|Mafya Lisede Poysel'in bir çeşit devamı niteliğindedir ama Poysel'i hiç okumadan da başlayabilirsiniz.|
Annelerinin gerçek aşkın büyüsünü anlatan masalları ile süslediği ikizler'i,hiçte böyle bir yaşam beklemiyordu.
İki zıt kutup gibi birbirlerinde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Doğa Karahan
Büyük bir güneşin altında ezilen küçük bir dünya gibiydim.Çevremdeki her objenin abartılıp,süslenmesi beni resmen boğuyordu.Tabi,bu sadece süslü objelerden değil aşk sohbetindendeydi.
"Aşık olmak istiyorum!.Tıpkı annenin babama olduğu gibi!.Söylesene Çisil,sencede güzel olmaz mı?"
Gözlerimi devirerek,Duru'ya bir müddet boş boş bakındım.Çisil'de tamamen onun gibiydi.Ruhum onların yanında çekiliyormuş gibi hissediyordum.
"Belki ben çoktan aşık olmuşumdur!" Dedi Çisil heyecandan ölecekmiş gibi çıkan ses tonu ile.Bu sesi biliyordum ve duyduğumda ortaya çıkanlar genelde çokta iyi olmuyordu.
"Bu yaşında aşık olmak istiyorsun...mantıklı mı bu?" Dedim sıkılgan bir tavırla ve oflayarak.Aşk denilen şeye takmışlardı.Bir erkeğe delicesine tutulup,onun için gözyaşı dökmeleri bu kadar istenecek birşey miydi?.
"Çisil,kes sesini" dedim artık dayanamayarak.Güneşin altında inanmadığım bir sohbeti gerçekleştirmek için bekliyor olamazdım.
Duru'nun Polyana tavırlarının,aşık olma isteğinin asıl sebebi Çisil'di.O ve onun aşk hikayeleri.
"Neden kesecekmişim?....Şu gördüğüm umarım hayal değildir...!" Dedi bana laf yetiştirmeyi aniden keserek.Duru'nun elini sıkıca tutup,reklam ajansını gösterdi.Annemi beklemek için bu kadar erkem gelmememiz gerektiğini çok iyi biliyordum.Duru,Çisil'in gösterdiği yere bakmayı bir anda utanarak bıraktı.Çisil ise gözlerini neredeyse dört açmış,ajansa giren mankenlere bakıyordu.Çekim için getirilecekleri görebilmek için fırsat buldukça sözle annemi ziyarete geliyorlardı.
"Çisem teyzem böyle bir kızı olduğunu bilseydi,boşuna kilo almazdı" dedim gözlerimi yine devirerek.Çisil,ajansa girenlere bakmayı bırakarak yapmacık bir öfkeyle bana döndü.Benden üç yaş küçük olmasına rağmen yinede peşimizdeydi.
"Abilerine bakmayı bırak küçük penguen" dedim bu kez sıkıntıyla.
1.65'i şimdiden geçen bir penguen olur muydu bilemiyordum ama Duru'nun beni öldürmek istediğini çok iyi görebiliyordum.Çisil'i kendi küçük kızkardeşi gibi görüyordu.Çisil ve Duru aniden binaya girenlere bakmayı kesip,tam önüme geçtiler.Kollarını birbirlerine bakarken,göğüslerinde bağlamışlardı.Bunun anlamını biliyordum.Büyük bir laf hüzmesi,tamda bana gelmek için vaktini bekliyordu.
"Ne var biliyor musun Doğa?" Dedi Duru saf saf bakmayı bir kenara bırakmıştı.Oturduğum duvarın üzerinden ona gülerek bakmaya devam ettim.Ciddi bir konu konuşmak için hazırlandığında böyle yapıyordum.Oda sinirden kuduruyor ve benimle konuşmayı kesiyordu.
"Hayır,bu kez beni sinir ederek kurtulamayacaksın" dedi ne yaptığımı anlayarak.Kurumuş dudaklarımda dilimi gezdirip,ayaklarımı sallamaya devam ettim.
