Aaron's POV
It has been days since Cea left me until now wala pa rin akong makita ni isang bakas niya. I kept on thinking and thinking kung bakit niya ako iniwan, wala naman ako maisip. Anu ba ang mali sa akin? Sa sitwasyon namin? Sa relasyon namin? Bakit mas pipiliin pa niya iwan ako?
Sana bumalik siya....sana balikan niya ako....tatanggapin ko siya ng buong-buo...iintindihin ko siya at yayakapin ng mahigpit.
Everytime I see my wrist naaalala ko pa ang huling sandali na kasama siya hindi dahil masakit pa ito hanggang ngayon but because I can see how much she wanted and love me. My wrist is not black anymore mapula na lang but still tender.
Tumatawag si Paps once in a while para kamustahin kami ni Cea, ang lagi kong sinasabi ay we are okay hindi ko masabi na iniwan ako ng anak niya because I am expecting that the next day babalik na siya na umalis lang siya para mag-isip. I am so stupid to think na magiging okay lang ang lahat kinabukasan but it does not change kung gaano ko siya kamahal. Paps needs to know what happened. I have decided na kausapin siya ng personal so here am I nasa doorstep na ng bahay ni Paps, I hope everything will be alright.
"Magandang araw," bati sa akin ni manang, nginitian ko lang siya.
"Nasaan po si Paps?" Sinundan ko lang kung san siya patungo.
"As usual hijo nasa music room si Demi," nahihilig kasi ng sobra si Paps sa opera music ngaun kaya nagpapakabihasa siya pagtugtog ng piano, violin, flute at kung anu-anu pang insrumento balak nga ata niya talaga maytayo ng opera house. Manang knocked on the door and opened it.
"Demi, si Aaron nandito," sabi ni manang habang tumutugtog si Paps ng violin. Tumigil si Paps sa pagtugtog at tumingin sa kinaroroonan ko.
"Aaron, what brought you here? Where is my sweetie? Are you with her?" Niyakap niya ako at masaya siyang makita ako.
"I am sorry Paps but we need to talk seriously," his smile fade away.
"Bakit may nangyari ba? Nasan ang anak ko? May nangyari ba kay Cea?"
"She left me...." I answered.
"Left you? Bakit san siya nagpunta?" He curiously asked.
--
Demi's POV
"Iniwan niya ako hindi ko alam kung saan siya nagpunta since then wala akong balita" I can hear from his voice that he is deeply hurt.
"Since when she left you?" I asked. Damn! Saan naman kaya nagsuot ang batang iyon.
"Since Tuesday" ilang araw na rin iyon.
"Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin, hijo?"
"I am sorry. Akala ko babalikan niya ako pero hindi." Hindi ko alam ang sasabihin para lang gumaan ang pakiramdam niya. Niyakap ko na lang siya bilang ama dahil parang anak na rin ang turing ko sa kanya. Bakit naman siya iiwan ni Cea? Iyong batang iyon may topak talaga ang utak.
"I am sorry son. We will find her and I am sure na mabigat ang rason niya kung bakit siya umalis." Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya napansin ko ang kagat dito pati na ang pamumula.
"Anu ang nangyari dito?" Tanong ko kay Aaron.
"Nung huling beses na magkasama kami, she bit me and enjoyed drinking my blood then when I woke up it is all black and swelling" nakakapagtaka naman ang nangyaring iyon sa kanila.
"Why Paps?"
"Gross"
"Paps!"
"Sorry son. Hindi ko kasi mapigilan hindi naman kasi namin nature yun."
"I am sorry Paps, I understand."
"May I ask. Have you consummated your marriage?" Tila natulala siya sa tanong ko. Anu ba iyong tinanong ko? What an awkward question....
"Don't get me wrong I do not want to pry to your and my daughter's sex life," gusto ko lang malaman kung tama ang iniisip ko.
"Well, yes, we consummated it but why are you asking about that?"
"We need to find her immediately." Kailangan talaga namin mahanap agad ang anak ko delikado para sa kanya ang sitwasyon niya ngayon kung tama ang kutob ko.
"Bakit nga po, Paps?" Tanong nanaman niya sa akin. Bakit may pagka-slow siya?
"When was her last period?"
"I do not know Paps pati period ng anak mo curious ka po malaman?" Kamoteng to sobrang labo kausap.
"Sira ulo kang bata ka! Nag-iisip ka ba? Lalaki ka di ba? Oh lalaki ka nga ba?"
"Ikaw nga itong malabo eh. Of course! Lalaki ako!"
"Maybe magiging lolo na ako."
"Lolo? Meaning..... but we've been very careful....." until his mouth was left open, finally mukang nagsink in na rin sa utak niya na baka maging tatay na siya.
-----
Josh's POV
Bakit ba kasi ang tanga-tanga ko? Bakit ba nilagyan-lagyan ko pa ng lason yung bala?
Cea utang na loob sana ligtas ka. Tiny C, kumapit ka lang sa sinapupunan ni Cea.
BINABASA MO ANG
Blood Link (The Obese Diaries)
WampiryAng hirap umasa na mamahalin kanya kung ang tingin lang niya sa iyo ay kaibigan lang....bestfriend in short. Lalo na para sa isang tulad ko na kasing bigat ng apat na sakong bigas yung malaki ah. May karapatan ba akong maghintay...umasa...masaktan...
