BIID | taegi

session[1/2] 21

"Seanslarımıza evde devam etmek senin için nasıl Yoongi?" diye sordum. Oturduğu geniş tek kişilik koltuk onu sıkıyormuş gibi hareket ediyordu.

Cevap vermedi. Gözleri de geldiğimden beri bana bakmıyordu.

Jimin'in intiharının üzerinden yalnızca on gün geçmişti. Yoongi'nin ev hapsinin bitmesine de on üç gün vardı.

Evde seans için hem polise hem de hastaneye dilekçeler ve belgeler sunmuş ve en kısa sürede de halletmek için çok uğraşmıştım.

Yoongi şu an hastalığının ileri evresine geçmek üzereydi çünkü Park Jimin'in ölümü onun için ölümcül bir travmaya yol açabilirdi. Yoongi'yi kaybetmek de hem doktorluğuma hem de kendi zihnime açtığım bir savaş olurdu. Kaybeden yine ben olurdum.

Yavaşça ayaklandım oturduğum minderden.

Yoongi'nin koltuğunun dibine kadar yaklaştım ve elimi bir dizinin üzerine koydum.

"Beni öptün.." diye fısıldadı ama gözleri hala farklı yerlerde geziniyor, sürekli beni es geçiyordu. Jimin için söylüyor olabilirdi.

Yoongi artık halisünasyon görüyor gibi tepkiler gösterebiliyordu. Polislerin ev içine ve evin hemen dışına yerleştirdiği kameralar bunu gösteriyordu ve apar topar buraya gelme ihtiyacını bu nedenle de duymuştum.

Tedavinin en verimli dönemi güçlü psikoz dönemleri olurdu.* Bunu kullanacaktım.

Yoongi'nin gözlerine odaklanmaya çalıştım.

Artık çok boşlardı.

*so.. is noting real, but ı want write that.