dönüp Bayan Hudson'ı yokladı. "Diğerlerinin yargılayacağını düşündüğün birini seviyorsan dahi bunu kendi içinde yaşama, şansını dene."

Sherlock kaşlarını çatarak arkadaşını süzdü, hangi ara böyle zekileşmişti Greg? John'a olan sevgisini anlamış gibi konuşuyordu. "Bilgece tavsiyelerin için tekrar teşekkürler dostum," dedi konuyu kapatmaya çalışarak. "Söylediklerini aklımda tutacağım."

Kapının açılma sesi duyuldu, John ve Rosie gelmiş olmalıydı. Greg çayından son yudumunu alıp ayağa kalktı. "Sherlock, ona açıl." diye mırıldandı, nerdeyse anlaşılamayacak şekilde. "Onun sana açılamayacağını biliyorsun, hiç şansı olmadığını düşünüyor çünkü sen sensin, yüksek işlevli bir sosyopat yani."

Sherlock şimdi gerçekten şaşırmıştı, Greg nasıl böyle emin konuşabiliyordu? Hem John'un da onu sevdiğini mi ima etmişti?
Kafasındaki soruları bölen kendine doğru koşarak gelen Rosie oldu.

"Sherlock amca, çok eğlendik! Üç kez sallandım ve ip atladım."

Dedektif küçük kızı tutup kucağına aldı, iki yandan bağlı saçları ve mavi gözleriyle gerçekten meleksi bir güzelliğe sahipti. "Peki gözlem yapmayı denedin mi?" diye sordu. "Seninle alıştırmasını yaptığımız gibi, küçük detaylardan sonuca ulaşmak?"

"Onunla yalnız kalmalarına engel olmalısın," dedi Greg, John'a dönerek ve bu Rosie'nin sinirli bakışlarına maruz kalmasını sağlamıştı. "Ben amcamla zaman geçirmeyi seviyorum!"

Sherlock Greg'i sırıtarak izledi, onu duydun mu?   diyordu adeta.

"Gördün mü, benim sözüm geçmiyor bile." John'da eğleniyor gibiydi. Sherlock Rosie'nin yanağına sulu bir öpücük bıraktı, şimdiden onunla gurur duyuyordu.