Şiir kokulu toprak...

Yağmur Ve Hüzün

ne zaman yağmur yağsa
alıp kahvemi geçerim camın
karşısına
her damlasında
ufkumda kaybolurum
hasret kokan toprağa
düşen damlalarla
gamlı hüzünlere boğulurum/da
kaybolmuş köylerin ovaların/da
koştururum
ceylanımı
yelesini savurarak
geçerken nehir kenarında
yüzüme düşen
damlaların tadı
ne güzel
rüzgara karşı uçmak
uçmak yürğimdeki hüzünü
yağmur damlalarıyla
atmak
ve derin huzuru bulmak
ne güzel
ne zaman yağmur yağsa
ufkumda kaybolurum ben