Lara suga'nın kurduğu cümleler karşısında donup kalmış ve tepki dahi verememişti.
Suga kalbi'nin atmadığını hissedince gözleri dolmuş, elleri titremeye ve kalp atışları ritimsiz atmaya başlamıştı.
Ayağa kalkmak istese de bu gücü kendinde bulamaz. Panik, endişe, korku bi anda vücudunu sarmaya başlamıştı. Elinden bir şey gelmiyordu. Ve bu canını fazlasıyla acıtmışı.
Sevdiği kadın gözleri önünde onu bırakıp gidiyorken o ise öylece duruyordu. Bir şeyler yapacaktı, yapması gerekiyordu...
Suga ayağa kalkmak için kendini fazlasıyla zorlamış ve 2 3 deneme sonunda kalkmayı başarabilmişti.
Her ne kadar ayaktayken ayakları titremeye devam etse de y/n'ye yakınlaşmış ve kucağına almak için uzanmıştı.
O sırada zil çalmış ve lara göz yaşları içinde hızlıca ayağa kalkmış ve kapıya yönelmişti.
Kapıyı açtığında karşısında sedye ve 2 ambulans görevlisi duruyordu. İçeriye geçebilmeleri için adımlarını geriye doğru atmıştı. Görevliler içeriye girmiş, baygın bir şekilde koltukta yatan y/n'nin yanına gitmiş ve sedyeye taşımışlardı.
Babası masanın bulunduğu yere yaslanmış ve öylece olan biten her şeyi izlemeye devam etmişti.
Suga ise ambulans görevlilerine bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
Suga; o-onun k-kalbi durdu galiba... yardım e-edin n-nolur...
G(görevli); elimizden geleni yapacağız, şimdi çekilin lütfen.
Sedye kapıdan dışarı çıkarılmıştı. Suga arkalarından gitmeden önce masaya yaslanmış olan adama doğru yürümüş ve cebinde bulunan tüm parayı çıkarıp yüzüne çarpmıştı.
Adam yüzsüz gibi tüm parayı yerden toplamış ve cebine yerleştirdikten sonra kapıya doğru yürümüş ve dışarı çıkmıştı.
Suga adamın arkasından öylece bakmış ve gittikten sonra kapıya doğru yürümüştü.
Suga; gidelim.
Ve evden dışarı çıkmışlardı.
Ambülans hastaneye vardığında Suga ve lara ise arabadan iniyorlardı.
Ambulansın içinden sedyeye çıkarmışlar ve hastaneye girmişlerdi. Suga ve lara da arkalarından hızlı adımlarla takip etmişti.
Yan yana yürümeye devam ederken y/n yoğun bakım odasına alınır. Suga koşar adımlarla içeriye giden doktoru yakalamaya çalışır.
Doktor kapıyı kapatmadan önce son anda koluna dokunur ve ona bakmasını sağlar.
Suga; lütfen sadece 1 dakika...
Doktor içeride bulunan hastaya döner ve hemşirelere
D; ilk müdahaleyi yapın geliyorum.
Der ve odadan çıkar.
D; hasta'nın akrabası falan mısınız?
Suga bu soruya düşünmeden cevap verir.
Suga ; sevgilisiyim.
D; tamam dinliyorum.
Suga; o, o-onun durumu nasıl?
D; bakın bu normalde pek görülen bir vaka değil.
Suga; nasıl yani?
D; yani demek istediğim durduk yere bu tür bir şeyin olması... hasta'nın bildiğiniz bir hastalığı var mı?
Suga yutkunmuş ve kendine hakim olmaya çalışmıştı. Titreyen ve duracakmış gibi çarpan kalbine aldırmadan doktora cevap vermek için ağzını açtı. Ağzından şu cümleler döküldü...
Suga; evet bir hastalığı var. İsmi b... ....
Doktor'un ruh hali değişmiş ve endişeli, umutsuz gözlerle ona bakmıştı.
D; elimizden gelenin en iyisi yapacağız. Şimdi gidiyorum...
Doktor arkasında bulunan kapıya dönmüş ve kapıyı açıp içeriye girmişti.
Suga ise kapı kapandıktan sonra, kapı önünde durmamak için biraz daha kaymış ve çömelmişti.
Onun hastalığına 1 sene dayanmış ve ne olursa olsun, ne şekillerde olursa olsun yanında olmuştu. Şimdi ise o, onu bırakıyordu.
Her şeyi bu kadar hızlı öğrenmemesi gerekiyordu. O babası... onu elleriyle boğacaktı. Sırf onun hatrı için ona dokunmamıştı.
Titremeye devam eden vücudu, ağlamaktan şişen gözleri ve içinde büyümeye devam eden korku... yanında olmaya elbet devam edecekti. Bırakan o olsa bile...
Suga y/n'nin her şeyi öğrendiği düşüncesiyle biraz da olsa içini rahatlatmıştı. Ama şuan da bulunduğu durum, öğrenmemesi için her şeyi yapmaya hazırdı. Ama iş işten geçeli çok oldu min yoongi, çok...
Suga belini duvara yaslamış ve kafasını aşağıya doğrultmuştu. Düşüncelerinde kaybolmuşken ona seslenen birini duyması ile kafasını kaldırmış ve sol tarafına çevirmişti.
Hemen ona doğru bakan ve yürümeye devam eden kişi önüne gelmiş ve şu cümleyi kurmuştu
X; sanada selam...
