3. BÖLÜM

1.8K 56 25
                                    

Nisa'dan
Canım sıkkın bir şekilde barakaya dönüp yatağıma uzandım. Barakada Gizem dışında kimse yoktu. O da uyuyordu zaten.

Düşünerek uykuya dalmıştım.

1 SAAT SONRA

uyandım kendimi daha iyi hissediyordum, düşünmüştüm çünkü, Fatma benim için bi şey ifade etmiyor, zaten Cemal Fatma için benimle konuşmayacak değil ya?

düşüncelerim barakanın girişinde yerde ayakkabılarını bağlayan Fatma'yla dağıldı.

Fatma "Cemooo, bi gelsenee." diye bağırınca heyecanlanıp oturuşumu düzelttim. Fatma bana ters bir bakış attı.

"Efendim Fatma?" diyerek barakaya girdi Cemal.

Cemal'le göz göze geldik en azından bir gülümsemesini beklerdim. O da yok.

O kadar kırılmıştım ki.

Bütün enerjim sömürülmüş gibiydi.

Ne oyuna gitmek, ne yerimden kalkmak istiyordum.

Gün Cemal'le sadece göz göze gelişimiz ve onun gözünü kaçırmasıyla geçmişti.

Dokunsalar ağlayacak haldeydim.

Oyuna geldik. Parkur tam benlikti ama

"Acun Abi, ben oynamasam olur mu, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Galiba hastayım." Diyerek bahaneler üretmiştim.

"Geçmiş olsun Nisa, tabii ki. Sizin sağlığınız her şeyden önemli. Metin abi baksın sana."
Deyince hemen "Yok abi gerek yok teşekkürler dinlenirsem geçer sanırım."
diyerek benchte somurtup oturmuştum.

Cemal bana anlamsız bakışlar yolluyordu. Ya da ben anlamıyordum.

Oyun 9-4'tü ve biz kazanıyorduk. Ödül ise hamburger, patates, soğan halkası ve kolaydı.

Şimdi Burak oyuna çıkacaktı. En başında oturduğum yerdeydim ayağa bile kalkmamıştım.

Burak kaybetmiş, durumu 9-5'e getirmişti.

Sıra Fatma'da ödülü kazanmak istiyor, Fatma'nın kaybetmesini istiyordum.

Öylesine nefret ediyordum ki.

Önümden geçerek ayağa kalkan Cemal

"Haydi Fatma sen en iyisisin!"

diye bağırıyordu.

Aman aman iyiye bak. Geride kalmış atış bile atamamıştı.
"Şansa bak ya takıldım."
diyerek benche geldi.
Hahaha şansmış güleyim bari.

Durum 9-6 Cemal çıkacaktı ama çıkmadan önce yanıma gelip

"Senin neyin var böyle? Kendine gelsene hiç yakışmıyor sana somurtmak, mutlu ol. Gülünce daha güzel oluyorsun."
demişti ve ben o kadar mutlu olmuştum ki. Ona gülümsedim

Fatma benchte ayaktaydı önüne geçip "Haydi cemalim!" Diye bağırdım

Öyle bi bakıyordu ki Fatma ve saz arkadaşı Makbule,

Cemal oyunu kazanmıştı.

İlk bana sonra onlara sarıldı

Evet Fatma Hanım. Cemal'i öyle kolay bırakmam size!

hadi bol vote yorum bekliyorum ve sizi seviyorum 💖

*kısa bir bölüm oldu, ama sık sık bölüm attığım için dert etmedim ve attım bölümü umarım hoşunuza gider*

CEMAL&NİSAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin