12.BÖLÜM-PART 1-

313 47 36
                                    

Canlarım selam... Bomba bir bölümle geldim karşınıza ve evet aylar sonra geldim. Odağımı Aşk İkilemine vermiştim anladığınız üzere onun da finaline çok az kaldı. O final yaptıktan sonra bu hikayeye devam edelim ve bu kez bitirelim diyorum.

Bu bölümün tamamlayıcı versiyonunu Yıldız Masalında da okuyacaksınız zaten. Ortak bölümler bir tık daha zor olabiliyor ama olsun.

Bölüm şarkıları

4Yüz- Aşk Yok

***

Buket, Gizem'le alışverişteyken öğrenmişti Pazartesi değil de Cuma yani ertesi gün iş başı yapacağını. Gizem'le alışverişi bittikten sonra eve döndüğünde kendine bir pizza söyledi. Orkun için sevdiği birçok şeyden vazgeçmişti. Buna pizza da dahildi ancak artık hayatında kısıtlayan, kendi isteklerini direten ve yalancı adama yer yoktu. Hatta artık hiçbir adama yer yoktu.

Telefonundan ortaokul yıllarında popüler olan bir şarkıyı açtı. Ruh halini en iyi şarkılar özetliyordu.

"Kolaysa sil at yaşananları
Yok say dökülen gözyaşlarını
Bu son gece olsun
Ardında bırak tüm aşkları..."

Tam olarak bunu yapmaktaydı Buket. Orkun defteri kapanmıştı ve bir haftalık kaçamak içeren Berlin defteri de. İkisini de tarihin tozlu odalarına kapatıp kilitlemişti. Daha çok gençti ve artık yalnız mutlu olmayı öğrenecekti.

"Aşk yok, teslim olmak yok
Bundan sonra; yalnızım, özgürüm, mutluyum
Aşk yok, gözyaşı dökmek yok
Tek başıma; güçlüyüm, özgürüm, mutluyum
Aşk yok, teslim olmak yok
Bundan sonra; yalnızım, özgürüm, mutluyum."

Şarkıya kısık sesle eşlik ederken bir dilim pizzayı de midesine indirmişti. Yeniden özgür güçlü mutlu olacaktı. Eskiden de öyleydi ancak şimdi daha fazlası için hazırdı. Hafta sonu ailesiyle konuşacaktı ve babasının atlayıp İstanbul'a geleceğine adının Buket olduğu kadar emindi. Kocaman pizza dilimlerinden birini daha kavradı. Şu anın tadını çıkarmak istiyordu. Geçmişte yaşanan her şeyi unutarak ve gelecekte yaşayacakları düşünmeden anda kalmak istiyordu. Telefonundan müzikler değişerek çalarken önündeki pizzayı yemek ve bununla mutlu olmak... Daha fazlasını o an için istemiyordu.

***
Kunter sabah kalktığında getirdiği eşyaların olduğu dolabın karşısına geçti. Bugün ilk iş günüydü. Dün akşam ailesine geldiğini haber vermişti ve tabi şirket değilse de dergide çalışmaya başlayacağını da söylemişti. Annesi ve babası bu duruma şaşırmış ancak çok sevinmişlerdi. Oğullarından en azından birinin onların beğendiği ve istediği bir konumda çalışmasıyla mutlu olmuşlardı. Şimal Hanım artık iki oğlu da döndüğüne göre planlarını devreye koyabilirdi. Oğullarına görüşmeleri için iki kız seçmişti bile tabi bundan onların haberi yoktu.

Kunter resmi kıyafetleri, beyaz dar gömlekleri, boynunu sıkan kravatları kısacası takım elbiseleri sevmezdi. Ona kalsa asla da giymezdi ya Korhan tarafından kesin bir dille uyarılmıştı. Korhan ne kadar en yakın arkadaşlarından biri olsa da işi konusunda katı ve tavizsiz adamın tekiydi. Kimse onu prensiplerinden vazgeçiremezdi. Bunu da en iyi arkadaşları biliyordu. Liseden beri toplasa beş altı kez kravat bağlamıştı.

Ayna karşısında beceriksizce kravat bağlamaya çalışması sonuçsuz kalınca içeri doğru bağırdı.

"Bücür cadı bir gelsene." Nilay'a henüz küçük bir çocukken ve boyu Emir ile Kunter'in beline gelirken taktıkları bir lakaptı bu.

Aşkın Ateşi- Ateş Serisi 2-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin