Our Parallel Rainbows

Ch. 2 : It Was My First

                      |RAVENN|

Isa na namang mahaba at nakakapagod na araw ang naghihintay sa akin sa loob ng opisina. May nakasched akong mga clients, isang suicidal 13 year old from Makati at isang 10 year old anorexic patient from Quezon City. Demanding ang trabaho ko bilang doctor; psychiatrist to be exact.  Inshort doctor ng utak at hindi ng mga baliw. Kinakailangan ng mahaba habang pasensya at commitment ang aking trabaho. I'm a workaholic type of person and I love what I'm doing. Marami ngang nagsasabi na sa dami dami ng medical courses bakit Ito pa ang napili kong field. E pake alam nyo ba! And perhaps I want to help people especially the adolescents to deal and cope with their problems.

Maaga akong nag-asikaso ng aking sarili para maagang makarating sa work. Kakakuha ko lang pala ng driver's license last week, usually I took a bus as a medium of transportation. Pinaghirapan ko rin itong pinag-ipunan ang aking kotse for almost three years and it was my advance birthday gift for myself for the hardwork. Kailangan din ireward ang sarili hindi yung panay kayod lang. And now I can drive my new car and it's more convenient than taking a bus in early morning. Masyadong siksikan kapag rush our hindi bagay sa good looks ko. Lol.

Habang nagdadrive ako I set the music para chill lang ang byahe.
I love listening to Sam Smith's songs it made it feel relax and at ease.

I'm done hatin' myself for feelin'🎼
I'm done cryin' myself awake
I've gotta leave and start the healin'
But when you move like that, I just want to stay
What have I become?
Lookin' through your phone now, oh, now🎼
Love to you is just a game
Look what I've done🎼
Dialing up the numbers on you
I don't want my heart to break🎼
Baby, how do you sleep when you lie to me?

Nang biglang may tumawid na lalaki sa kalsada I quickly step on the break and sounded my horn. Napasubsob ako sa manubela dahil sa impact.

"Hala, nakabangga ata ako." nanginginig ako sa takot at nakaramdam ng kaba. Ayaw kong makasuhan ng homicide and reckless driving. Kakakuha ko palang naman ng lisensya mawawala kaagad. What an ungrateful day it is. Wtf!! Kamalas malasan naman oh! Unang araw mo palang parang mapapahamak pa ako sayong kotse ka ah!

Nakakarinig ako ng pagmumura sa labas marahil ito ang taong muntik ko nang mabangga. Kumatok siya sa kotse at waring galit na galit.

Binaba ko ang windshield ng sasakyan. Pawang natigilan siya sa pagsasalita nang matanawan niya ako at tiningnan ako mula ulo hanggang paa na waring kakainin ako ng buo.

Napagmasdan ko siya, well okay namn. Matangos ang ilong, nag-iigtingang mga panga not to mentioned ang hot ng Adams apple nya shet! Medyo matangkad at bulky ang katawan parang 'badboy' type ang datingan. May sout syang hikaw at tadtad ng piercing ang kaliwang tenga nya, nakasout din sya ng color black na hoody at cap. Btw, mas pogi naman ako sa kanya.

Tumagal din ng ilang minuto ang aming argument at tinanong ko naman siya kung gusto niyang magpadala sa hospital at ako na ang bahala sa charges. Sinabi niya namang maayos lang siya. Kahit medyo maangas at basagulero ay mabait din naman pala ang mokong na ito. Akala ko nga modus niya lang na magpabangga para pagkaperahan ako. No way hindi sya oobra sa akin!

Humingi muli ako ng pasensya at akmang aalis na nang bigla siyang sumakay sa loob ng sasakyan ko na akin namang ikinagulat. Anong nangyayari? Hindi pa ako ready kyah! Natulala nalang ako  sa bilis ng mga pangyayari. There's something about him that I feel less threatened at kampante akong hindi nya ako sasaktan beyond the fact that he looks like a total criminal.

"Bilis magdrive kana." Natataranta niyang pagkakasabi, medyo nag-aalinlangan pa ako sa bilis ng mga pangyayari. Marami siyang sinasabi na hindi maiprocess ng utak ko dahil sa takot na waring may panganib na paparating. Ayaw ko ng ganoong pakiramdam para akong sinasakal.

Agad ko nang pinatakbo ang sasakyan. At natanawan ko sa side mirror na may humahabol sa aming dalawang pulis na agad ding naglaho pagkatapos kong lumiko patungo sa direksyon ng hospital.

"Siguro ikaw yung hinahabol ng mga pulis noh?" I asked out of a blue.

"Ibaba mo na ako dito." Aniya.

"Akala ko ba sa hospital Kita dadalhin para macheck natin Kung may fracture yang balakang mo."

"Maayos na yung balakang ko there's no need for that. Okay!
Ibaba mo nalang ako dito." Pag-uulit niya at mukhang galit na.

Huminto ako sa pavement upang ibaba siya. He thanked me for giving him a ride.

"Sana di na tayo magkita Mr..." Mahina kong tugon. Naiinis ako dahil panigurado kanina pa naghihintay Yung una Kong pasyente doon sa opisina. Ayaw kong magkaroon ng bad impressions sa mga bata lalong lalo na sa mga parents nila. Paano pa nila ako pagkakatiwalaan Nyan! I should appeal professional and practiced professionalism.

"SHAWN" Pagtatama niya, hindi ko akalain na maririnig nya iyon. Hindi ko alam Kung bakit ko nasabi iyon marahil ayaw ko nang masangkot sa ano mang gulo. Okay na rin yun para tantanan na niya ako.

"Sana nga Dr. Ravenn James." Nagulat ako kung paano niya nalaman. Is he a soothsayer or something?

"Paano mo nalaman?" I asked him in a serious manner.

And I was surprised when he suddenly kissed me on my lips and I was caught off guard and the shivers run down my spine.

"Ang cute mo kasi." He whispered  directly on my ears and the proximity was so close that I can smell his breath. I can feel the heat on my face sign that I was overwhelmed on his compliment.

He left like nothing happened he slammed the door hard enough and leave me flabbergasted. I was speechless.

"First kiss ko yun." I hold my lips in disbelief.

Author's Note

Did you enjoy the story? If yes please leave a comment. You can send feedbacks for further improvement of the story. I can't assure that I used a right grammar nor diction on the story. Please point it out so I can improve my writing skills.
Please leave a vote. Thank you^_^