Prologue

2K 50 8
                                    


I'm packing up my things when I heard someone knocked on my door. I shouted to that person to come in and it turns out to be my mom.

"Kaylee" she gently walk towards my bed and sat beside me. "Sigurado ka ba na ok lang sayong umalis? You still have a choice" sabi ni mama. Humarap naman ako sa kanya at hinawakan ang mga kamay niya.

"I made up my mind ma" at ngumiti naman ako sa kanya as an assurance. She nodded at kita ko parin sa mukha niya ang lungkot

"I know you can do it. Just remember that me and your brother are just one lcall away. If you need anything, don't forget to call us. Bibisitahin ka namin every holidays anak, even though Omaha is way too far from this country" she chuckled

"I will" tumayo si mama at lumabas na ng kwarto. I sighed and the scenario yesterday just crashed into my mind.

"Michael, alam mong mahirap para sa'kin ang malayo si Kaylee." narinig kong sabi ni mama nang mapadaan ako sa kwarto nila. Hindi ko alam kung paano sila nagkaayos pagkatapos lokohin ni papa si mama. Ganon yata talaga kapag mahal mo ang isang tao. I shook my head nang marealize ko kung saan namaman mapupunta itong mga sinasabi ko sa utak ko.

"Para sa kanya 'tong ginagawa natin Karen. We just want what's best for her. She needs to study for college to be successful, to chase her dreams" tumigil naman saglit si papa bago magpatuloy "and to forget everything what happened" dugtong nito. Tuluyan na kong umalis at pumasok sa kwarto ko.

Inikot ko ang ulo ko sa kanan kung nasaan ang study table ko and I saw our picture. Si Zean na nakangiti at ako naman na nakasimangot dahil sa uling na ipinahid niya sa magkabilang pisnge ko. We've done bonfire celebration for our 3rd monthsary and the photo was taken during that time. I just smiled bitterly.

Everything went so fine between me and Zean. We did bunches of dates and we trusted each other like other couples do. Pero minsan nakakaproblema din kami katulad ng ibang magkarelasyon. But destiny is too harsh to us. He came to a biggest decision that really broke my heart and by that, the hatred bloomed into my chest.

"We're leaving" sabi ni papa at kinuha naman niya ang dalawang maleta ko. Inayos ko naman sarili ko bago tuluyang lumabas ng kwarto.

We've exchange our goodbyes and kisses and as expected, my mom just burst into tears. Si kuya naman ang nagasikaso kay mama at muli naman niyang pinaalala ang mga pangaral niya sakin. He's been repeating it for one freaking week, how can I forgot those?

Sumakay na ko ng kotse bago pa tumulo ang mga luha ko na kanina pang gustong lumabas. The engine of the car started at tuluyan na itongg umandar.

"Everything will be fine anak, you'll be better" sabi sakin ni papa. Tumango lang ako. Isinandal ko ang ulo ko sa bintana ng kotse.

Being better is not enough. I want to be the best that no one can ever be. Hindi na ko papayag na maliitin ang pamilya ko. I want to get even for putting my father to shame. Alam kong malaki at mayamang pamilya ang mga Olivio, but I'll make sure I will get the revenge that I want.

Tahimik at dere-deretso lang ang byahe namin. Sumilip ako sa gitna ng daan at sa hindi kalayuan ay may nakita akong truck kumunot naman ang noo ko nang mapansing hindi normal ang takbo at paliko liko ito. I just ignored it at bumalik naman ako sa pagkakasandal ko at pumikit but before I fell asleep, I just heard something crashed. When I opened my eyes, I just saw myself deluge with blood.

***

A/N: what's up mga readers?! Hahaha namiss ko kayo (sana all miss) Pero mas namiss kayo ni Zean at Kaylee opkors! Sa mga hindi pa nakakabasa ng  book1 Din't Mess with the Campus Heartthrob, just visit my profile or I'll just drop the link below. Subaybayan ang continuation ng pagiibigan ni Kaylee at Zean! Ano nga bang tunay na nangyari sa relasyon at buhay nila? Malalaman niyo yan sa mga susunod na chapters. Stay tune!

UPDATED: April 23,2020

Don't Mess with the Bad Girl (BOOK2)- ON GOINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon