Şiir kokulu toprak...

Sen neredesin ey sevgili

Beni sen akşamcı ettin 
Hayal sevgilim 
Elde kadeh 
Dilde sen 
Her akşam bu sofrada bir rüzgardır esen 

Yıldızlara isimler verdim kendimce 
Biri hayal 
Biri gurbet 
Biri hasret 
Biri hep o güzel memlekettir memleket 
Sokaklarında büyüdüğüm seninle 
Buluştuğum gözlerinle 
O güzel memleket bir yıldıza adını verdi 
Akşamları göğe kaldır başını seyret 
Belki geçmişin ışıkları henüz sönmemiştir 
Belki resimler kaybolmamıştır 
Belki isimler unutulmamıştır 
Belki batmayı unutmuş güneşler vardır gökte 
Seyret aynaya bakmadan seyret gökyüzünü 
Bir yıldız göz kırpıyorsa 
Veya bir ışık kayıyorsa 
Benim kadehimdir şerefine kalkan 
Işıklara doğru 
Sana doğru 
Şiirler geliyor gökyüzünden 
Bu bilinmeyen hayal meyhanesinden 

Beni kimse görmedi 
Ben kimseye el sallamadım 
Seninle meşguldum 
Tanıdıklar görmüşse de ben onları tanımadım 
İnanır mısın senden başkasını da pek sallamadım 

Baharlar açıyor toprakla birlikte ben de canlanıyorum 
Hayallerimi uçurtma yaptım 
Gökyüzünde yalpa yalpa yalpalanıyorum 
Birşey göremiyorum uzaktan sana uzanamıyorum 
Adını çağıracağım bir kimse de yok 
Hep yalnız yürümüşüm sokaklarda demek ki 
Sana bakayım derken kimse kalmamış yanımda 
Bir senin adın var aklımda 
Onu da söyleyemem 
Onu bağıramam özgürce 
Adını tutukladım beynimde salıvermek yok 
Havalandırma bile yasak 
Voltayı hayallerimde atacaksın 
Sen kimseye görünmeyeceksin 

Gel be dünya, evinden atma beni hayata çok alıştım 
Azraile satma beni 
Sana söylerim beni vermezsen ellere 
İsimleri itiraf ederim 
Bir konuşsam sarsılırsın 

Beni sen akşamcı ettin hayal sevgilim 
Elde kadeh 
Dilde sen 
Meyhane beğen meyhanelerden 
Küfürlere karıştı gecenin çığlıkları 
Sesim sesine ulaşmaz 
Aşk buna mı derler 
Kavuşulmazsa büyür 
Kavuşulursa erir 

Ben seni seyrederdim 
Köşeden 
Arkana takılırdım anlamazdın akşam üstleriydi 
Bizlerle pek oynamazdın 
Bir yakan toptu son oyunumuz 
Ellerin ellerimi yaktı 
Gözlerin gözbebeklerimi 
Bisikletimde kaldı sıcaklığın 
Bisikletim yok şimdi 

Beni sen akşamcı ettin 
Hayal sevgilim 
Elde kadeh 
Dilde sen 
Bir de o zümrüt gözlerinde öpüşen 
Mutlu çocuk 
Nereye yolculuk bile demeden 
Gittin evlendin 
Seslenemedim 
Seni hiç görmedim 
Ben ölmedim 
Sen ölmedin 
Neredeydin bilemedim 
Bir tebrik de edemedim