Bloody Hell University (Book One)

Chapter 30

*NATH POV*

Kanina pa kami paikot ikot hindi ko alam kung saan ba kami pupunta marami na kaming nadaanang mga patay at duguan may nadadaanan din kaming nag papatayan palang tsk walang magawa sa buhay kaya nilalagpasan nalang namin sila ayaw kong madamay sa gulo nila kung ganon matira matibay ang labanan dito

Sobrang naboboring na ako walang ganap gusto ko ng action! Kaya napaisip ako alam kong hindi nagugustuhan nila kuya pero sobrang na buburyong na ako at isa pa may kaylangan akong patayin

Tumingin ako sa paligid ko nauuna sila sa pag lalakad saakin tamang tama at walang makakakita sa gagawin kong pag hiwalay sa kanila

Nang makakita ng madilim na pasilyo ay nilingon ko si Vian tutok lang ang paningin nito sa kanyang nilalakadan isinama kona siya dahil alam kong pag iniwan ko siya maaaring ikamatay niya dahil madaming nag hahanap sa kanya ganon din sa akin dahil tinulungan ko siya noon

Maaari ko naman siyang iwan na at hindi na siya problemahin pa pero dahil iniligtas ko siya ay kargo ko na siya ngayun dahil kung hindi ko siya iniligtas noon siguro mapayapa na siyang natutulog kaso dahil wala ako sa mood ng panahon na yun nakielam ako na lalong naging dahilan para magalit ang kalaban niya sa kanya at dahil don baka hindi lang pag patay ang gawin sa kanya ng mga ito

Lalo ko pang binagalan ang aking pag lalakad at nang malapit na sa madilim na pasilyo ay mabilis ang naging kilos ko kasabay nang pagtakbo sa dilim ay agad kong hinila si Vian

Nang mahila ko siya ay sinenyasan ko siyang huwag maingay tumango namn siya nang masiguradong walang nakapansin sa pag alis namin at nakalayo na sila ay humarap ako sa kanya

Bakit? Halata sa muka niya ang pag kalito at ang madaming tanong na gustong itanong sakin kung bakit ko siya hinila pero bakit lang ang lumabas sa kanyang bibig

Na buburyong na ako sa pag lalakad, pagod na din ako at may gusto akong patayin hindi ko magagawa yun pag kasama sila pag papaliwanag ko sa kanya halata namn sa muka niya ang pag ka bigla

E bakit mo ako isinama? Nag tatakang tanong niya

Kung may gustong pumatay sayu dun hindi ka nila ililigtas at hahayaan ka nalang nila walang imosyon kong sabi sa kanya at nag simulang mag lakad

Mababait sila kuya at ang mga kasamahan ko pati nila kuya ang kaso pag hindi ka nila kilala at nag hihinala sila sayu wala silang pakeelam pag may nang yaring masama sayu dati kasi may tinulungan kami pero ang masama doon ay may balak palang masama saamin nasaksak ako noon kaya simula non hindi na nag tiwala pa sila kuya sa kahit na sino ganon din naman ako

Hindi ko pinag kakatiwalaan si Vian nararamdaman ko lang talaga na dahil niligtas ko siya kargo kona siya hindi ko malaman kung bakit hindi ko siya maiwan iwan para siyang magnet ang akala ko ang una naming pag kikita ay yun na din ang huli ngunit hindi pala

Nag tuloy lang ako sa pag lalakad at iginagala ang aking paningin marami kaming nakakasalubong at nadadaanan makikita mo sa bawat studiyanteng nag lalakad ang dugo sa kanilang mga damit at mga sugat

Bakit imbis na mag tulong tulong sila sa pag labas sa lugar na ito ay sila pa ang nag papalakas ng loob sa mga nagpatupad na ipag patuloy ang malademonyong ginagawa nila sa mga nandito sa empernong lugar na ito

Uy sino ba ang hinahanap mo kanina pa tayu nag lalakad dito ah na ngangawit na ako pagpigil nito sa kanina pang pag lalakad ko napabuntong hininga namn ako

Hinahanap ko yung apat na dimonyo nagtangis ang bagang ko umiinit na ang ulo ko dahil maski ako ay pagod na din sa pag lalakad

Dimonyo? Nag tatakang tanong nito