Bölüm -3-

150 23 5
                                    

Şuan tek yaptığım oturup az önceki olayı düşünmekti. Çokta güzel yapmıştım ona. Hıh. Beni herkesin içinde rezil ederse bende onu ederim işte. Tükürdüğüm an yüz ifadesini görmek isterdim. Ama maalesef ki hemen arkamı dönüp oradan uzaklaşmıştım. Ah salak ben.

Etrafımâ bakınıyordum ama hiç ilgi çekici bişey yoktu. Ve çok sıkılmıştım burada tek başıma oturmaktan. Diğer öğrencilerin yanınada gidemem çok utanırım çünkü (asfggad).

Ben düşünce havuzumda yüzerken yanıma birinin gelmesiyle yüzümü o tarafa çevirdim.

" Selam:) Çok sıkılmış gibisin. Ben Can " dedi adının daha yeni Can olduğunu öğrendiğim çocuk. Siyaha yakın koyu kahverengi gözleri ve çok dağınık koyu saçları vardı. Oturuyor olmasına rağmen biraz uzun boylu olduğunu anlaya biliyordum.

"Selam :) Ben de Nazlı " dedim onu incelemeyi bırakınca.

"1. Sınıfsın heralde? " dedi dağınık saçlarını düzelterek ama hala bir fark yoktu.

"Evet " diyerek onayladım onu. "Sen? "

"Bende 1. sınıfım " dedi gülümseyerek.

Bende sadece gülümsedim diyecek bişey bulamıyordum.

" Hiç arkadaşın yok mu burada?" diye bir soru daha yöneltti bana.

Hayır anlamında kafa salladım.

" Güzel ilk arkadaşını edinmiş oldun " dedi yine hafif bir tebessümle.

"Can?" arkadan bir ses gelince yüzümü arkaya doğru döndürdüm.

Yok artık.

İnanmam.

Hayıır olamaz.

"Ah Yavuz gel seni Nazlı ile tanıştırayım. " demek ismi Yavuz'du. Bana gözlerini kısmış bakıyordu. Sinirden çenesini sıktığı belliydi. Bu hali bir katili anımsatmıyor değil. Birazcık korktuğumu itiraf etmeliyim galiba.

"Nazlı demek ha? Bende Yavuz. Tanıştığımâ memnun oldum " dedi mutluluktan uzak bir gülümsemeyle.

"B-bende" diye kekeledim. Resmen kekeledim. Aferin bana. Aferin yaa. Salak ben. Kendi kendimi ifşa ettim.

"O da 1.sınıftaymış." dedi Can. O da derken?!? Hayır bir de aynı sınıfta olursak. Off şansıma tüküreyim.

Hee aynı çocuğun suratına tükürdüğün gibi demi ??

Sen çeneni kapa iç ses!!

" Ben gitsem iyi olur. Sonra tekrar görüşürüz Can " dedim Can'â dönüp.

"Görüşürüz " dedi el sallayarak.

Hemen oradan ayrıldım. Çünkü Yavuz'dan uzaklaşmak istiyordum. Kafamı karıştırıyordu. Neden az önce beni tanımamazlıktan geldi ki? Anlayamıyorum. Belki de sırf yanımızda Can var diye ama emin değilim.

Her neyse öğrendiğim kadarıyla şimdi ders vardı ve geç kalmak istemiyordum. Hemen sınıfıma gittim. İlk ders başlasın.

..........................

Dersler iyi geçmişti. Hocalarımız iyi insanlardı. Daha pek arkadaş edinemedim sadece yanımda Bahar adında bir kız oturuyor. Tam olarak konuşmadık bile. Zamanla arkadaş edinirdim nasıl olsa.

Eve geldiğimde saat daha dörttü. Mutfağa gidip dolabı açtığımda pek bir şey yoktu. Bende alışverişe çıkmaya karar verdim. Hem etrafı geçmiş olurdum. Hemen hazırlanıp çıktım. Yakınlarda ki bir markete girip bol bol makarna ve hazır çorba aldım. Başka bişey yapabileceğimi sanmıyorum. Cips reyonundan birçok cips alınca alışverişimi tamamladın. Kasaya gidip ödemeyi de yapınca marketten çıktım.

Evimin olduğu mahalle sessiz sakin bir yerdi. Çocuklar etrafta oyun oynuyorlardı. Eğlenceli bir mahalleydı işte.

Sonunda eve geldiğimde hemen su kaynatıp içine makarnaları attım. Onun olmasını beklerken ben de etrafı toparladım biraz. Makarnam olunca da afiyetle yedim.

...................................

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Odama geri geldiğimde yatağımı topladım ve dolabımın başına geçtim. Kırmızı deri tayt, siyah bir kazak ve siyah botlarımı giydim. Bugün dersim biraz geç başlıyordu. Zamanım olduğu için saçlarımâ maşa yapmaya karar verdim. Saçlarımın rengi zaten çok güzeldi maşa yapınca ayrı bir güzel oluyordu. 20 dakikada saçımı yapınca evden çıktım.

Okula vardığımda düne nazaran daha az kalabalıktı bahçe. Bina içine girdim ve sınıfıma doğru yürüdüm. Arkadan biri kolumu kavrayınca istemsizce ağzımdan çığlık koptu. Kimin olduğunu görmek için arkama doğru döndüm.

Yine mi ya? Yine mi?

BELALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin