Sabah yine Sezen Aksuyla uyandım. Herzaman ki gibi zil seslerim ve alarmım onun şarkılarıydı. Küçüklükten beri onun şarkılarıyla büyümüştüm. Annem onun hayranıydı bu yüzden adımı SEZEN koymuştu.
Ben SEZEN ATAY, 19 yaşındayım ailemin tek kız çocuğuyum babam gittikten sonra anneme bağlılığım daha çok arttı. Annem onun bizi başkası yüzünden bıraktığını söylüyor ama ben buna inanmak istemiyorum.
6 yaşından beri babasız büyüdüm, annem onun yokluğunu aratmamaya çalışsa da ben onu özlüyordum. Anneme bunu söyleyemesemde özlüyordum...
Bugün benim için farklı bir gün sonunda 3 ay tatil bitti. 12. Sınıfa başladım beni asıl mutlu eden şey stajımın da başlaması. Heycanlıydım hemde çok...
Bugün çok güzel bir gün olacağına eminim içimde daha farklı bir duygu var heycanlandım fazlasıyla bundan olması gerek.
Yastığımın altından telefonumu çıkarıp hızlıca Handanı aradım dün gece onu uyandırmam için mesaj atmıştı bana kesin yine geç saatlere kadar uykusuz kalmıştır. Çalıyor çalıyor, çalıyor ancak açmıyordu. 10. Aramada ancak açtı, onu da uyandırdıktan sonra hızlıca yatağımdan kalktım banyoya doğru ilerlerken sehpaya ayağımı çarptım.
" Ah! Çok acıdı ama. "
Oturup ayağımı ovuşturduktan sonra acısı biraz olsun geçmişti. Doğrulup banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım. Elbise dolabımın kapağını açıp ne giysem diye düşümeye başladım. Siyah dar pantolon ve beyaz askılı tişörtümü giymeye karar verdim. Giyindikten sonra saçlarımı tepeden dağınık topuz yapıp kenarlarından iki tutam çıkardım. Yüzüme güneş kremi sürüp bolca maskara ve toprak tonu rujumuda sürdükten sonra makyajımı tamamladım. Siyah çantamı elime alıp içine staj kıyafetlerimi bıraktıktan sonra odamdan çıkıp mutfağa gittim.
Annem kahvaltı hazırlıyordu. Annem beni görünce minik bi gülümsemeyle beni baştan aşağı süzdü.
Bende ona gülümsedim.
" Günaydın güzel kızım, bugün çok güzel olmuşsun. Harika görünüyorsun."
Annemin yanağından öpüp teşekkür ettim. Hızlıca kahvaltı masasına oturdum. Bir dilim peynir ve 2 tane zeytin yedikten sonra masadan kalktım. Annem çayı koyarken.
" Kızım biraz yemek ye yorulacaksın hastanede" . Çantamı yerden alıp
" İlk gün annecim geç kalmak istemiyorum". Anneme sarıldıktan sonra kapıya dogru ilerledim.
Merdivenlerden ikişerli iniyordum. Telefonumu çıkarıp Handanı aradım. Beni bekliyordu otobüs durağında. Handanla evimiz 5 dk mesafede. İlk okuldan beri arkadaşım. Arkadaş denmez ona aslından KARDEŞ denir. Çünkü her anım onla geçmiş, geçmişim o benim, çocukluğum. Umarım geleceğimde de yer alır.
Seri adımlarla otobüs durağına yürüdüm. Handan siyah etek, üstüne kırmızı bir bluz giymişti saçlarını açık bırakmıştı. Gözlerindeki likiti kalın sürmüştü. Yaklaşık 1 aydır görüsemiyorduk tatile gitmislerdi Antalyaya. Handan çok güzel bir kızdı tatilde bronzlaşmıstı çok da güzel olmuştu bugün yanında sönük kalmıstım.
Bana kocaman gülümsedi. Ona sımsıkı sarıldım.
" Can senı çok özledim ya " . Dedim kıkırdıyarak.
Handanda benim gibi çok heycanlıydı.
" Asıl ben seni çok özledim seni bu kadar çok özliyeceğimi tahmin etmezdim cadı. "
Gülümsedim.
