Ders çalışırken telefona gelen bildirimle kafamı kaldırdım.
Yaklaşık iki saattir ders çalışıyordum ve artık mola vermem gerekiyordu. Mesaj Nisan'dan idi. İyi olup olmadığımı soruyordu.
Aah evet son haftalar çok tuhaf şeyler olmuştu.
Can ile geçirdiğim o günden sonra daha da samimi oluruz diye düşünürken Can beni umursamıyordu bile. Resmen beni görmemezliğe veriyordu.
Çok kez onunla konuşmaya çalışmıştım.
2 hafta önce:
Sabahtan beri Can'ın gelmesini bekliyordum. Nihayet gelmişti. Sevinçle yanına gittim ama suratının asık olduğunu görünce modum aniden düştü.
"Neyin var Can? Ne oldu?"
Bana cevap vermeden hızla sırasına gitti. Onun peşinden ben de gittim ve önündeki sıraya oturarak ona döndüm.
"Acaba bir cevap mı versen?"
"Ne istiyorsun Melis?"
"Ne mi istiyorum? Sadece bir cevap bekliyorum Can!"
"Bana ne olduğu seni niye ilgilendiriyor?" dedi umursamaz bir tavırla. Şu an sinirden kuduruyordum.
"Ne oluyor Can?! Ne bu tavırlar?"
"Bak Melis. Sırf seninle iki üç takıldım diye sana aşık olduğumu falan düşünüyorsan yanılıyorsun. Çok kaptırma kendini. Sen benim eğlencelerimden birisin." dedi ve göz kırparak sınıftan çıktı.
Afallamıştım. İma ettiği şey midemi bulandırmıştı.
Koşarcasına kantine Nisan'ın yanına gittim. Nisan'ı gördüğümde kendimi onun kollarına bıraktım. Sarsılarak ağlıyordum. Nisan sadece beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Bir iki dakika öyle geçti. Nisan'a olanları anlatınca ağzı açık kalmıştı.
Nisan'ın yanındaki kızlar Can'ı yıllardır tanıyorlarmış okuldan dolayı.
"Onu hatırladığımdan beri böyle." dedi Nehir.
"Her gün farklı kızla takılır." diye ekledi Sude.
"Ama sen onu takmaz isen o kudurur emin ol." dedi bu sefer Beyza.
Sude, Nehir, Beyza, Melike ve Meryem'de bizim sınıfta idi. Bu zamana kadar sınıftaki insanları tanımaya çalışmadığım için Nisan ve Can dışında kimseyle konuşmuyordum.
Kızlarım hepsi birbirinden iyiydi. Bu arada çok önemli bir şey öğrenmiştim. Nehir abimin arkadaşı Özgün'e karşı bir şeyler hissediyor gibiydi.
Sürekli Özgün'den bahsediyordu. İçimi bir çöpçatanlık duygusu kaplamıştı. Aralarını yapabilirdim.
Grubun geri kalanından Sude dışında hiçbirinin sevgilisi yoktu anladığım kadarıyla. Sude üst sınıflardan Cemal Can ile sevgiliydi. Ve aşırı yakışıyorlardı. Can ile böyle olamayacağım aklıma gelince küçük bir hüzün kapladı içimi.
Kızlar kendi aralarında konuşurken birden ayağa fırladım.
"Ben abimin yanına gidiyorum aşkolar." Sonradan sanki aklıma bir şey gelmiş gibi "Aaa Nehir sen de benimle gelsene. O ara yoldan tek gitmeye korkuyorum da."dedim.
Nisan hemen anlamıştı. Ve bana göz kırptı.Tabii ki de korktuğumdan değildi.Özgün ile tanıştırmak için Nehir'i çağırmıştım.
Yol boyunca güzelce konuştuk. Abimgilin katına gelince Nehir olayı anlamıştı.
