" Ne hayallerle, ümitlerle
Mutlu olmaktır dileğimiz.
Suçlu ne sensin,
Ne de benim.
Şimdi sensizim,
Sende bensiz.
Bir an gelipte küllenince,
Yüreklerimiz dinlenince...
Başka sevgilerde tesselli bulunca,
İşte biz o gün düşüneceğiz...
Etrafımızı sarıverecek,
Bir boşlukla ya asla bitmeyecek,
Herşey bir anda anlamsız gelecek.
İste biz o gün TÜKENECEĞIZ.
İşte biz o gün TÜKENECEĞIZ... "
Yarı uykulu bir vaziyette. Yüzümü buluşturarak gözlerimi yavaşca açmaya çalıştım. Başım zonkluyordu. Ellerimi saçlarıma götürdüm ve yavaşca yüzümden kenara ittim.
Arka fonda SEZEN AKSU çalıyordu. Bır an kendimi kendi odamda olduğumu düşündüm ve kendimi Şarkıya verdim. Sezen'in TÜKENECEĞIZ şarkısı çalıyordu. Kendimi şarkının ritmine bırakarak beynimi dinlendirmeye çalıştım. Hafifçe gözlerimi açmaya çalıştım.
Ve en son yaşadıklarım aklıma gelince kalp atışlarım hızlandı. Tekrar korku bedenimi sardı. Şimdi ise neredeydim ve kimin yatağındaydım. Endişem daha çok artmıştı. Ben kimseye bisey yapmamıştım. Ve neden bana biri böyle davranmıştı. Kafamda tonla soru vardı. Derin bir nefes aldım. Yine aynı erkeksi koku burnuma
gelince gözlerimi tam açtım.
Küçük bir odada bir yatağa uzanmıstım. Yatağın yanında küçük bir komodin vardı. Yerler griydi. Duvarlar beyazdı. Hasta odası oldugu belliydi.Klinikte olmalıydım. Yavaşca doğrulup arkamı dönünce şok içinde kaldım.
Karşımda sandalyede oturmuş öylece bana bakıyordu. Gözlerini kısarak bana baktı. Yüz hatları çok belirgindi. Siyah bir saçları alnına düşmüştü.
Gözlerinin rengi pek seçilmiyordu.
Kirpikleri gür ve uzundu. Ten rengi esmerdi. Dudakları dolgun ve şekillliydi. Sakalları yeni çıkmaya baslamıştı. Tek tek olan sakalları ona güzel bir hava katıyordu.
Yüzü tablo gibiydi adeta.
İnsanı heycanlandıran bir havası vardı. İnsanın dönüp tekrar bakacağı bir tipti.
Gözlerimin içine baktığında tüylerim diken diken olmuştu adeta. Bakışlarından kendini kurtarmaya çalışıyordum ama bunu yaparsam ondan korktuğumu belli ederdim. Evet korkuyordum hemde deli gibi. Ama güçsüzlüğümü belli edemezdim.
Kim olduğunu bile bilmediğim bu insan bana herşeyi yapabilirdi. Yüzünde duygusuz bir ifadeyle bana bakmaya devam etti. Kalp atışlarım hızlanmıştı. Kalbim ağzımdan atacaktı adeta. Derin bir nefes alarak
" Sende kimsin. Ve benim burda ne işim var. " dedim. Korkumu belli etmemeye çalışarak.
Gözlerini kısarak bana küçümseyen bir bakış attı. Ve cevap vermeden önce dikkatli bir şekilde beni inceledi.
" Uyandığına göre odamdan çık. " dedi sert bir şekilde. Ne diyeceğimi bilemedim. Karşımdakinin amacını öğrenememistım. Gözlerini benden ayırarak egilerek Müzik çalarından şarkıyı kapattı. Tekrar doğrulup gözleri gözlerimi buldu. Küstahça bir bakış attı. Klinikte olduğum kesindi. Karşımda duran da hasta olmalıydı. Psikolojisi bozuk olduğu beliydi zaten yaptıklarından. Bunları düşünürken Heycanım daha çok artmıştı. Tekrar bayılmadan buradan çıkmalıydım.
Hızla ayağa kalkarak. Kapıya doğru ilerlemeye başladım. Kapıya bir adım kala beni tekrar kolumdan yakaladı. Beni kendine doğru çekti. Ve aramızda mesafe kalmayacak şekilde yüzünü başıma getirdi. O an o kokusu tekrar burnuma geldi. Kalp atışlarım
hızlandı. Tüylerim diken diken olmuştu. Nefes alışlarını kulağımda hissediyordum. Bu odada bana herşey yapabilirdi. Öldürebilirdi de. Sonuçta hastaydı. Bu düşüncem beni daha çok korkuttu. Dudaklarını aralayarak.
" Seni odamda ve yakınımda bir daha görmek istemiyorum. Ona göre adımlarını at. Yoksa başına istemediğin şeyler gelebilir. "
Bu sözüyle beni ölďürecegini gayet iyi anlatmıştı. Oysa ben ona hiç birşey yapmamıştım. Önce beni korkutup bayıltmış daha sonra odasına kendi yatağına getirmişti. Bu yaşadıklarıma bir anlam veremedim.
Daha fazla burada kalamazdım.
Kendimi ondan çekmeye çalışarak bir adım attım. Kapının kolunu tutmamla kendimi dışarıya atmam bir oldu. Kapıyı sertçe vurarak yanından uzaklaştım. Korkum az da olsa azalmıştı.
Ama neden? Ne yapmıştım da onu bu kadar sinirlendirmistim. Bu yaşadıklarıma bir anlam veremedim. Çantamdan telefonu çıkararak telefona baktım saat 11. 25 ti ve ben baya geç kalmıştım....
_____
Arkadaşlar yorum yapmayı unutmayın....
