Park Jimin: Havaalanının girişindeyim geldin değil mi?
Kim Eun Mi: Evet girişteyim .Seni gördüm yanına geliyorum .
Jungkook'un dedikleri ister istemez beni şüpheye sürüklüyordu .O mantıklı bir insandı ve davranışları dediğinin arkasında olan biriydi.
Başkasını sevdiğin gün ruhumu kurtaracaksın demişti bana ama o günden beri bana yakın davranıyordu.Böyle yapacak biri değildi.Eğer teorim doğruysa pişmanlığımdan benden geriye bir şey kalmayacaktı.
"Ne düşünüyorsun Eun?İyi misin.İki saatten beri sana sesleniyorum!"
"Ah üzgünüm Jimin.Biraz dalgınım."
"Yarın gece Kore'de olcağız."
"O nasıl olacak?Görüşme ve tanıtma yarın.Yarın yola çıksak bile yetişemeyiz."
Göz kırptı ve bana gülümsedi.
"Her şeyi ayarladım görüşme biz oraya gider gitmez olacak.Bana inanmıyorsan al bak."
Profesör ile olan konuşmasının sadece onay kısmını bana göstermişti.
Gülümsedim ve ona sarıldım.Ardından hızla geri çekildim.
"Üzgünün aniden oldu."
"Önemli değil."
Bu görüşmeye hangi iki öğrencinin seçileceği geçen seneden belirlenmişti.Ancak tarihi belli değildi.Ben ve Jungkook seçilmiştik ancak yaşananlar sonucu puana göre Jungkook'un kontenjanını Jimin'e ayırtmışlardı.Jimin başından beri bu olaya sıcak bakmıyordu büyük ihtimalle teklifi reddedecekti.
...
Görüşme güzel geçmişti.Kabul edip etmediğimize dair yarın mail gönderecektik.Şuan okulu önemsemiyordum bile.Her saniye aklım Jungkook'taydı.
"Kalkış saatine ne kadar var Jimin?"
"Son Yarım saat."
...
Uçağın kalkması gerekiyordu .Kalkış saatinden yirmi dakika geçmişti.Stres olmamam mümkün değildi.Umarım teorim tutmazdı.Ancak şanssız bir insan olduğumdan kesin tutacaktı.
Bütün yolcular isyan çıkarmıştı.Pilot ise havanın kapalılığı sonucu beklemek durumunda olduklarını şimdi uçuşa geçileceği ile ilgili kısaca bilgilendirme yapmıştı.
...
İnişe üç,gece yarısına ise on üç dakika kalmıştı.
"Bu saatten sonra hayatta yetişemeyiz.Onu son kez görmeden olmaz Jimin!"
"Kimi? Jungkook'u mu?
Onu nasıl göreceksin son kez derken neyi kastediyorsun?"
O an telefonum çalmıştı.Gözlerimi büyülterek ekrana baktım.Benim şaşkınlığımın farkına varan Jimin'in
bakışları ise anında elimdeki telefonun ekranına kaymıştı .
Ekrandaki Jungkook yazısını gördüğü an duraksadı.Dili tutulmuştu.Ben de konuşmayı unutmuş gibi hissediyordum.Jungkook'un telefonu ve benzeri eşyaları yanında değildi gerçi olamazdı da.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zᴇʀᴏ O'ᴄʟᴏᴄᴋ ~ᴶᴷ~✔️
Fanfiction[TAMAMLANDI] Ufak bir umut fidanı,tüm vücuduma nefes olmuştu çoktan.Bu sefer olmazdı.Umutlanacağımı bile bile küçük fidanımı sulayamazdı.O buraya gelmemeliydi.Tekrar aynı şeyi kaldıramazdım.O fidan şimdi büyüdü ve bir Çınar Ağacına dönüştü.Kurumuştu...
