Yeni Şehir

"Ben Adalete güveniyorum!"

3.Bölüm

Dünya dönmeyi mi bırakmıştı yoksa Bilind mi deliriyordu.Zaman durmuş gibiydi adeta.John hemen müdahle etti ve taşıyarak arabaya götürdüler.Silah patlama sesini duyunca Müzeyyen hanım elindeki tabağı düşürüp hemen kapıya koştu.Belki bir Umut vardı.Belkide Eşref'in içimde kötü bir his var değişi bir yanılgıydı.Umut,olmadan yaşayamaz insan.Müzeyyen hanım,giden Arabanın içinden Ağzından kan gelmiş Eşref Bey'i görünce dizlerinin üzerine düşmüştü.Yıkılmıştı,güçlü bir kadındı Müzeyyen fakat ağlamadan edemiyordu.Esnaf hemen Müzeyyen hanıma yöneldi ve eve götürdüler.John,Eşref beyin kafası yönünde oturuyordu.kafasını tutuyordu.Ön koltukta Davud otururken Şöför koltuğunda Bilind oturuyordu.Revir'e adeta uçarak gidiyordu."Bilind,baban birşeyler diyor!"deyince John,Bilind hiç istifini bozmadan sürmeye devam ediyordu.Bir müddet sonra kendi kendine konuşmaya başladı Bilind."Ne diyecek,Tabii ya.Ne diyecek.Oğlum,Ölüyorum ama sende ölmemi istiyorsun gibi yavaş sürüyorsun.diyordur ne diyecek haklı çünkü,bir Revir'e yetiştiremeyen Evlat mı olur lan!"diyerek Direksiyonu yumrukluyordu Bilind.Kendisi yavaş gidiyorum zannediyordu ama okadar hızlı gidiyordu ki 15 dakikalık yolu 4 dakikada varmak üzereydi derken nitekim vardı."Acil Yardım yaralı var!"diye bağırmaya başladı Davud.Bilind,Babasını kucağına alıp Merdivenleri çıkartırken Eşref zar zor "Evlat!"demeye çalışıyordu."Herşey düzelecek Babam,Bak oğlun yanında Eşkiyan yanında baba.Yorma kendini!"diyordu heycandan ölecekmiş gibi.Kalbi saniyede 3 tane atıyordu Bilind'in.Hemen Ameliyathane'ye götürdüler.Bilind,Davud ve John oturuyordu Ameliyathane'nin önünde.Davud,Korkudan dizini durduramıyordu.John saçlarından tutmuş olayı idrak etmeye çalışırken,Bilind gözünü hiç oynatmadan sanki İnitkam duygusu güter gibi yere bakıyordu.Yaklaşık 1 saat sonra Kasaba'daki herkes doluştu hastaneye.
Ameliyathane;2Doktor 2 Hemşire ilgileniyordu Eşref bey ile."Ulan bu nasıl Makas,düzgün makas ver be!"diye bağırdı Doktor hemşireye.Aslında Hemşire en iyi Makası vermişti fakat Doktorlar okadar heycanlıydılar ki anlayamıyorlardı.Bir kurşun sol göğüsüne diğer kurşun tam iki göğüsünün ortasına isabet etmişti.Kurşunun Kalbe hasar verdiği aşikardı fakat tek ümitleri sıyırıp geçmiş olmasıydı.Derken Orta Kurşuna bakan Doktor "İşin ne olur bilmemde ben buna 1-0 derim Doktor bey."dedi ve kurşunu çıkardı.Yalnız Sol Kurşun kalbinin tam ortasına isabet etmişti.Tam 5 saat olmuştu ve Kurşunu hala çıkartamamışlardı.
