The King Of The Undead

Chapter 3

The King Of The Undead

Copyrights: April 2020

........

Captain Levor's pov
Nagbigay ako ng signal Kay Markus at Alice na unti unting
Lumapit sa likod ng puno ng malaking mahogany na iyon.
I don't know what kind of dangerous are ahead of us,
but for the sake of saving peoples lives. handa kaming mga Gatheres na mag sacrifice ng aming buhay at lumabas ng pader upang madala sila sa ligtas at payapang lugar kung saan makaka tulog sila ng maayos at walang inaalalang pagala galang brain eaters sa paligid.

Iba ang task nang aming grupo
We're not looking for zombies parts and carcass that can help building armors and weapons against them it is a work of those elites group!  this is classified data,

pero dahil isa ako sa mga captain or veteran soldiers, Ay binibigyan kami ng karapatang malaman ang mission ng bawat isa, mayroon din namang kumukuha ng food supplies, they're called mercenaries groups.Malalakas din ang bawat miyembro nila at ang kaligtasan nila ay nasa kamay ng kapitan nila. We're responsible for every members we had. Kaya't hanggat maaari ayaw naming namamatayan ng soldiers.

Nag bigay ulit ako ng hand signal sa kanila na pumunta sa magka salungat na direksyon. Nag tungo si Alice sa kaliwa. samantalang sa may bandang kanang parte naman si Markus. Ako ay pumwesto sa gitna malapit sa puno. I trained them personally kaya alam Kong kaya naming tatlo ang mission na tinanggap namin.

Pinakita ko sa kanila na nagsimula na'ko sa pag bilang
I count 1. We'll both make few
Step a head. I count on 2.. , alam na nila kung ano ang gagawin. Nang bigla na lang may lumabas.....

"What?!.." We both asked.

"Waaa!! , Sir!! Please help meeee!!" Nagulat kami ng may binatang lumabas sa likod ng puno. Papaanong may batang naligaw dito?.. Sa tansta ko mga nineteen or eighteen na ang batang lalaki na nasa aming harapan. Nadapa pa siya sa ugat ng puno dahil sa kan'yang pag mamadali. Nag katinginan kaming tatlo , Hindi malaman kung lalapit sa kanya o Hindi.
He looked like a beggar because of his outfit ,his long sleeve polo shirt are torn off and the blood stained are all over. Gulo gulo rin ang kanyang ma itim na buhok.
We know the drills kaya naman
Lumapit ako sa kanya to check if has beaten by the zombies.

"S-sir!! Please!.. , you must help me! , there's a zombie chasing after me! , p-please!, I dont want to die!" He shouted. Inalog ko siya upang kumalma kahit pa paaano!

"Hey kid!, listen!.., we're here now! , don't be afraid and stay calmed and tell me what exactly happened , okey?!" Mahinahong sabi ko sa kanya. My motto is.
'Calmness is good and impulsiveness is evil' when you lost in your anger , you are also loss in the fight. Kailangan ng present of mind sa bawat mission ng mga kagaya namin.

"O-okey!.. , isang linggo na..
My parents and my r-relatives are camping here!, we thought that! , this place is safer , b- but we encounter a group of jumpers , and then....." He stop in the middle of explaining and burst into tears.

"Huu!!, my mom! , my dad!!... And my sister , they eaten by those monsters!!., huwah!!' Iyak niya. Naaawa ako sa kanya. Ligtas na lugar lang ang hiling nila at inakalang ang gubat na'to ang solusyon pero.
Kahit saang lugar ay walang mas liligtas pa sa Armageddon!

"Hush now kid! , we we're sorry for your loss .... and we promised to protect and brings you to a safer place! , so don't cry! Aren't you man enough?" Pag papalakas ng loob ni Alice sa bata.

Tumungo na lang yung binata sa sinabi ni Alice dito. He cry silently in the corner.

"So? Where's the jumpers he have been telling to?" Tanong ni Markus sa captain nila.