" Anlat bakalım ne yaptın tatilde. " Handan tatilde yaşadıklarını anlatmaya başladı onu çok dikkatle dinliyordum. Beş dakika sonra otobüs geldi. Otobüse bindik. Handan anılarını anlatmaya devam ediyordu bende hem onu dinliyor hemde günümün nasıl geçeceğini düşünüyordum. Acaba hangi bölümde çalışacaktım.
Otobüs hastanede durarken Handanın koluna girerek yürümeye başladık. Handan herzaman ki gibi susmuyordu. Bende etrafa bakıp bizim okul grubunu arıyordum. Kantinin önunde toplanmıstılar.
Handanla oraya dogru ilerlerken
" Hayır! Olamaz." Diye ses çıkarmıştım . Kendimi tutamamıstım. Karşımda Engin duruyordu. Bu çocuk
tam bu psikopatı. Defalarca bana beni sevdiğini söylemişti. Ama ben onu istemiyordum.
Engin fena bir çocuk değildi. Esmer yeşil gözleri vardı. Esmer yüzüyle yeşil gözleri yüzünde zıtlık oluşturuyordu.Spor yaptığı kaslı vücudundan belli oluyordu. Ama ben gerçek aşkı arıyordum. Engin çok çapkındı. Enginin bu hastanede olmaması lazımdı. Çünkü notlara göre bir hastaneye gidiyorduk. Liste açıklandığında o farklı hastanedeydi. Onunkine özellikle bakmıstım. Bi nebze beni rahat bırakır diye düşünmüştüm. Ama yanılmisim. Enginlerin durumu iyiydi babası halletmiş olmalı diye düşündüm.
Engini takmamaya çalışarak yürüdüm. Hızlı adımlarla bana yetişerek.
" Selam Sezen beni özledin mi? ". Tiksinerek ona baktım. Cevap vermek yerine onu takmamaya çalıştım. Arkamı dönüp hızlı adımlarla ilerledigimde sert bir elin bileğimi kavradığını hissetim.
" Az bi insan olsana bea! Gerizekalı" . Dedim sinirlenerek. Dudağının bir kenarı hafifçe kıvrıldı. " Bilirsin sinirlenince çok tatlı oluyorsun. Sinirlendiriyorum seni bebek. " dedi kahkaha atarak. Ağzının ortasına yapıştırmamak için zor tutuyordum kendimi. Neyseki böyle bisey olmadan hocanın seslenmesiyle beraber kantine doğru ilerledik.
Birimlerimiz açıklanmadan önce konferans salonunda bilgilendirme yapılacakmış. Hocayla beraber konferans salonuna ilerledik. Engin bana bakmaya devam ediyordu. Anlaşılan hastanede de beni rahat bırakmayacaktır. Ona kötü kötü bakıp salona girdik. Handanla beraber en arkada bos yer olduğunu gorduk. Ve oraya doğru ilerledik. Neyseki Enginde arkadaşlarının yanına gitti. Hastane sorumluları ve eğitim birimi konuşmalarını yaparak bizi bilgilendirdiler. Neyseki sıkıcı konuşmaları bittmisti.
Sonunda birimlerimizi açiķlamaya başladılar. Kendi adımın okunmasını sabırsızlıkla bekliyordum." Handan Akyol , 3. Kat palyatif '' . Handan kendi ismini duyunca tedirgin olmuştu. Haklıydı haliyle Palyatif birimi hastalığın son evresinde olan hastalar yatıyordu yani tadavi uygulanmiyordu sadece agri kesici, ölümü yaklaşan hastalar kalıyordu o birimde. Handan ıçın üzülmüştüm. Sonunda adımın okunmasıyla hayrete düştüm. Kalbim yerinden çıkacak gibi hissetim. "Allahım, inanamıyorum." Yanlış duymalı olmalıyım.
" Sezen Akay, 1. Kat Psikiyatri Servisi."
İnanamıyorum.
" Sezen Akay, 1. Kat Psikiyatri Servisi."
" Sezen Akay, 1. Kat Psikiyatri Servisi."
Beynim zonkluyordu.
Ah! Böyle olmamalıydı...
-----''''-----'''''-----------
Yorum yapmayı unutmayın Gençler😊
