•It's Me, Not He• [Completed]

12• 🌹 or 💍 ? 🤭

අවුරුදු 6 කට පසු.....

වර්තමානය

🥱... උදේ පාන්දර ම මොකක් ද මේ TV එකක් කෑ ගහන්නේ?? නිදා ගන්නත් බැහැ 😫

මං මූණ හෝදගෙන පහලට ආවේ TV සද්දෙ ඉවසන්න ම බැරි තැන..😒

"මල්ලී.. මොකද මේ උදේ පාන්දර TV එක දාගෙන කරන්නේ🤨?" මං newspaper එක අතට අරගෙන සාලෙට ගියා.
TV එකෙ සද්දෙ හොදට ම වැඩි🤯.

අම්මා මගෙ එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙලා මැහුමක් මහන්න පටන් ගත්තා.

"අම්මා... මොකද අරයා අද උදේ පාන්දර ම TV දාං? අනික මෙච්චර සද්දෙන්?🤯"

අම්මා මැහුම පැත්තකින් තියලා මගේ කනට ළං උනා.

" ඔයා එයාට phone එකක් අරං දෙන්නෙ නෑ කියලා තරහ වෙලා ඔය. 🤭
Campus එකෙ හැමෝටම phone තියනවා ලු. ලංකාවේ වගේ මෙහෙ ඉන්න බෑලු. Phone එකක් ඕනෙමයි කියන්නේ..... ඔන්න ඔහෙ අරං දීපං පූතෙ."

මං පත්තරේ බලන එක නැවැත්තුවා.

"අම්මා හරි කතා නෙ කියන්නේ...😑 එහෙම පුළුවන් ද?... මල්ලී!! මෙහෙ එනවා😠"

"මට බෑ😒"

"මං එන්න නේද කිව්වේ😤?"

"අනේ!! මහා වදයක් ඔයා නං😒"

"ආ......... එහෙම ද🤨? අරං දෙන්නෙ ම නෑ phone එකක්. "

"අනේ 😯අක්කේ... අනේ😓... අනේ...."

"මං ඔයාගේ පොත් මේසේ උඩ තිබ්බ... බලන්න හොදයි ද කියලා 🙃"

"මොනවා?? ඇත්තම ද? මගේ හොද....... අක්කා🤗"

අම්මා ආදරෙන් මල්ලී ට පහරක් ගැහුවා.

"දැං හරි ද? අහ්?😂"

මං හිනා උනේ මල්ලී කාමරේ ට දුවන වේගෙට.

"නංගි තාම නිදිද අම්මෙ?" මං ආයෙත් පත්තරේ අතට ගත්තා.

"ඔය ඊයේ රෑ වෙනකල් පාඩම් කරලා තාම නිදි... තව ටිකකින් ඇහැරෙයි.."

"හ්ම්...."

"අද දුවට වැඩ නෑ? 🙃"

"අද night shift එක අම්මෙ... හවසට තමයි යන්න ඕන"

මං පත්තරේ තවත් පිටුවක් පෙරළුවා.

"ඔය පත්තරේ මංගල දැන්වීම් කියලා කොටසකුත් තියනවා 😌. නරකද පොඩ්ඩක් බැලුවොත්?"