Lackadaisical † Nomin

2°Comeback

[Sia- Unstoppable]

~3 hafta önce
~Jeno

Dediğim şeye hunharca gülen Jaemin'e bakıyordum. Hemen sol tarafımda oturuyordu.

Dip dibe oturduğumuz halde Jaemin, sağ eliyle benim sol elimi tutuyor bir yandan da parmak uçlarıyla bileğimdeki düz siyah bileklikle oynuyordu.

Herhangi bir şeye dokunmayı sevdiğini bildiğim için elimi çekme ihtiyacı duymamaya çalışıyordum. Bir şeye uzanacak olsam bu işi boştaki elimle yapıyordum.

"Jeno?" Jaemin soru sorar gibi adımı zikretmişti.

"Hm?"

"Şimdi ben sana bir arkadaşımdan bahsetmiştim, Renjun diye." Dediği şey kaşlarımı çatmama sebep olmuştu. Ancak kızdığım veya kıskandığım için değil, nasıl bahsettiğini düşünürken kullandığım bir mimikti.

"Kafe açacağını söylemiştim." Çatılan kaşlarımı özgür bırakıp onu onaylarcasına kafamı salladım.

"Heh işte Renjun kafesini haftaya cuma günü açıyor. Daha doğrusu şuan açık ama kutlama gibi bir şey yapacakmış."

Dediği şeyle beraber gülümsedim. Baştan anlamalıydım. Cuma günü beraber kutlamaya katılmak istiyordu.

"Nana, seni kıramayacağımı biliyorsun ama bedava iş olmaz." Dedim sahte bir kızgınlıkla. O ise demek istediğimi anlamamış bir şekilde suratıma bakıyordu.

Bense, bana bakan o şaşkın ve tatlı ifadeye karşılık olarak sırıttım ve dudağı ile yanağı arasında kalan bölgeye öpücük kondurdum.

Daha sonra aynı hareketi yanağının diğer tarafına da uyguladım.

Bu hareketim onu memnun etmiş olmalı ki kıkırdıyordu. Daha sonra Jaemin ellerini ensemde birleştirdi. O da benim ona yaptığım gibi yanağımın iki tarafına da öpücük kondurdu.

Son olarak ise dudaklarını dudaklarıma kapattı. Ufacık ve masum bir öpücük gibiydi ancak ikimiz için de çok değerliydi.

Daha sonra ensemdeki ellerini ayırdı ve ayağa kalktı.

"Bedava iş yapmıyorsun ama karlı çıkan ben oluyorum." Dedi. Yüzündeki gülümseme daha da genişlemişti.

Onun her halini çok seviyordum. Her bir zerresine aşıktım. Gülüşünün daha önce yaşadıklarına rağmen asla solmaması kadar güzel bir huyu yoktu.

Her huyu mükemmeldi ancak Jaemin bu zamana kadar tanıdığım hiçbir insana benzemiyordu. Elbette insanlar güçlü olabilirdi ancak Jaemin, hepsinden güçlüydü.

Onu ilk gördüğümde de anlamıştım gülüşünde bir şeylerin saklı olduğunu.

Ne zaman ki ondan hoşlanma evresini atlatmış - bana göre hoşlanmak zayıf bir tabirdir- ona cidden aşık olmuştum, işte o zaman bana vereceği tepkiden korkmadan onu tam gülüşünden öpmüştüm.

Belki de gülüşünün benim için daha da özel olma sebebi buydu.

Umutlarının ve gülüşünün solmaması için her şeyi yapardım.