Playboy's Sanity

Chapter 7

Made love

This is not good anymore. I am distracted. My mind is preoccupied by someone. Mariin akong napapikit at hinilot-hilot ang sentido. I can't be like this today. I have loads of things to do!

Pagdating sa meeting room nandoon na si Mrs. Johnson. She's in her late 60's. Masungit at istrikto. Nakailang schedule na kami sa kanya ng meeting at ngayon lang kami sinagot.

Saglit akong natigilan ng makita sa tabi nito si Ashen, who is grinning from ear to ear.

"Mrs. Johnson!"bati ko sa matanda. Tumayo ito."Ms. Belaez."

"Oh. This is Mr. Ashen Corrins my business partner. He's here to join us."imporma ni mrs. Johnson. Kahit na puno ng pagtataka ay nagawa ko pa ding tumango sa matanda. Hindi ko alam na may koneksyon ang matanda sa mga Corrins. I told Fern to get a clients na walang koneksyon sa mga Corrins. Ganoon na ba talaga kahirap na makahanap ng mga clients na walang koneksyon sakanila? I guess it's really that hard. Mukhang talagang magkrukrus ang landas namin kahit anong iwas ko.

"I know her, Mrs. Johnson!"Ashen chuckled.

"Oh!"mukhang gulat na gulat ang matanda but later on she smiled at us.

"Well I guess we should proceed now?"tanong nito saamin.

Tumango lang si Ashen sa matanda.

"Yes, madame."

Hindi ako mapakali habang nagprepresent ang team ko. Napapansin ko ang reaction ng matanda. Minsan ay tumatango ito. Pero walang emosyon ang mukha at diretso ang tingin sa harap.

Samantalang si Ashen naman ay saakin nakatitig. Sinamaan ko siya ng tingin he just grinned at me.

Nang matapos ang presentation ay walang tanong-tanong na pumayag si Mrs. Johnson. She even signed the paped that fast and easy. Samantalang may taon na din namin itong sinusuyo para makakakuha ng project sakanya.

I just can't believe. Naunang umalis ang matanda at naiwan si Ashen.

"May ginawa ka ba?"I asked him.

"What?"

"You can't fool me. The last time I checked walang connection sainyo si mrs. Johnson."

"Fine. Pero hindi naman masama ang intensyon ko."

"I don't need your help, Ashen."tinalikuran ko na siya. Naiinis ako pero hindi ko alam kung bakit may multo ng ngiti sa labi ko.

"Wait! Sapphy, I'm sorry! I just want you to help. I just want to be a help."he said in a low voice.

Huminto ako sa paglalakad at nilingon siya."Ashen..."

"I know. Ayaw mong magkaroon ng utang na loob sa taong naging dahilan ng pagkasira ng pamilya mo."he laugh bitterly.

Sinenyasan ko ang team ko na lumabas na, they we're all confused standing there. Agad naman silang sumunod at lumabas, leaving the two of us.

"I told you. Hindi ganon iyon."naiiling na sabi ko.

"Then what?"tila frustrated na tanong niya. Humakbang siya palapit saakin. And the next thing I knew he pulled me closer then kiss me.

Nangingiti siya ng humiwalay saakin."I'm sorry. Hindi ko mapigilan. I tried so hard but you are a tempt."bumaba ang tingin niya sa labi ko at ngumisi.

"I'll make you mine. I promise that. Now how about we go out and eat lunch?"

"I can't."iling ko.

"Why?"

"Ashen, wag kang makulit."

"Okay fine. Dito na lang ako sa company mo the whole day. Hihintayin kitang umuwi."