Chapter 01:
2 years later...
Sa paglipas ng mga taon ang pagkakaibigan nila'y yumabong kagaya ng mga bulak-lak sa nayon.
Sinubok na rin sila ng panahon, subalit ang pagkakaibigan nila'y nananatiling matatag.
Pasulyap-sulyap si Drayne sa pintuan habang nakaupo sa loob ng classroom, nagaalala siya sapagkat hindi pa rin nakakarating ang kaniyang kaibigan. "Fuck Austin nasan kana," sabi niya sa sarili.
Hindi siya mapakali, tumayo siya at pumunta sa pintuan, tinignan niya ang hallway, ngunit kahit anino ng kaibigan niya hindi niya nakita.
Drayne went back on his chair, tinignan niya ang kaniyang relo. "Shit! 7:00 am na pala, hindi pa rin siya nakakarating!"
Nagulat si Duff sa kaniyang pag bulyaw. "Drayne okay ka lang ba?" Tanong ni Duff sa kaniya.
Nguniti si Drayne at humingi ng tawad. "Sorry Duff nagulat ata kita but don't worry I'm fine," tugon ni Drayne sa kaniya.
Bumukas ang pintuan, agad na tinitignan ni Drayne kung sino ang pumasok, akala niya si Austin ngunit si Oliver lang pala.
Drayne approached his friend Oliver, "Oli nakita mo ba si Austin sa baba?" Tanong niya.
Oliver put his bag on the armchair and answered his friend. "Hindi, baka late na naman siya," sagot ni Oliver sa kaniya.
Drayne scratch his eyebrows and bites his lips, Oliver gently rubbed his back to make him calm. "Drayne kalma, malaki na si Austin he can handle himself," aniya kay Drayne.
"Tinawagan mo na ba siya?" Tanong ni Oliver sa kaniya.
"Oo...kanina," mabilis niyang sagot kay Oliver.
"Then, try to call him again," tugon niya kay Drayne.
Drayne grabbed his phone out on his pocket and dialed Austin's number.
Phone rings...
Thankfully, this time Austin answered his call.
Austin wakes up as he heard his phone rings, Austin reached the phone but he felt something heavy underneath his blanket, Austin slowly removes it and he saw two ladies resting in his chest.
Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at kinuha ang cellphone.
"Hello... Drayne what's the matter?" Tanong niya kay Drayne sa cellphone.
Drayne raised his voice. "What's the matter?! Seriously?! Let me remind you Austin Kang ngayon ang Final Examination natin,"
Austin widened his eyes and slapped his forehead. "What?! Okay I'll hang up,"
Austin immediately wear his clothes and leaved the hotel room.
Bell rings...
Dali-daling umupo si Drayne sa kaniyang armchair, hindi pa rin siya mapakali sapagkat hindi pa rin nakakarating si Austin.
Mrs. Tiangko enters their room...
Nagsitayoan ang mga istudyante sa pag pasok ni Mrs. Tiangko, habang binabati siya ng mga istudyante, napansin nito na sa ibang direksyon nakatitig si Drayne.
Habang naka titig si Drayne sa pinto, dahan-dahang lumapit si Mrs. Tiangko sa kaniya at ginaya ang kaniyang posisyon. "Ang ganda siguro ng pintoan natin Mr. Moon no?"
BINABASA MO ANG
Once in a Blue Moon
RomanceA STORY OF LOVE, FRIENDSHIP, TRUST, AND SACRIFICES. cttro:Pinterest