1-) Bölüm

387 8 0
                                    

BEREN'DEN ...

Güneş doğmak üzere ama ben hala uyuamıyorum .Aklımdaki sorular yüzünden hıçkırarak ağlayasım geliyor.  .Neden  burda ? Neden
ailemize katıldı ? Bana ablamı hatırlatıyor  .O bir katil . O bir katil .Bu evde işi yok .Burda olmamalı.

Kapı tıkladı.Annem yine konuşmalarından yapıcak kesin.

- Aynı şeyleri duymaktan bıktım.

Gözüm saate takıldı saat sabahın 4'üydü ve ben uyumamıştım  . Yemekte açılan konu ile canım sıkılmış ve kendimi odama kitlemiştim .

Anlamıyorum ablamın ölümüne sebep olan birini benle aynı değerde nasıl severler ki?

- Beren açarmısın kapıyı.

Bu oydu nasıl  gelbiliyordu utanmadan yanıma .Cevap vermedim çünkü verseydi  onu kıracak sözler söylerdim.

- Kardeşim lütfen .

Hızla kapıyı açtım ve ona

- Eren ben senin kardeşin değilim.

- Bana onu be  öldürmüşüm gibi davranıyosun .

- Annemler üzülmesin diye birşey demedim ama sen bir katilsin duydunmu katil .

- Ben katil değildim beni özlediğini düşünmüştüm .

-  Hayatımı mahvedip sonrada destek çıkacağına kaçan birini özlemem.

O sırada farkettım elinde bir yastık vardı ve karışmış açık kahve rengindeki  saçlarıyla dolmuş gözleriyle bir an dediğim sözlerden pişman oldum. Ama safece bir an .Annem ve babam bizi duymuş olmalılarki .Babam hızlıca gelip Erenin arkasına geçti  geçti.

- Küçük hanım bu kadar yeter bunları demeye hakkın yok o senin kardeşin .

Babamda onu koruyordu  . Ağlayarak odanın kapısını kapatım ve çılık atmaya başladım . O an bağırıp içimdeki sinirimi atmam lazımdi onu nasıl korurkardı.

- Beren aç kızım kapıyı

-Rahat bırakın beni kimseyle konuşmak istemiyorum .Oğlunuzla ilgilenin siz .

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ve çığlık atıyordum .Anneminde ağlayışlarını durabiliyordum.

- Eğer kapıyı açarsanız sizinle bir daha konuşmam yanlız bırakın beni.

diye bağırdım . Duvara yaslandım ve oturdum ayaklarımı kendime çektim bir süre ağladıktan sonra uykuya yenik düştüm.

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟A basarsanız sevinirim.

Benim İkizimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin