"Ben asla sevdiğim insandan vazgeçemiyorum, işte bu büyük bir sorun."
Ayıldım Buğra ve Arda'nın seslerini duyabiliyordum biraz daha dikkat verdim.
"Arkadaşın gerçekten çok güzel, şansımı denemek istiyorum." Bir dakika ben az önce doğru mu duydum? Bana mı dedi o?
"Arda şu anda Sude'nin abisi ile konuşuyorsun ve bu abinin bir sürü erkek arkadaşı var." Buğra net ve ciddi konuşuyordu, bu beni bir nebze rahatlattı.
"Arkadaşısın sanıyordum, üzgünüm."
"Hem ben sakinleştim sen gitsene artık." Dedi Buğra, bu sefer daha yüksek sesle konuştu.
"Ben-" Buğra Arda'nın sözünü kesti.
"Sende zaten kalkıyordun dimi? Benim söylememe gerek yoktu."
"Tamam. Kalkayım ben ozaman." Yanımda hareketlenme olunca gittiklerini düşünüp gizlice gözlerimi açtım Arda odadan çıktı ve arkasından Buğra peşinden gidiyordu kapıda durdu ve arkasını döndü hemen gözlerimi kapattım ama beni gördüğüne eminim. Odanın kapısının kapanma sesini duyunca gözlerimi açtım. Ağnında bir bağrıma ve bir bağırma daha.
"Senin ne işin var lan burada!?" Bu Buğra'nın sesi idi.
"Abi dur öldüreceksin!" Ve Arda bağırdı, birkaç inleme sesinin ardında bir bağırma daha.
"Abi ne yaptın!"
"Çabuk, ambulans, ambulansı ara!" Ve Buğra'nın bu bağrışı ile ayaklandım. Başımın dönmesini umursamadan odadan çıktım ve kapıya yöneldim. Ve bir çığlık da benden çıktı. Yekta...
Yerde kanlar içinde yatan Yekta...
Ve tabiki de bayılan ben...
Evet arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu ama yeni bölümü hemen bu bölümün ardından paylaşacağım hiç merak etmeyin.
Sizleri seviyorum 👋💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimsesizlerin Kimsesi
Teen FictionDaha 5 yaşında ailesini kaybeden Sude,19 yaşına geldiğinde ailesi olarak gördüğü arkadaşları ile yeni bir hayata başlar. Daha yeni tanıştığı arkadaşına aşık olur. Sevdiği ile arasına giren zaman onu bir uçurumun kenarına sürükler. Kalbi atla derken...
