𝓑𝓪𝓭 𝓣𝓲𝓶𝓮.

☆8☆

2 εβδομάδα μετά.

"Ποιος στο διάολο είναι 1 ώρα βράδυ;;" λέω ενώ σηκώνομαι το κρεβάτι.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον στέφανο με μια μικρή τσάντα στο χέρι.
"Τι έγινε;;" τον ρωταω.
"Μπορώ να μείνω λίγες μέρες εδώ." Με ρωτάει.
Κάνω χώρο να περάσει.
"Φυσικά." Απαντάω.

"Τι έγινε;;" τον ρωταω ενώ βολεύομαι καλύτερα στην θέση μου.
"Της ζήτησα το κωδικό του ινστα και δεν μου το έδινε και άρχισε να φωνάζει σαν ιστερικια." Απαντάει.
Φαντάζομαι με πόσους μιλάει.
"Μετά άρχισε να λέει μπούρδες πως εσύ μου έχεις αλλάξει τα μυαλά επειδή με γουστάρεις και θες να χωρίσουμε." Συνεχίζει.
Καργιολα.
"Νευρίασα άρχισα να της φωνάζω και εγώ εεε κουραστικά και έφυγα." Συμπληρώνει.
Τον κοιτάω.
Φαίνεται πολύ στεναχωρημένος.
"Σε απαταει." Του λέω και με κοιτάει και αυτός.
"Τι λες;;" με ρωτάει.
"Ήθελα να στο πω καιρό σε απαταει." Απαντάω.
"Τι λες ρε μαρίνα τόσο καιρό τα έχουμε θα το είχα καταλάβει." Λέει.
Δεν μπορω να καταλάβω γιατί έχει πάθει τόσο εμμονή μαζί της του φέρεται άσχημα.
"Είμαι κουρασμένη πάω να την πέσω." Λέω και σηκώνομαι.
"Θα σου στρώσω στο δωμάτιο τον γωνιών μου." Συνεχίζω και φεύγω.

Επόμενη μέρα .

"Τι είναι αυτό;;" ρωταω τον στέφανο.
Ήταν απόγευμα και είχε μπει στο σπίτι με μια χάρτινη σακούλα.
"Έφερε το πλει μου." Λέει και το βγάζει από την σακούλα.
Καλά εδώ σκοπεύει να μείνει για πάντα;;
Τον παρατηρώ που το συνδέει στην τηλεόραση μου.
Πάλι καλά που με ρώτησε δηλαδή.

Φεύγω από εκεί και πηγαίνω στο δωμάτιο.
Κανόνισα να βγω για καφέ με την Κάτια και την Πηνελόπη ποτέ έπρεπε να ντυθώ.
Έβαλα ⬇️

Καταλαβαίνω κάτω και βλέπω τον στέφανο.
Σοβαρά ολόκληρος μαντραχαλος παίζει fortnite;;;

"Στέφανε." Λέω αλλά το βλέμμα του είναι κολλημένο στην τηλεόραση.
Δεν ξέρω καν αν με ακούσει γιατί φοράει ακουστικά.
"Στέφανε εγω φεύγω." Λέω αλλά τίποτα.
Ανοίγω την πόρτα και φεύγω.