Kimsesizlerin Kimsesi

Bölüm 8 /Yeni biri mi?/

"Herkes sevebilir, ama herkes seni sevemez."

Uyandım,başımı hafifçe kaldırıp Yekta'ya baktım. Uyanıktı oda bana bakıyordu, utandım ve hemen bakışlarımı kaçırdım. Eli ile kafamı kendisine çevirdi.

"Lütfen dinle Sude."

"Hayır bu konu hakkında konuşmasak?"

"Sen bilirsin, ama gerçeği merak edersen sor." Başımla onayladım söylediğini. Bana doğru yaklaşıyordu yüzü, gerildim hemen yanağımı çevirdim öpücek ise yanağımı öpsün. Yanağımı öptü rahatlamıştım, ama bu Yekta Kaya yerinde dururmu? Durmaz! Elleri ile suratımı kendine çevirdi, alnını alnıma yasladı nefesini dudaklarımda hissetmek beni o kadar gerdiki nefesimi tuttum.

"Nefes almalısın,eğer unuttuysan öğrete bilirim"
Benimle dalgamı geçti o!?

"Bana nefes almayı senmi öğreticeksin? Yok canım kalsın."

"Az önce ne dedin sen?" Canım demiştim, bunu sorduğunu biliyorum ama söylemicem.

"Bana nefes almayı senmi öğreticeksin."

"Ondan sonra."

"Yok kalsın?"

"Söylemezsen öperim!"

"Bende seni döverim!"

"Demek öyle?"

"Aynen öyle!Ne bu canım? Hep tehtit hep tehtit?"
Kendi aptallığım yüzünden ağlamama az kaldı.

"Bak yine dedin, söyle de bitsin bu çile" sırıtıyor.

"Ben birşey demedim" neden direndiğimi bilmiyorum.

"Neyse madem öyle diyorsun.İnanalım bakalım"
Yekta aniden dudaklarıma bir öpücük bıraktı.

"Ne yapıyorsun ya!?" Kendimi geriye doğru çekilecekken Yekta eli ile kafamı tuttu. Tam birşey söylemek için ağzını açtı ve bir bildirim sesi. Benim telefonumdan. Arda kişisinden bir mesaj... Yekta kaşları çatık telefonuma bakıyordu. Hışımla telefonu elime aldım ve bildirime girdim.

Arda/ Biraz konuşabilir miyiz?

\ Sevgilim var, senin niyetin belli git başka kapıya.

Arda yazıyor...

Ne yazdığına hiç bakmadan egelledim.

Arda kişisini engellediniz...

Evet arkadaşlar üzgünüm bölümler geç gelebilir.

Sizleri seviyorum ❤💕💞