•It's Me, Not He• [Completed]

01• I lost myself 😳

( English version of this story is also uploaded)

තාම මතකයි ඒ දවස... එදා මං බලන් හිටියා තාත්තා වැඩ ඇරිලා ගෙදර එනකම්.
අම්මත් වෙනදට වඩා කලින් රෑ කෑම උයල, මාත් එක්ක හද එළියේ වත්තට වෙලා කතා කර කර හිටියා. එදා අම්මයි මායි හීනෙකින්වත් නොහිතපු දෙයක් සිද්ධ වුණේ..... එදා උදේ ලස්සන කාර් එකකින් ගෙදරින් එලියට ගිය තාත්තා , ගෙදර ආවේ ලොකු පෙට්ටියක් ඇතුලේ....
තාත්තා ඇක්සිඩන්ට් වෙද්දී මං A/L ප්‍රතිඵල එනකම් ගෙදර හිටියේ. මල්ලිට 17 යි, නංගි ට යාන්තමින් 9යි.
මළ ගෙදර වැඩ ටික කරගන්න අතේ තියෙන හැම සතේම වියදම් වෙද්දී අම්මා මං දිහා බලනවා, මං අම්මා දිහා බලනවා. එච්චරයි අපිට කරන්න පුළුවන් වුණේ.

තුන් මාසයේ පින්කම දවසේ A/L ප්‍රතිඵල නිකුත් වුණා. මං Science stream එකෙන් B C S අරං තිබ්බා. ඒ ප්‍රතිඵල මට ඉහටත් උඩින් වගේ. මට university එන්න උනත් පුළුවන්.
ඒත් මං හිතුවේ වෙනත් පැත්තක්. මගේ මේස ලාච්චුවේ තිබුණ ලියුම අතට අරං මං තීරණයක් ගත්තා.

මට ඕන වුණේ පවුලට බරක් නොවී කොහොම හරි අම්මාව බලාගෙන මල්ලිටයි නංගිටයි උගන්වන්න පුළුවන් ලේසිම ක්‍රමයක්. ඒ නිසායි මං කොරියාව ට ආවේ........

*********************************

"ඕයි ... නැගිටින්න!!..... මගේ towel එක කොහෙද?? "

අදත් උදේ ම අර මල වදේ කෑ ගහනවා 😒, පුදුම ආසාවක් තියෙන්නේ මේකිට වැඩ ට යන්න. මං කොට්ටෙන් මූණ වහ ගත්තා.
" අනේ බං, ඇණයක් නොවී ඉදහං කො පොඩ්ඩක් 😣, මට නිදාගන්න ඕනේ...."

" හානේ.... කුමාරි හාමි ට දෝ ගන්න ඕනෙද? ඉදිං මං කිරි ටික අරං ඇවිත් පොවඤ්ඤං.... "
" ඒ ඇත්තට පොවහංකො.... ඊට පස්සේ හරහා දාලා මාව නලවහං.. නින්ද යනකං... හා ද?"
ඒ කතාවට "සදූ " ගස්සපු ගැස්සිල්ලට, අතේ තිබ්බ කිරි එක මගේ ඔළුවෙ නොහැළුණා පුදුමයි. 😬

අපි කොරියාව ට ඇවිත් දැන් මාස තුනකට වැඩී. මං මෙහෙ university එකක medical student කෙනෙක් දැං. මාත් එක්ක මේ රටට ආව පස් දෙනාගෙන් එක්කෙනෙක් ආයි ගියා. තුන් දෙනෙක් කොරියාවේ ම වෙන පැත්තක රස්සාවල් හොයා ගත්තා. මායි සදුයි Seoul වල නැවතුනා. මගේ university එකටත් ළගයි මෙතන. ඒ වගේම පාඩම් කරන්න පුළුවන් හොඳ වටාපිටාවක් තියෙනවා ( අර එහා ගෙදර පැණියා, Song Jin , ගිරිය පුප්පං කෑ ගහල සිංදු කියන්නේ නැත්තං😒😤😣)