Once in a Blue Moon

Ang Unang Pagkikita

I ACCIDENTALLY DELETED THE FIRST ONE😅😅😅 thankfully na save ko siya sa notes.

ENJOY READING😘😘

Bell rings...

"Class dismissed,"

Lumabas na ang resulta ng exam, gaya ng dati si Drayne pa rin ang nangunguna, hindi na ito ikinagulat ng mga kaklase niya sapagkat si Drayne ang pinakamatalino sa batch nila,

"Congratulations Drayne ang talino mo talaga," bati ng kaniyang kaklase

Ngumiti si Drayne sa papuring kaniyang natanggap mula sa mga kaklase, pagkatapos nito kinuha niya ang kaniyang bag at isang liham na nakalagay sa pulang envelope tsaka siya umalis, Drayne walks in the hallway while holding his love letter for Penelope, while walking he saw James from afar gazing him angrily.

"Long time no see Drayne kamusta ka na," James asked him sarcastically.

Hinawakan ni James ang kaniyang manggas at hinila papunta sa CR ng mga lalaki, sinipa siya ni James papasok.

Sa lakas ng pagkakasipa ni James sa kaniya kumalabog ang pintuan ng Banyo, pinulot siya ni James at kwenelyuhan at diniin ang kaniyang mukha sa binata.

"Drayne diba sabi ko sa'yo layuan mo si Kristel!"

Drayne smirked at him and rolled his eyes. " I never get in touch with her, siya ang lumalapit sa 'kin,"

Kumonot ang noo ni James at nanglilisik ang mga mata sa sinabi ni Drayne sa kaniya. "You son of a bitch!," Sinuntok ni James ang sikmura ni Drayne dahilan upang madapa siya.

Namimilipit siya sa sakit, yumoko si James habang nakaratay siya sa sahig. "I already warned you Drayne, sa susunod na makikita kitang kasama ang girlfriend ko expect for the worst," at umalis siya.

Tumayo siya mag-isa, paika-ika siya sa paglakad hangang marating niya ang hallway. Drayne saw her crush Penelope cuddling with another guy which worsen the situation. Kaya umalis na lang siya.

Basang-basa si Drayne na naglalakad palabas ng Paaralan hawak-hawak ang kaniyang bag, sa di kalayuan natanaw niya ang kaniyang private driver, agad inayos ni Drayne ang kaniyang paglalakad baka isumbong siya nito.

"Sir Drayne ang dungis-dungis niyo po, ano po ba ang nangyari," tanong ni Allan private driver ni Drayne.

"Wala po, kakatapos lang ng PE subject namin," sagot ni Drayne.

"Ang ganda talaga ng Paaralan mo Sir Drayne, sana dito ko rin mapag-aral ang anak ko," pangiting sabi ni Allan.

Ngumiti lang si Drayne sa sinabi ni Allan at pumasok sa loob ng sasakyan.

Huminto ang kaniyang sasakyan sa tapat ng isang mamahaling coffee shop, mula sa malayo nakita na naman uli ni Drayne ang lalaki.

"Uncle naalala mo pa ba yung nakwento ko sa'yo minsan?" Tanong ni Drayne.

"Ahhh, opo Sir, bakit po?" Tanong ni Allan sa kaniya.

"Wala lang, naalala ko lang," sagot niya.

Drayne smiled and remained his gaze from the anonymous guy in the coffee shop until the car moved.

Hindi mawaglit sa isipan ni Drayne ang lalaki, araw-araw man niya itong nakikita hindi pa rin siya nagsasawang tignan ito sa malayo.

Makalipas ang isang oras nakarating na sila sa mansion. Naalala niya ang sulat, tinignan niya ang kaniyang mga kamay, kinapa ang bulsa ng pantalon niya, hinanap niya rin ito sa loob ng bag ngunit hindi niya ito nakita.