AYNI OTOBÜSTE FARKLI ÜTOPYALAR

Bir yaz sabahıydı, bir otobüs yolculuğunda gördüm seni. Tam karşımda oturuyordun. Gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum. aklımdaki tek soru bir daha ne zaman görürüm oldu. Bir an kısa da olsa  gözlerimiz birbirine değdi , o sırada birbirinin oldular biliyorum , sende anliyamadığım bir şeyler vardı.izlemeye devam ettim . Gözlerin güneşe meydan okuyordu, yanıcağını bile bile bakıyordun.  Bu bir tür Sosyal deneymiydi ? Seni bana çeken birşeyler var . Zıt kutuplar gibi birbirimizi çekiyoruz adeta , Belkide yüzyıllar önce birbirimize yazılmış olamazmıyız? Sanki yıllardır sarılıp uyuduğum o huzur bulduğum adamdın. Ruhun çok tanıdık kalbin ,kalbime gözlerin, gözlerime çok sıcak gözlerinde hayat buldum. Abartmıyorum cok ciddiyim. Tabiri caizse numunem yok sende kalsın aslım. Tabi ben bu konuyu konuşurken senin hiç haberin yoktu. Biz seninle aynı otobüste olabilirdik Ama farklı ütopyadan 'dık , Önce kendime anlatıyordum. hissettiklerimi önce kendime sormalıydım, Ne yapmam gerektiğini. Çünkü Beni en iyi anlayan  oydu. Ne olursa olsun , Karar vermiştim. Hayatım boyunca hep söyleyemediğim şeyler yüzünden pişman olduğumu ve artık pişmanlık duymamak adına ,  Söyleyip içimi rahatlaticam, sonuç ne olursa olsun. Bu hikaye ya biticekti yada başliyacaktı.  Ben bütün bunları düşünürken beynim bana oyun oynuyordu ,surekli%50 şansım olduğunu ve bu maçı alamıycağımı söylüyordu. Kalbimde bir yandan söyleniyordu, Ah be kızım tamda şu kalbin kan pompalamaktan yorulmuşken Onu görünce dahada hızlı çarpmaya başlarken vazmı geçiceksin. Bana hayat veren şey sanada hayat vermezmiydi? Beni dinle. Diye haykırdı! Galiba kalbim aklımdan bir sıfır öndeydi. Yaşamayı seçmiştim , hicbirsey karşınıza sebebsiz yere çıkmaz bunu asla unutmayın.     Farklı ütopyalardan olsanız bile .