Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Minanın kıyafetleri)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine koşarak işe yetişmeye çalışıyordum. Evet sadece salı günleri işe erken gidiyordum. Çünkü chaeyoung erken uyanmaya bile değerdi. Asansörün önünde bir elim karnımda, bir elim de asansörün düğmesinde nefes almaya çalışıyordum.
"Selam, çok güzel olmuşsun"
Elim reflekse ağzıma gitti. Ve ciddi anlamda 0 abartı ile söylüyorum altıma işiyordum. İşesem büyük rezillik olurdu.
"Chaeyoung! Ne yapıyorsun burada"
"Seni görmeye geldim"
"Beni mi?" Zavallı sesim bile buna inanmamıştı. Gözlerinde sevinç ile ciddi ciddi bana bakıyordu. GERÇEKTEN DE BENİ GÖRMEYE GELMİŞ. Kuralları hatırla mina! KURALLLAR!
"Evet. Belki biraz konuşuruz" ellerini saçına götürürdü. "Yani namjoon hakkında belki.. Şey çok güzel bir kafe biliyorum gidelim mi?"
İşe de babam gider... 5. Ve en önemli kural zaman ve mekan fark etmeden anı yaşa.
"Gidelim!" Utanarak gülümsedi. Başını öne doğru eğdi ve yürümeye başladık.
"Bu arada sen de çok güzel olmuşsun!"
"Hayır, kesinlikle sen benden daha güzel olmuşsun"
"Buna inanmıyorum bence asıl kusursuz olan sensin. Senin gibi bir kız arkadaşım olduğunu düşündüm de... dünyadaki cennet olurdu herhalde" bir anda nefes almadan söylediği şey bana nefes aldırmamışı. Ellerim terlemeye başladığında kural falan hatırlamıyordum. Homolijik şoka girmiştim. Bana yarım saattir övgü yağdırdığı yetmiyormuş gibi bir de kız arkadaş dedi. Homofik değil. Teşekkür ederim tanrım. Elleriyle oynayarak yürüyordu. Utandığı o kadar belliydi ve o kadar şirin duruyordu ki yere yatırıp şapır şupur öpesim geldi. Ve kuralları hatırladım. Utanmak yok...
