Balkabağı

Bölüm 3 •Eş•

Herkese Merhaba! Keyifli Okumalar ❤️

•••

Doğa Karahan

Hızlıca geriye doğru kaçarak,Berat'tan uzaklaştım.Kalbim hızla çarpıyor,ellerim titriyordu.O salak gözleri bir süre üzerimde dolandı.Dudaklarındaki sinsi kıvrılışın o tehlikeli parıltısı karanlığa meydan okuyordu ya da ahmak dudaklarına parlatıcı sürmüştü ne bileyim.

"Sen burda ne arıyorsun?"

Hızlıca toparlanıp,oturduğum yerden kalktım.Benimle beraber ayağa kalkıp,telefonunu tavana doğru tuttu.

"Söylesene asıl sen gizlice burada ne yapıyorsun?"

Gözleri merakla defterin üzerinde dolaşmıştı.Hızlıca defteri arkama saklayarak,ona doğru bir adım attım.Söylememesi için onu uyaracak olursam kesinlikle söyleyecekti.Bartu'nun odasında,karanlıkta bana böyle yaklaşmasını kim duyarsa duysun onu suçlardı.Yalan mekanizmam hızlı bir çıkış yapmıştı.Dişlerimin arasından ona söylendim.

"Burnunu sokmasan süpriz yapacaktım...Bartu'nun odasında bana böyle yaklaşmaya nasıl cüret edebilirsin?" Diyerek onu suçlamaya başlamıştım.Kalbim uçmaya hazırlanır gibiydi.Ne hissedersem hissedeyim asla kendimi güçsüz bir duruma düşüremezdim.Yarım yamalak aydınlanan yüzü beni sinir edecek her türlü mimiğe ev sahipliği yapıyordu.

"Sana nasıl yaklaşmışım ki?" Diyerek üzerime doğru yürümeye başlamıştı.Ondan kaçmayarak,yaklaşabildiği kadar yaklaşmasına izin verdim.Nerdeyse bir nefes kadar yakın olduğunda onunla yüz yüze olmamak için başımı çevirmiştim.

"Ne yapacaksın,bana aşık mı olacaksın?.Hangi hikayenin kötü çocuğu olma kararı verdin?" Dedim gülerek.Duru bunlarla ilgili bir sürü kitabı odamıza yığmaya ergenliğin başında başlamıştı.

"Eğer karar vermediysen...Duru'nun kitaplarından birini getireyim?" Diyerek onunla yeniden dalga geçtim.Arkama sakladığım kitabı çıkararak göğüsüne vurdum.Benden yeterince uzaklaştığına emin olana dek,göğüsüne kitabı vurarak geriye doğru gitmesini sağladım.

"Aptal olma,burnunu da herşeye sokma"

Hızlıca onu orada bırakıp,odadan çıkmıştım.Titreyen parmaklarımı saklamak için kitabı sıkı sıkı tutuyordum.Ne ahmaktı ama...Hızlıca odamıza girerek kapıyı kilitledim.Buraya gelebileceğinden korktuğum için değildi.Sadece bu afallamış halimi kimsenin görmesini istemiyordum.Odaya girer girmez kitabı bir köşeye fırlattım.Kitap mı,defter mi onu bile ayırt edemiyordum.

"Aptal aşkına da,kitabına da...başıma bela aramama gerek yok hiç!.Benimle beraber doğmuş!"

Söylenerek kendimi yatağa bıraktım.Berat aptalının nefesini hâlâ boynumda hissedebiliyordum.Nasıl ahmakça bir his benimle beraberdi bilmiyordum.Boynuna parmaklarımı koyarak bu hissin uzaklaşmasını umdum.Kalbim korkudan hâlâ hızla çarpıyordu.Kapının tıklatılması ile hızlıca doğruldum.Boğazımı temizleyerek normale dönmeyi umdum.

"Ne var?"

Kim olduğunu anlamaya çalışırken,yüz ifademi aynadan kontrol ediyordum.

"Aç kapıyı"

Çisil'in sesi ile derin bir nefes verip,oturduğum yerden kalktım.Defteri alıp almadığımı merak ediyor olmalıydı.Kapıyı açar açmaz,hızlıca içeri girip kapıyı kapatmamı sağladı.

"Teoman'ı takip edelim" dedi bir çırpıda.

Göz bebekleri heyecandan büyümüştü.Her saniyede bir kırpıştırdık kirpikleri ile tam bir ruh hastası gibi gözüküyordu.Bu aptal fikirler ona nerden geliyordu bir türlü anlayamıyordum.