One Night Consequence

Chapter

I would only be truly happy when I have Fire. When I have him in my life.

Flaire's POV

I woke up with the continuous ringing of the door bell. I checked the time, argh! It's 4 in the morning! Who would come here this early? Tumayo ako at binuksan ang pinto without even checking who it was. I'm just really sleepy.

"Surprise!" Parang biglang nagising ang buong sistema ko ng makita kung sino ang nasa harap ko ngayon. Mga ilang segundo din akong natulala at hindi nakapag salita. Am I dreaming?

"Sis medyo mabigat tong dala ko kung pansin mo lang. Tulong lang naman hinihingi ko." It's Max! Ang aga naman nila? Kinuha ko si Fierce na buha't- buhat niya. My son was sleeping so I took him to his room.

Pagkalabas ko ng kwarto ni Fierce ay nakita ko si Max na pinapasok ang iilang bag. I helped him.

"Bat ang aga niyo!" Humarap siya sa akin at inulit ang salitang binitawan niya kanina.

"Surprise!!!!!" He pulled me into an hug,  pagkatapos ay naupo kami sa may kitchen top. I prepared a coffee for him.

"Inagahan ko talaga bumyahe dahil alam ko naman na risky kung mag kikita tayo sa restaurant. Lalo na at lugar to ng asawa mo." He's a life saver really.

"Thank you Max. You're the best." Hinawakan ko ang kamay niya, ngumiti siya sa akin. Ang gwapo din talaga neto.

"Alam mo Flaire, kung lalake lang ako kikiligin ako sa ganito pero sis dahil hindi, kaya tanggalin mo na at nag cringe na ako." Tinaas pa niya ang kamay ko na nakahawak sa kanya at bahagyan tinapon. Natawa nalang ako. Nagkwentuhan pa kami.

"So ano na ang plano mo bukas?" Hmm I want to spend time with my son syempre, so it's either i'll stay here in the house or mag lilibot kami sa mall.

"Ewan, Mall siguro or dito nalang muna sa condo." Tumango siya. Nag kwentuhan kami at bigla noyang na bring up si Fire.

"So paano kung pasundan ka ni Fire bukas?" Ngumiti lang ako sakanya.

"I asked him not to."

"Sure ka ba don?" Hindi naman niya pinahalata sa akin na walang duda yung tanong niya grabe.

"Yep. He promised." Bigla niyang tinabi ang iniinom niyang kape atska lumapit sa akin.

"Tell me, are you getting close? Like close na love birds ganon?" Halos ma-buga ko ang kape sa sinabi niya. Feeling ko oo, pero ayaw ko pang mag assume. It's too early for that.

"Well, he's always with me simula ng sinabi ko na bibigyan ko siya ng chance." I took a sip in my coffee.

"Fill in the details Flaire sa call bitin na ko sa mga kinukwento mo pati ba naman sa personal? Ano uwi na ba ako ng Tarlac?" Biro niya sa akin. Tumawa lang ako at nag kwento ulit.

"Well he's always with me, I mean he drives me around and lagi niya akong sinasamahan sa mga meetings ko and all. Sometimes when i'm busy in the office magugulat nalang ako na nasa harap ko na siya at may dalang pagkain." I paused, bringing back some of those moments in my head. Seriously Flaire? Hindi ko mapigilang ngumiti ano ba yan.

"You like it noh?" Max asked and I nodded. Of course I do, i'm not gonna deny that. Binaba ko ang hawak kong mug.

"Well I can tell you that i'm not sure, pero that would be me telling a lie. To be honest Max, I like it. Sobrang gusto ko yung mga efforts na ginagawa niya. I mean can you blame me? I have never felt it before, minsan lang siguro. Then before ang unang pumapasok sa isip ko tuwing may gagawin siya for me ay baka napipilitan lang siya, kung hindi naman ay ay baka it's a form of show-off lang sa mga tao sa paligid namin pero ngayon? Everytime na makikita ko siyang nakasandal sa sasakyan niya, waiting for me parang feeling ko he really meant it, like he's really there because he want to wait for me. Kapag nasa sasakyan naman niya kami, feeling ko gusto talaga niyang kasama ako. I feel like he is seriously being attentive to me every time he brings me food or what, parang inoobserbahan niya talaga kung ano ang mga kailangan ko ganon." I stopped to check Max's reaction and nakikinig pa naman siya kaya tinuloy ko ang kwento ko. he was actually smiling n apara bang kinikilig