Blood Link (The Obese Diaries)

CHAPTER 49

Josh's POV
It's dark already at buryong na buryong na ako dito napakaboring talaga dito sa headquarters walang night life at magagandang babae sayang naman ang kakisigan at kagwapuhan ko. Bilib na talaga ako kay Aaron natitiis niya ang ganitong buhay, well, loner naman kasi siya at walang social life.

Sayang wala si Alex paborito ko pa naman siya kulitin at inisin kasi naiinis naman siya. Hindi na rin talo si Aaron kay Alex kasi maganda at sexy naman and I heard mayaman din talaga siya yun lang may pagkabitchy ang ugali but everytime I stole a kiss from her iba ang pakiramdam ko, I felt some connection between us, yung tipong parang kilala ko na siya dati and my heart flutters. Baliw na talaga ako. Hindi na ako natuto.

Dapat ang pagtuunan ko na lang ng pansin ay ang paghahanap ng kitsune for sure I will get a reward. I know I am not yet fully accepted by this community being a half vampire. I need to prove my worth.

I looked up in the sky, full moon pala. I lit my cigarette. Matagal na rin ako nang huling manigarilyo, minsan lang naman ako naninigarilyo ako para makapagisip, magpalipas ng oras, o kaya naman I am totally pissed of pero tinigil ko na rin ngayon na lang uli wala naman kasing bantay.

I remember what Cea told me kawawa naman daw ang babaeng hahalikan ko kung yosi boy daw ako kasi parang humalik sa ash tray eh gusto ko talaga siyang halikan kaya tumigil ako nakakahiya naman baka hindi na maulit kung sakasakali too bad bago ko pa naman siya mabigyan ng masarap kong halik she passed away. Napabuntong hininga na lang ako. Sana sa susunod na magmahal ako sana, hindi na ako maging second choice.

I heard noises in the bushes on the nearby forest. I cocked my 92FS Beretta pistol at naglakad ako patungo sa pinanggagalingan ng ingay pero bago pa ako makarating I saw two fiery eyes in between the bushes I did not hesitate to shoot for sure tinamaan ko kung anu man siya.

---
Cea's POV
Alam ko nasaktan ko nanaman si Aaron sa pagalis ko. Natatakot ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko, I cannot even tell him what I feel, I do not want to burden him. Tumulo na lang ang mga luha sa aking mga mata, natatakot akong maging threat kay Aaron ayokong pati buhay niya manganib ng dahil sa akin. It is better to leave with no trace, I am sorry Paps, I cannot go home to you I am sure sa iyo ako hahanapin ni Aaron.

Hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon, bawat araw na lumilipas I am becoming indecisive, blood-curdling, and ardent.

I could feel my body is totally numb my eyes was about to close. Ang paulit-ulit na bumabalik lang sa alaala ko ang happy memories ko with Aaron. Shit! I feel more guilty but what can I do?

The numbness of my body was gone pero pakiramdam ko parang nasusunog ang buo kong katawan. I hate this feeling.

-----

Josh's POV

Pinuntahan ko ang target ko, laking tuwa ko ng masigurado kong napuruhan ko ito at nakahandusay but what happened next haunted me.

The kitsune has tears on its eyes, I have decided to kill this animal. I pointed my pistol to its temple at huminga ng malalim to pull the trigger pero bigla akong nakaramdam ng awa napagisip-isip ko I will just make it limp, I shot it on its leg. Kita ko na nahihirapan na itong huminga. In my disbelief, it changed its form.

"It's.....me....Josh....please. ..spare my child...." nawalan siya ng malay.

It left me with shock, I could not move my feet. I hate myself. Definitely, iyon ang desisyon na pinakapagsisisihan ko habang buhay, ang patayin ang babaeng ipagpapalit ko  ang lahat mabuhay lang uli, si Cea.

Taena! Bakit ganito ang buhay? How ironic...

========

Sorry po sa typos phone lang po kasi gamit ko.

Thank you for reading!