ZORAKİ EVLİLİK JJK

BENİM NEYİM VAR

Eve gelmiştik ama jinde bir tuhaflık vardı sanki niye bu kadar üzgündü. Beni arbadan indirmek için kucağına alıcağı sırada konuştum.
Ben:jin niye bu kadar üzgünsün bişe mi duydun istersen bana anlata bilirsin ben seni dinlerim.
Dedim bunu dememle hemen kendini düzeltti ve gülümsemeye başladı ve konuştu.
Jin:olsa söylerim ufaklık sen beni merak etme hadi şimdi eve gidelim senin dinlenmen gerek.
Ben:şey ben korkuyorum ya yine beni döverse .
Dedim çünkü gerçekten de ondan fazlasıyla korkuyordum.
Jin:meraketme yanımda ben olucam zaten ona bi güzle ders vermemin zamanıda geldi piç rahat durmuyor ama varya ben onu çok güzel götünün üstüne oturtucam.
Ben:Peki
Bana kocaman gülümseyip beni kucağına almıştı. Eve doğru yürüyorduk ama ben yinede korkuyordum elimde değildi o kadar dayak yedikten sonra  eve gülürek girmemi beklemeyin.
Jin kapıyı çalmıştı kapıyı jk aça raçmaz kafamı jine doğru çevirdim ona bakmak istemiyordum. Jk un elleri tenime deydiği an jine daha çok sokulmuştum.
Jin:şşıt tamam sakin ol sende çekil jk .
Titriyordum. Acaba şimdi ne olucak jin her zaman yanımda duramazdı peki o yanımda olmadıgı zamanlar beni kim koruyacaktı neyse ben kendimi şimdilik rahat olarak hissetsem iyi olucak yoksa bayılıp kalıcam şuraya herhalde.
Jin beni salona götürüo koltuğa bıraktı.
Sonra jk döndü sanırım burada kaus olacak umarım kimse zararlı çıkmaz.
Jk jine boş gözlerle bakıyordu  ji jk a hızlı yürümeye başladı.
Jin:LAN BEN SANA DEMEDİM Mİ BU KIZA ZARAR VERMİCEKSİN DİYE HA KIZ HASTA OLUM HASTA Bİ DAHA ONA VURMICASIN DUYDUN BENİ
dediğinde küçük çaplı bir şok geçirmiştim ben hasta mıydım demekki o yüzden jin bugün doktorun yanından gelince üzgündü
Ben:ben ha-hastamıyım
Dediğimde ikiside bana döndü jin sanırım bana şimdi söylemeyi düşünmüyordu jk a bakış atıp yanıma geldi .
Jin:Şişt sakin ol kötü bişeyin yok tedavi olucaksın geçicek tamam mı
Dedi ve bana sarıldı gözlerim dolmuştu ama benim ne rahatsızlığım var jini kendimden ayırıp gözlerinin içine bakıp konuşmaya başladım.
Ben:Benim neyim var
Jin:şey ....... kalp yetmezliği
Dediğinde kalbimde bi sızı hissettim ama bu nasıl olur ben sağlıklı beslenirdim. Sigara da içmezdim inanmıyorum kendime ya nasıl olur bu aklım almıyor jk a baktığımda hala şok içinde ben hariç her yere bakıyordu. Odaya gitmek için merdivenlere yöneldi ve gözden kaybolmuştu . Jine baktım.
Ben:peki şimdi ne olucak yani ne yapmam gerekicek.
Jin :sana bi cihaz takmak yerine kol saati takıcaklar işte sana en düşük sınırları ve en yüksek sınırları söylücekler işte o sınırlar geçerse bir yere geçip oturman gerekicek iste boyle bi takip yapıcaklar duruma görede ameliyat olucaksın.
Dedi sakin kalmaya çalışıyordum ama olmuyordu sanırım uyusam iyi olucak
Ben:Beni odama çıkartırmısın uyumak istiyorum
Jin:tamam.
Dedi ve beni kucağına aldı merdivenlerden çıkarken ortamı bozmak için konuşmuştu.
Jin:kız sen kaç kilosun ya ben jimini taşırken bu kadar zorlanmıyorum belim koptu anam.
Dedi kıkırdamıştım. Üzüldüğu belliydi bende ona ayak uydurmak için konuşmuştum
Ben:hiçte bile ben çok zayıfım yalan söylüyorsun
Dedigimde gülmüştü sonunda benim odamın önüne geldiğimizde jk kdadan çıkmıştı  ve bize bakıyordu yine o pis elleri bana uzanmıştı ama artık kaderime boyun eysem iyi olucak dedim ve jungkookun kucağına geçtim ve ona boş boş bakmaya başladım
Jk:Gerisini ben hallderim hyung.
Jin :tamam ben gidiyorum akşama gelirim ilaçlarını almayı unutma yavru kuş
Dedi ve bana gülümseyip gitti. Alttan kapı sesi gelince jk bana bakmıştı ama sinirli değil gibiydi odaya girip beni yatağa yatırmıştı.
Jk:aç mısın
Aslında çoook acıkmıştım o yüzden kafa mı sallamıştım
Jk:bekle beni geliyorum
Dedi ve gitti bir süre sonra elinde tepsiyle geldi ve yatakta karşıma oturdu yemeği kendi yemeye başlamıştı ne yani bana şimdi açlık cezası mı veriyordu ama ben dünde yemek yemedim
Ben:ben yemek yemicek miyim?
Dedim jk gözlerime öyle  sert bakıyordu  ki ondan gözlerimi kaçırmıştım . Anlaşıldı yujin bugünde açsın.
Jk elindeki tepsiyi bana uzatırken ellerinden almak için uzandım ama o yemek leri duvara fırlatmıştı . Aha yine başlıyorduk. Jk sinirle soluyordu
Jk:kapıda benim kucağıma değilde jinin kucağında durmayi tercih ettin
Dedi anlamıyorum şuan onu . Gerçekten onun yanina geliceğimi filan mı bekliyordu asla böyle bir şey olmıcak . Jungkook çeneme yapışıp bağırdı.
Jk:Aranızda ne var ha sevgili filan mısınız
Bunu demesiyle çıldırmak istedim jin benim abim gibiydi her zaman o korurdu beni ne saçmalıyordu bu kalas
Ben:saçmalama o benim abim o beni senden koruyo sadece bu daha ötesi yok .
Jk :sana inanmamı mı bekliyorsun

Dedi ve tokatı geçirdi yanığıma allahım nolur jin erken gelsin

Kitabı silsem  mi acaba .......