Bilind,5 saat sonra gözünü yerden kaldırdı ve Ameliyathane'ye girdi.İçeri girdiğinde "Bilind bey,çıkamanız gerekiyor."dedi Hemşire."Yaşıyor mu?"dedi Bilind çaresizce.Şimdi kalbini çıkarıp verebilirdi babasına.Her evlat gibi."Çıkın dışarı be!"diye bağırdı Doktor.O bağırış olmaması gereken bir bağırıştı."Tamam,yeterki yaşasın ben çıkıyorum tamam!"dedi Bilind arkasını döndüğü anda,"Kalbi Durdu!"dedi Doktor."Son kez deniyorum!"dedi Doktor hemen arkasına."Hassikir be!"dedi Diğer doktor.Bu konuşmaya Bilind saniyesiyle şahit olmuştu.Babasının an ve an yanından gidişine şahit olmuştu."Hastayı Kaybettik. Başınız Sağolsun!"dedi Doktor."Baba..."dedi ve içine içine ağlamaya başladı.Son kez arkasını döndü ve ağzını tutarak yere eğildi.İçine içine ağlıyordu.5 Dakika sonra kalktı ve babasını öptü."İntikamını alcağım Baba.Sözüm olsun!"dedi ve Ameliyathane'den çıktı.Hemen arkasından Doktor çıkınca herkes haliyle Doktora yöneldi."Davud,John gelin benimle."dedi.John ve Davud'da duymuştu haberi.Ama üzüntü yaşamak istemiyorlardı.Bilind üzlümesin diye."Kim yaptı lan bunu?"dedi. aklında biri olduğu aşikardı."Kürt Bedo!"dedi sessizce."Ortak şuna bi bak."dedi John ve cebindeki Not'u Bilind'e uzattı.Bilind Notu alıp bakınca kim olduğu baya belli olan bir yazı çıktı karşısına "Bunlarda Şeytanın Ayak izleri!"yazıyordu."Lan Puşt,Lan Köpek."diye bağırmaya başladı aynı zamanda direksiyonu yumrukluyordu."Kendine Gel Bilind."diye bir tokat attı John.Kendine geldi ve Arabayı çalıştırıp sürmeye başladı."Nereye gidiyoruz?"dedi Davud."Şeytanı,Evine yollamaya!"dedi Bilind.Bedo'nun Malikanesinin önüne gelmişlerdi.Aynı anda çıkıp 4 kişiyi indirdiler.Bedo'nun Kardeşi Kamelya'daydı.Bedo Yatak odasında.Kardeşi,Kamelya'da çay içiyordu.Silah sesleri duyunca Hemen belindeki Silahı çekti ve kamelyadan çıktı.Bilind'in gözü kimseyi görmüyordu.Onu görünce anında omzuna bir kurşun boşalttı.Adam hemen yere yığıldı.Bilind önüne gitti fakat sıkmadı."Lan sıkda gelsene.Ölelim mi burda!?"diye bağırıyordu John."Hadiiii!"Diye Davud da bağırdı."Gözünün önünde ölecek bu Köpek!"diye bağırdı bilind.Bedo elinde Altın Magnumla çıktı.Bilind onu görür görmez Yerdeki Kardeşini kurşunladı.Ardından bir kaç tane'de Bedo nun olduğu bölgeye sıktı ama tutturamadı."Ulaaaaaaa!"diye bağırdı Bedo.Yeşil bir zarf fırlattı Davud ileriye doğru ve uzaklaştılar oradan
O gece Bilind,Karısının kucağına yattı ve çocuk gibi ağladı.
