Şimdide 3 yıl öncesine gidip bu muhteşem aşkın nasıl ortaya çıktığını okuyalım😉 Wattpede e
gördüm kadarıyla Gediz Nare tarafından baya üzülüyor.Dizide mutlu olduğu bi an bile yok bende elimden geldiğince onu mutlu etmeye çalışıyorum
Ama bu bölüm baya baya duygusal bir bölüm olacak tepkinizi merak etmiyor değilim
"Aşk Sandığın Kadar Değildir
Yandığın Kadardır "
Nare :
"Gediz gitti " dedi Müge abla
İçimdeki garip acıyla koltuğa oturdum
"Anne sana söyleyelim dedim dimi bak gitti işte kahretsin "
"Korkak gibi kaçmak istedi işte niye bu kadar üzüldünüz ki acısını gizlemek istiyor hem amerikan bebsi değilmi elinde sonunda gidecekti" dedi Sanacar
"Kes sesini Sancar benim oğlum bana dargın gitti ablasına küs gitti onun ne kadar dağıldığından haberin varmı? Sadıçın o senin nasıl böyle konuşabiliyorsun?"
"Refika teyze ayıp olmuyormu ben yumuşatmak için söyledim"
Herkes birşey söylüyordu.Ama benim beynimde tek yakalanan cümle
"Gediz gitti " cümlesi
Kimseye bir şey demeden masadan arabamın anahtarını aldım.
"Nare canım nereye " dedi Müge abla ama cevap vermedim
"Nare Meleğin yanına gidiyorsun ben seni alırım "
"Yok Meleğin yanına gitmiyorum Müge abla ararsa "
Sancar sinirle baktı.Gediz den bahsetiğimi anladı Müge ablada ne dediğimi anlamış olacak ki başını saldı. Kabanımı giyip hızlıca dışarı çıktım.Derin bir nefes aldım akmak isteyen göz yaşlarımı serbest bıraktım.
Bana nefes alamayı öğreten kişi gitmişti
Ben nasıl o olmadan nefes alabilirim ki? Beni buraya getirişi geldi aklıma nasılda bütün Muğla ya başkaldırmıştı sadıcına rağmen benim yanımda olmuştu bana inanmıştı ne zaman üzülsem sığınacağım liman olmuştu.Gediz başkasını mutlu etmekte çok iyiydi.Herkesin acısını dindiriyordu ama kendi acılarını zere önemsemiyor kaçıyordu işte bende bir kez olsun yanında olmadım.Hic acısını göstermiyordu ki üzülse bile karşısındaki üzülmesin diye konuyu değiştiriyordu.Ah be Gediz ah. Arabama bindim beni tek rahatlatacak yere doğru sürdüm arabayı. Bana bir söz söylemeden gitti neden? Bende zamanında aynasını yapıştım hiçbir şey şey demeden mektup ve defterimi bırakıp kaybolmuştum.Onu nasıl üzeceğimi düşünmeden.Ağlaya ağlaya arabayı sürüyordum. Bir kaç dakika sonra Gedizin dağılma noktasına geldim. Göz yaşlarım daha hızlı aktı. O olmadan buraya gelmek gerçekten ayrı bir acı.Beni buraya ilk getirdiginde içimdeki acıyı ilk defa birine açmıştım. İlk defa beni anlayan biri ile dertleşmistim.Ikinci gelişimizde Gediz dertliydi benim yüzümden onu toparlamak için gelmiştik üçüncü gelişimiz canlandı gözümün önünde o gün de Müge abla dağıtmıştı onu;
"Hoşbuldun Nare Hadi gel birlikte dağılalım Nare
Hoşbulduk Gediz dağılalım tabi"
"İyiyim Nare dağıldığım falan yok temiz hava almaya gelmiştim
Aa öylemi Gediz o zaman ben gideyim tüm temiz havalar senin olsun "
Hala ağlıyor olsam bile istemsizce gülümsedim.Onunla her anım güzeldi huzurdu rahatladım tek yer onun yanı.Arabadan çıktım.Daha önce oturduğumuz yere geçip oturdum.Onun dertleştiği denizler bugün benim dinleyicim olacaktı.
"Kalbim neden sökülmüş gibi hissediyorum o bana ait değil ki gitmesi neden kalbimi kırdı? " diye konuşmaya başladım
"Kokusu daha burunumun direğini sızlatırken o çok uzaklara gitti.
Acıyor çok acıyor " diyerek kalbimi tutum
"Böyle sola yakın bir taraf. Önce yandığını hissettim sonra acıdığını bunun adı sadece aşktı "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sefirin Kızı :Umut 《Narged 》
Teen FictionSefirin kızı bir destanı anlatmaya çalışıyor yıpranmış,yıkık,zalim,acılarla dolu olan bi destan ne kadar iyi olabilir ki? Helede masaların karşısında destan ne ki Zümrüdü Anka gibi en baştan var olan bir kadın ve Gün Işığı olan bir adam varken mas...
