*NATH POV*
Halos isang linggo na din ang nakalipas simula nang mag papansin ako kay Marcus at kada araw ang dumadaan hindi naman ako nabibigo gumagana ang pag papapansin ko sa kanya
Wala kaming klase ngayun kaya pumunta nalang ako dito sa filed napakalawak nito at marami ding puno kaya hindi gaano mainit naupo lang ako sa ilalim ng puno
Hanggang ngayun ay iniisip ko padin kung paano kami makakaalis hindi naman pweding umasa lang ako sa malalaman ko kay Marcus pano kung wala lang din naman siyang alam di nag-aksaya lang ako ng oras sa kanya
Kiahhh!!!!! apalingon ako ng makarinig ako ng mga sigawan
Napabuntong hininga nalang ako dahil don dahil sigurado ako may pinatay na naman tumingala ako sa langit kung anong kinapayapa nito yun naman ang kinagulo sa ilalim
Sana lang ay walang mapahamak sa mga kapatid at kaibigan ko dahil pag nag kataon uubusin ko sila at hindi ako mag dadalawang isip na patayin sila
Pumikit nalang ako dahil sumasakit na ang ulo ko dahil kakaisip kung bakit kami hinayaan nila mommy at daddy na mapunta sa lugar na ito pero alam kong may dahilan sila, sana lang ay maintindihan namin nila kuya kung ano man ito
Matagal na din kami dito pero alam kong mas marami at nakakatakot ang pinag daanan ng mga nauna sa amin, yung iba hindi pinalad at namatay, may mga pinalad naman at hanggang ngayun ay buhay pa pero hindi din naman masasabing pinalad sila dahil bawat araw na nandidito ka at nakatungtong ang paa mo sa lupang ito ay hindi ka ligtas para ka na ding nakaapak sa sarili mong lupang pag lilibingan
Inimulat ko ang mga mata ko ng maramdaman kong may nakatayo sa harapan ko bahagya pa akong nagulat ng makitang si Marcus iyon ngumiti siya sa akin kaya ginantihan ko ito ng maliit na ngiti
Hi pwedi maki-upo? Nahihiyang tanong niya, ngumiti lang ulit ako at tumango
Nag lakad naman siya palapit sakin kaya umayos ako sa pag kakaupo ko nang makalapit ay naupo siya sa tabi ko, nakatitig lang ako sa kawalan at malalim parin ang iniisip
Baka malunod tayo Napalingon ako sa kanya ng mag salita siya, napakunot noo ako dahil hindi ko maintindihan ang sinasabi niya
Bakit tayu malulunod? Nag tatakang tanong ko
Ang lalim kasi ng iniisip ko baka malunod tayu sinamahan pa niya ito ng mahinang pag tawa
Hindi naman sagot ko naman at nginitian siya ng peke
Hindi ko alam kung bakit niya ako nilapitan pero dahil lumapit siya siguro ibigsabihin kaya nito nahulog na siya sa patibong ko? Pero hindi ko muna iisipin yon sisimulan konang mag tanong
Ahm pwedi mag tanong? Nakita ko ang pag liwanag ng muka niya dahil kinausap ko siya
Oo naman ano ba yun? Nakangiting tanong niya
Pano ka nakarating sa lugar na to? Tanong ko nakita ko naman ang pag iwas niya ng tingin na para bang iniiwasan ang tanong ko
Dahil ni mom Napabuntong hiningang sabi niya ipinakita ko namang naguguluhan ako kasi naguguluhan talaga ako bakit ba nila sinusugal ang buhay ng mga anak nila sa gantong lugar kung pwedi namang mamuhay ng payapa sa bahay nila na walang pinoproblema
Bakit ka naman niya pinasok sa gantong klase ng lugar? Naguguluhang tanong ko
Wala siyang magagawa Napabuntong hininga ulit siya at nginitian ako alam kong pilit iyon
Nguniti nalang din ako alam kong wala pa akong posisyon para mag tanong kaya oonti-ontiin ko muna napalingon ulit ako ng may mag sigawan at takbuhan kaya napabuntong hininga ako kaylan ba matatapos to uubusin ata kami dito ano to isa isa matira matibay?
Napapikit nalang ulit ako ano ba ang mutibo nga mga pumapatay, bakit nila ginagawa yon naramdaman ko naman ang titig nito sa akin pero binaliwala ko nalang yon
Ang pinag tataka ko lang ay kung bakit may mga shopping moll at kung ano ano pa at hindi din napuputol ang mga credit card ang maga nandidito sa loob pwedi ka ding gumamit ng phone pero hindi ka makakatawag sa mga kamag anak mo okahit sino mang nasa labas bara bang umiikot lang ang signal dito at hindi lumalabas para bang may nakaharang o baka may humaharang sa panahon ngayunmarami ng makabagong teknolohiya kaya hindi na ako mag tataka
*Someone POV*
"Tok" "tok"
Come in
A-ah m-ma'am m-marami n-n-na p-po ang n-namamatay napabuntong hininga nalang ako sa binalita ni Bella secretarya ko
Hindi ko siya linilingon at pinanatili ko lamang ang paningin ko sa bintana kung saan tanaw ang eskwelahan nababalita na din saakin yan araw araw ganyan ang sinasabi ni Bella
Halos napakatagal na namin dito at natutuwa ako dahil malapin na akong makalaya sa gubyerno oo ang gubyerno ang nag utos sa aming gawin ito pero hindi nga ata talaga kami makakapag saya dahil kung inaakala nila na empiyerno na ang lugar na ito nag kakamali sila nasa lupa pa sila dito ang empiyerno ay dadating palang
M-ma'am B-Berryville m-may n-natangap p-po a-akong m-message g-galing s-sa l-labas m-mag-handa n-na d-daw p-po t-tayu sabi niya
Napahilot nalang ako ng sintido ko mas na eestress ako sa kanya, hindi ko alam kung may sakit ba siya sa pag sasalita oh ano eh lagi nalang siyang nauutal pag kausap ako bakit kakainin koba siya?
Hindi ako kumakain ng parrot no tsk malapit na malapit na talagang maganap ang pinaka hihintay ko at ang hinihintay din ng lahat ang makaalis dito
Pero kung ako sa kanila mas pipiliin ko nalang mabuhay ang tahimik dito hindi nila gugustuhing lumabas kung wala lang pumapatay tahimik naman sila
Para lang malinaw hindi kami ang nag uutos na pumatay sila sarili nilang ginagawa na walang nag uutos hindi ko alam kung anong dahilan nila kilala na din namin ang grupong pumapatay pero hindi na namin pinoproblema yun
Doon din naman ang bagsak nila sa kamatayan kung hindi nila pinatay yon may ibang gagawa
Ang labanan dito ay Matira matibay
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
•©️•
PlssVote
Comment
And
fallow
BINABASA MO ANG
Bloody Hell University (Book One)
Mystery / ThrillerPano kung mawalan ka ng mga kaibigan Pano kung mawalan ka ng mahal sa buhay Tapos sa hindi inaasahang pag kakataon makita mo ulit sila at mag kasama sama ulit kayu Tapos........malalaman mo na...... Na....... Book one Complete☺️