Ertesi Gün
Bilind o gece hiç uyuyamamıştı.Kafa dağıtmak için çalışma odasında Günlük tutuyordu.Saat sabahın 9'unda Çalışma odasında ki Telefon çalmaya başladı.Bilind hafif soluklandı ve Telefonu açtı."Buyrun?"dedi Bilind sakince."Ben Baron Tuğrul!Hemen Malikaneme gel hemde Hemen!!"dedi Baron sertçe.Daha bilind cevap veremeden kapanmıştı Telefon.Bilind ayağıya kalktı ve Gri Takım elbisesinin Ceketini giydi."Ya Derdimize Derman,Ya katlimize Ferman!"dedi ve Baron'a gitmek üzre yola çıktı.Evden çıktığında uzaktan John geliyordu.Bilind,Baronu bir kenara itip John ile ilgilenmeye karar verdi."Günaydın."dedi Bilind. "Sabah oldu.Biz hala evde yokuz."dedi John burnundan soluyarak."Ne oldu?"dedi Bilind "Babamla Kavga ettik.Rahat bırakmalıymışım seni.En ihtiyaç duyduğunda yanında olmassam ne gerek varki bana!"dedi."O da Haklı ama en iyisini yapmışsın giy ceketini Barona gidiyoruz."dedi Bilind ve Arabaya yöneldiler.Baron'a geldiklerinde John arabada kalmak isteyince Bilind tek başına girdi içeri.Baron'un odasına girince Selam verip Masaya oturdu.Odada Kürt Bedo'da vardı ama Bilind onu görmezden gelmek istiyordu çünkü eğer onu takarsa Kellesini almadan bırakmayacağına emindi.Ne olursa olsun Baron'un karşısında sakin kalmaya çalışıyordu Bilind.Tuğrul bey Camdan dışarıya bakıyordu.Bir müddet sonra Masaya yöneldi."Nedir Derdiniz beyler?Bedo,Bilind?"dedi Tuğrul.Kimse cevap vermeden İnce bir Pro yaktı ve Dinlemeye koyuldu.Bedo "Mekanımı Bastı bende cevabını verdim.Okadar."dedi."Bana Tehtid mesajı yolladı!"dedi Bilind."Sen her Tehtid Mesajı yollayanın Mekanını mı basıyorsun?"dedi Tuğrul.Bilind Başını kaldırdı ve "Basıyorum.Bizde Tehtid savaş başlatır."dedi."Öyle demek ha e ozaman hak etmişsin bu olanları!"dedi Tuğrul."Haketti.Tabii benimle uğraşmayacaktı bu."dedi Bedo sırıtarak.Bilind sinirlenmişti fakat kendini tutması lazımdı."Bu Adam benim Ailemden birini,Atamı eski Baron'u öldürdü.Siz burda bana mı hesap soruyorsunuz.Adalet yerini bulacaksa,Bu Adam ölecek.Savaş burada bitecek."dedi Bilind."Adaleti nasıl yöneteceğimi sana mı soracağım?"dedi Tuğrul."Şahet ki yönetmeyi bilmiyorsanız size öğretmek bana düşer.Adalet husustur.Kısasa kısastır Adalet.Mekan basıldıysa,karşılığına Adam ölmez.Ben orda onun her işçisini öldürebilirdim.Dokunmadım.Ama bu Köpek benim Babamı öldürdü."dedi Bilind."Adaleti ben yönetirim.Bu durumda Bedo haklı."dedi Tuğrul."Nasıl Haklı be.Bu adam Tehtid mesajı yolladı,birisi sizi Tehtid etse siz ne yapardınız.Eliniz götünüze sokup otururmuydunuz.Ben doğru olanı yaptım!"dedi Bilind. "Haddini bil Bilind!"diye bağırdı Tuğrul."Baron bey.Ben ona Tehtid mesajı yollamadım yalan söylüyor."dedi Bedo."Hadi lan Şerefsiz.Peki ya bu ne?"dedi Bilind.Ellerini ceplerinde gezdiriyordu ama Not yanında değildi."Yanımda değil!"dedi Bilind sessizce."Karar belli."dedi Tuğrul ve ayağıya kalktı."Ben Adalete güveniyorum."dedi Bilind."Bilind sebepsizce Bedo'nun mekanını basmış ve savaş başlatmıştır.Ayriyeten Tehtid mesajı hususunda yalan söylemiştir.Karar konusunda Bilind Bedo'nun elini öpecek ve Bu savaş burda bitecektir."dedi Tuğrul."Bu Adalet değil."dedi Bilind."Baron olmasanız,bu dediğinizi yapacağıma kafanıza Mermi boşaltır giderdim.Ama büyüksünüz.Eğer büyüğümüz diyorsa bizede yapma düşer."dedi ve Bedo nun Elini öptü ve Hiçbirine birşey demeden gitti.
3.Bölüm Sonu