AYLİZ

*3*

Yıllardır görmediğim abim bir anda hayatımın merkezinde belirmişti .. Üstelik tam o anda... Gözleri gözlerime kesiştiği sırada dudaklarıma uzanan elleri kabus gibi belirmişti göz bebeklerimde .. Keskin bakışlarının derinliği bıçağı andıran cinsten " Yaralayıcı bir o kadar da netti. "  Beynimde başlayan ağrının , ayak bileklerime kadar geldiğini hissedebiliyordum.  Ne yapacağımı bilemeden  uzun boylu çatık bir kaş , yanında gülümseyen abim yavaş yavaş geliyordu. 

"Selam güzellik  ! " dedi yüzünde biriktirdiği gülümsemeyi tek kaşında toplayarak.

"Güzellik mi ? " abim normalde böyle konuşmazdı bu üslup onun değildi. Sanki onun yerinde bambaşka birisi vardı.

"Ne yüzle! " dedim sinirden dudaklarımı ısırırken . " Ne yüzle geldin abi sen buraya  ? "  Beni yapa yalnız bırakırken sen neredeydin söylesene Lan ! dedim sinirle . Okuldaki herkes bize bakıyordu bundan emindim ama zerre umrumda değildi . 

"Bunu burada konuşmayalım istersen Ayliz " dedi bir yandan kolumdan tutup yanında getirdiği arabaya bindirmeye çalışarak.  Koşarak yanıma gelen ayak sesleri artmaya başladığında Selin yanında  sınıftan bir kaç kişiyle yanıma gelerek sinirli bir şekilde. 

"Ne oluyor  , sen kimsin bıraksana kızı ! " dedi çok sertti sesi bir o kadar da savurgan .  Elini tutup yanıma çektim Selin'i . Selin'in korktuğu her halinden beliydi bu gibi gergin olduğu anlarda bir tek ben anlardım korkusunu .. 

"Bu benim a...bimm " dedim titreyen sesimle . Selin şaşırmış bakışlarını üstünde gezdirirken. Abim " Selam kızlarrr " dedi ukalaca .

Ben ise ; Her şey'i anlatacağım tatlım ama gelince şimdi gitmemiz lazım  telefonunu açık tut arayacağım bir saat içinde aramazsam da polisi ara.  " dedim kulağına eğilip . Kendimi korku filmi içerisinde zorla alı konulan kadın gibi hissetmem normal mi acaba ! 

"Tamam , ama dikkat et kendine " dedi Selin'in elleri yüzünde geziniyordu . Kırmızı yarış arabayı andıran arabasına bindikten sonra yolda konuşmaya başladık .

"Çok merak ediyorum doğrusu bunca yıl koskoca sekiz yıldız neredeydin ? " dedim ağlamaklı fakat bir o kadar sinirli sesimle bu üzgün durumu bastırmaya çalışıyor gibiydim. 

"Annem gözlerimin önünde öldürülürken sen neredeydin ! " dedim öfkemin yüzümdeki  yer edinişini hissediyordum.  Arabayı ormanlık bir alana girdikten sonra durdurdu . 

"Geldik, inebilirsin .." oldukça boğuk sesi tamamen borazandan farksızdı şimdi. Nefret dolu bakışlarla izlemeye başladım .  Filmlerde görebileceğimiz iki katlı bir eve benziyordu bu tek farklı yanı bu evin etrafında  korkutucu hiç bir şey yoktu ve tamamen yeşillikti.

"Ne yapacağız burada ! " ona asla güvenim yoktu . Güvenilecek birisi değildi sonuçta. Eve girdiğimizde salonda duran L koltukta göz göze geldik ve oturdum biraz sonrada o yanıma geldi az öncekinden daha sert bir ses tonu takınarak ; Söyle ! annem gözlerimin önünde öldürürken sen neredeydin ... Nerede olacak beyefendi si.... derdindeydi . Dudağımı ısırdım ve konuşmaya devam ettim bakışları gözlerime eşlik ederken yutkundum .  Ses vermemesi beni daha fazla çileden çıkarıyordu ve konuşmaması benim canımı daha çok sıkıyordu. 

"Konuşsana , arkadaşlarımın yanında ahkam kesmeyi biliyordun bana. Üstelik şu anda beni  kaçırdın ve suç işliyorsun biliyorsun değil mi ... " Madem konuşacak cesaretin yok , yüreğinde beş para etmiyor ne diye getirdin Lan beni buraya ! Ne bok vardı da  getirdin." Öfkem artık çığırından çıkmış ve bir yolunu bulup gerekli yola doğru gidiyordu ."

"Ben...." diye bildi boğuk sesiyle karışık  üzüntü sesine eklenerek .   

"Ben , ne ! 

"Ben ..." delirmeme ramak kalmıştı ve artık bir an önce söylemesini istiyordum .