Dizlerimi kırarak yere çömeldim.Omzuma dokunan Jimin'e baktım.Şaşkın görünüyordu.Hemde fazlasıyla.
Tekrar az önce Jungkook'un bulunduğu yere baktım.Telefonu oradaydı.
Ayağa kalkarak telefonu elime aldım.Gözümden akan yaş Jungkook'un telefonunda ahenkle dans ediyordu.Bakışlarım telefonun ekranında takılı kaldı.
"00.00"
Bu yazıyordu.Etrafıma baktım.Her şey durmuştu.Hızlıca saatime baktım.Yelkovan ve tarih hızlıca geriye sarılıyordu.
Telefondaki bakışlarımı etrafıma çevirdim.
Şuan geçen sene organize edilen kamp gezisindeki mekandaydım.Gölde bir hareketlilik duymam ile oraya yöneldim.Jungkook'un burada ayağı takılmış ve göldeki akıntıya direnmeye çalışırken boğulmuştu.Ben ise çok geç kalmıştım.Onu kurtardığımda çoktan ciğerleri tamamen su ile dolmuştu.
Birinin çırpınış ve bağırış çabalarını işitiyordum.Hızlıca oraya yöneldim.Etraf karanlıktı.Görmekte zorluk çekiyordum.Oyalanarak tekrardan birinin hayatına mâl olmak istemiyordum.Bir saniye bile düşünmeden göle atlamıştım.Akıntı sertti ama bu sefer başaracaktım.
Karaya zorlada olsa çıkmayı başarmıştım.Az önceki çocuk sırtı dönük bir şekilde öksürüyordu.Tarihe baktım 2019 Mayıs 5 saat tam gece yarısı.
O düşündüğüm kişi miydi...
Elimi omzuna koydum.
"Jungkook...Sen misin?"
Yavaşça bana döndü.Ay ışığının aydınlattığı yüzü parlıyordu.Gözleri tüm galaksiyi barındırıyor gibiydi.
"Başardın Eun.BAŞARDIN!BEN GERİ DÖNDÜM!"
Sevinçle bağırmasının ardından.Kendini toprak zemine kollarını ve bacaklarını açarak sırt üstü attı.
O anlık şaşkınlıkla üzerime bakındım.Kıyafetlerim Jungkook'un boğulduğu günki ile aynıydı.
"Hey Eun Mi şaşkınlığını geride bırak.Kolum emrine amade.Hadi uzan."
Dilim tutulmuştu.Ben ne yaşıyordum cidden.Dediğini yapıp açmış olduğu omzuna uzandım.
"Hmm bu arada o yazdığın notta neydi önemli bir iş...O işin ne olduğunu bana açıklaman gerekiyordu.Küçük cadı.Beni meraktan öldürdün."
"Jungkook sana ve o iyi kalbine hayranım."
"Olmalısın da.Sen benim köşemdeki tahtıma sahipsin"
dedi ve bana dönerek göz kırptı.
"Bu nasıl oldu peki?"
"Şaşkınlığını anlayabiliyorum.Bana havaalanında dokunduğun an yeniden doğmuş gibi hissettim ve kendimi bir anda burada buldum.Bir an gelmeyeceğini düşündüm.Sen ruhunu benim ile paylaştın."
"Bu nasıl-"
"Aaaaa Eun onca garip şey yaşadık bunu da kafana takmayı ver.Anın tadını çıkar.Yeni bir başlangıca adımlıyoruz benimle misin?"
Elini havaya kaldırdı ve serçe parmağını bana doğrultu.Onu bekletmeden aynı şekilde ben de serçe parmağımı kaldırdım.Ve ikimizde parmaklarımızı birbirine kenetledik.
"Sonuna kadar seninleyim.Seni terkedeceğimi aklının ucundan bile geçirme Bay Jeon Jungkook!"
Kıkırdadı.
"Islaksın hasta olacaksın."
"Hava yeterince sıcak bir şey olmaz."diyerek bana sarıldı ben de aynı şekilde ona karşılık verdim.Ardından birlikte yıldızların altına uzandık.
"Bu manzarayı izlemeye bayılıyorum."
"Ben de seni izlemeye bayılıyorum."
Son cümlesiyle bana baktığının farkına varmış ve gülümseyerek sırtımı dönmüştüm.O da kollarını belime sarmış,kendine doğru çekmişti ufak bedenimi.
Her şey bir rüya gibiydi.Biz imkansızı oynuyorduk.Ve galibiyet bizdeydi.Şaşkınlığım devam ediyordu.Her şeyin rüya olmasından korkuyordum.
"Bu bir rüya değil,değil mi?"
"Hayır Eun her şey gerçek.Ve artık seninleyim.İstesende benden kurtulamazsın"
"Seni seviyorum Sevgilim."
"Seni seviyorum Sevgilim"
Doğruya doğru bu son bölümü yazmayacaktım ama son an karar değişikliği yaptım ve kötü son ile bitirmedim😉
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın☺️
DUYURUUU!
Bu kurgu gibi kısa serilik bir kurgu daha yolda geliyor benden söylemesi😉
...
O zamanlar bu kurguyu yayımladığımda bahsettiğim kitap
(For You )tamamlandı bakabilirsiniz beğeneceğinizi düşünüyorum.
Ayriyeten Trust Me adında yeni bir kurguya daha başladım.Ona destek olursanız çok mutlu olurum.
İnstagram hesabım= @__j.jungkook__
@jeonxrq
Burada da aktifim isteyen göz atabilir.
Sizi seviyorum umarım bu kısa kurguyu beğenmişsinizdir🙃
Diğer kurgularımda görüşmek dileğimle^ - ^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zᴇʀᴏ O'ᴄʟᴏᴄᴋ ~ᴶᴷ~✔️
Fanfiction[TAMAMLANDI] Ufak bir umut fidanı,tüm vücuduma nefes olmuştu çoktan.Bu sefer olmazdı.Umutlanacağımı bile bile küçük fidanımı sulayamazdı.O buraya gelmemeliydi.Tekrar aynı şeyi kaldıramazdım.O fidan şimdi büyüdü ve bir Çınar Ağacına dönüştü.Kurumuştu...
