love you so much (unicode+Zawgyi)

part -20

Love you so much(unicode)
Part -20

Jong kook: ပြောလည်းခံရမှာပဲ ကိုယ်ကချစ်တာကိုး
Jihyo : ပြောလေဆိုးလေပါလားနော်
Jong kook: မဆိုးပါဘူးဟာ ချစ်တာခေါ်တယ် ချစ်
်တာ သိလား ဒါနဲ့ နင်agencyအသစ်ရတာမြန်သား
Jihyo: omm အမှန်ပြောရရင် သူတို့က အစကတည်း
က ငါ့ကိုသူတို့ agencyနဲ့ စာချုပ်ဖို့ကမ်းလှမ်းထားတာ
ငါကသာ အရင်agencyနဲ့ စာချုပ်သက်တမ်းမပြည့်
သေးလို့ငြင်းဆန်းခဲ့တာ ခုသူတို့ဘက်က စာချုပ်ဖျက်တယ်လည်းဆိုရော ခုagencyက တန်းဖုန်းဆက်တာ
Jong kook: aww  တော်ပါသေးရဲ့ အဆင်သင့်ပဲ
Jihyo: omm သူတို့အကြံမအောင်တာကျေးဇူးတင
်ရမယ် နို့မို့ဆို ငါတော့ မလွယ်ဘူး
Jong kook: omm ဒါနဲ့ အဲ့တစ်ယောက်ကလေ တကယ်တော့ မနာလိုလို့မဟုတ်ဘူးဟ အငြိုးနဲ့
Jihyo: ဘယ်လို
Jong kook: aww ဒီလိုလေ ငါသူ့ကိုသိတယ်ဟ
အရင်က ငါတို့အိမ်ဘေးမှာနေဖူးတယ်လေ ခုနက
သူပြောတာက သူ့appa's company ဖျက်သိမ်းခဲ့ရ
တာ jae suk arjashi ကြောင့်တဲ့
Jihyo: ဘယ်လို ငါနားမလည်ဘူး
Jong kook: သူပြောပုံအရ သူ့appa's companyက
ပို့တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ဦးလေးကလက်မခံလို့တဲ့လေ
ဒါ့ကြောင့် သူတို့ company ဖျက်ရတာဆိုပြီး
Jihyo ကိုပါ ဆွဲထည်ု့ပြီး အမုန်းဂယက်ရိုတ်တာ
Jihyo: arr appaက သူများဒုက္ခရောက်တာကို တွေ့
ရင်တောင် ကြည့်နေနိုင်တာမှမဟုတ်ဘဲ သူ့ကြောင့်တော့ ဒုက္ခရောက်အောင်လုပ်မှာမဟုတ်ပါဘူး
Jong kook: omm ငါလည်း သိပါတယ် ဒါပေမယ့်
သူကလက်ခံချင်ပုံမရဘူး သူ့appaက အဲ့ကုမ္ပဏီဖျက်
ခံလိုက်ရတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေသွားခဲ့တာ
လေ သူတို့မိသားစုလည်းကစဉ့်ကယားနဲ့ နောက်
တော့ သူလည်း မိဘမဲ့ဂေဟာရောက်ခဲ့ရတာဆိုတော့
Jihyo: အဲ့ဒီလောက်တောင် ဖြစ်ခဲ့တာလား
Jong kook: omm အဲ့လိုဆိုတော့လည်း
Jihyo: သူတစ်ခုခုအမှတ်မှားနေတာဖြစ်မှာပါ
Jong kook:ငါလည်း အဲ့ဒီလိုပဲ ထင်ပါတယ်
Arjashi က အရမ်းသဘောကောင်းတာကို
✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂

တစ်ဘက်မှာတော့ Coffeeဆိုင်မှ စကားတပြောပြော
ဖြင့်ထွက်သွားသော Jong kookတို့ကိုကြည့်ကာ
soe min တစ်ယောက်တည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး
တွေတွေလေးရပ်ကာကျန်ရစ်ခဲ့ရင်း အတိတ်ဆီ-----

သာယာလှတဲ့နေ့လေးတစ်နေ့ မှတ်မှတ်ရရ ထိုနေ့က
soe minပထမဆုံးကျောင်းတတ်တဲ့နေ့ အရွယ်က
ခြောက်နှစ်ခန့်ပေါ့။ ကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့တွင်
ကစားနေစဉ် သူတို့အိမ်ဘေးကိုပြောင်းလာသော မိသားစုတစ်စု၊ ကားပေါ်မှပစ္စည်းများချနေသောဘေးတွင် အပြာနှင့်အဝါရောင်အစင်း အကျီင်္ိလေးနှင့် အနက်ရောင်ဘောင်းဘီတိုလေး၀တ်ထားသော ကလေးလေးတစ်ဦးက ဘော့လုံးသေးသေးလေးကိုပိုက်ကာ လျှောက်သွားနေသော သုံးနှစ်အရွယ်ကောင်လေးတစ်ဦး၊ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသည့် ပါးဖောင်းဖောင်း
မျက်လုံးမှေးမှေးလေးနှင့် အလွန်ချစ်စရာကောင်းသည့်
ဒီကလေးလေးကိုသူကြည့်နေခိုက်မှာ ကလေးလက်
ထဲမှ ဘော့လုံးလေးကပြုတ်ကျသွားပြီး သူကစားနေသည့်နေရာသို့ လိမ့်လာသည်။soe min ဘောလုံး
ကိုကောက်လိုက်ရင်း ထိုကလေးဆီသွားပေးလိုက်
်တော့ ဖြူဖွေးသောသွားတက်လေးများပေါ်အောင်
ရယ်ပြရင်း ကျေးတူးပါ၊ မပီကလာပီကလာလေးနှင့်
ကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်သော ကလေးလေးကို
ကြည့်ပြီး သူပါရယ်မိသွားတာအမှန်၊
soe min: omm ဒါနဲ့ ဒီကို ပြောင်းလာတာလား
Jong kook: ဟုတ် တားတားတို့က ဟိုအိမ်မှာနေမှာ
soe min:ငါ့အမည်က jeon soe minတဲ့ ဒီမှာနေတာ
Jong kook:တားတားနံမည်က kim jong kook
soe min: ဟုတ်လား မင်းက ဘယ်နှစ်နှစ်ရှိပြီလဲ
Jong kook:တားတားက သုံးနှစ်ခွဲပြီ
soe min: aww ဟုတ်လား ငါကခြောက်နှစ် ခုဆို
ကျောင်းတတ်နေရပြီ မင်းထက်ကြီးတာပဲ
Jong kook:ဟုတ်တယ်နော် တားတားအစ်မပေါ့
soe min: omm နောက်ရက်တွေ ကျောင်းဆင်းရင်
လာခဲ့လေ အတူတူ ကစားကြမယ်
Jong kook: ဟုတ် noona လာခဲ့မယ်နော်
Jk's mom: အံမယ် လူကြီးလေးတွေစကားပြော
နေကြတယ်တော့ ကလေးကဘယ်ကလဲ
soe min: သမီးက ဒီအိမ်မှာနေတယ်အန်တီ
Jk's mom :aww ဟုတ်လား သားသားကခုချက်
ချင်း ကစားဖော်ရနေပြီပေါ့ ဟုတ်လား သားသားလေး