Self-control~ Ft Carel Eiting

8.

*ik moest er een foto van Donny bijzetten, idk wrm, maar hij is cute. Okii, bye*

"Over 5 minuten in mijn kamer..." zei ze en ik knikte.

POV Emma

Ik zat ondertussen in mijn kamertje wat te pulken aan mijn nagels. Ik hoorde twee klopjes op de deur, "binnen" zei ik zo vriendelijk mogelijk.

Ongemakkelijk stond Carel in de deuropening. "Je mag wel gaan zitten hoor" zei ik en wees kort naar de stoel. Hij knikte en ging zitten

Er viel een lange, korte stilte die niet heel aangenaam voelde. "Je wilde praten?" doorbrak ik de stilte. "Uh, ja..." zei hij zacht.

I'm herkende mezelf weer, want ik begon het zielig te vinden en ik kreeg een schuldgevoel. "O-oké, ik- uhm... Het spijt me echt heel erg, ik had niet zo raar moeten doen" zei hij, maar je kon nog in zijn stem horen dat het niet alles was

"Is dat alles?" vroeg ik. "N-nee" stotterde hij. "Ik ben zeg maar niet heel sociaal, dus ik vind communiceren best lastig. Ik ben bij een pedagoog geweest, dus ben ik nu weer de oude" praatte hij aan een stuk door.

"Mag ik vragen wat je bedoelt met de oude?" vroeg ik voorzichtig. "Ja, tuurlijk. Vroeger was ik een vrolijke jongen die urenlang kon praten, maar er was wat tussen mij en mijn ouders gebeurd waardoor ik alle schuld aan mezelf gaf en ik dus minder ging praten en dingen deed die niet heel handig waren" zei hij en liet zijn hoofd beschaamd hangen.

"En jij? Shay zei vanochtend dat jij het ook zwaar had" vroeg hij. Altijd Shay weer, ik ga haar mond echt dichtmetselen. "Mijn ouders komen uit Rotterdam en zijn echte die- hard Feyenoorders, dus waren ze woedend op me met het besluit dat ik naar Amsterdam ging om bij Ajax te werken" zei ik.

"Heftig...nog meer dingen? Heb je een vriendje dat soort dingen?" vroeg hij. "Nou- ik heb- had een vriendje" verbeterde ik mezelf. Ik keek erg moeilijk en kreeg al bijna kots neigingen bij het woord 'vriendje'.

"Waardoor is het uit gegaan als ik vragen mag?" vroeg Carel. Hij was al wat losser gekomen merkte ik. "Nou, het is niet echt uit. Hij- eh- Hij mishandelde me, dus ben ik "gevlucht" voor hem" zei ik zacht.

"Oh, sorry. Dat had ik niet mogen vragen" zei hij met medelijden. "Nee geeft niet kon je niet weten" zei ik snel om hem geen schuldgevoel aan te praten.

"Het spijt me echt heel erg. En ik meen het, hoe kan ik het goedmaken?" vroeg hij bijna smekend. "Je hoeft het niet goed te maken" zei ik snel. "Jawel! Ik neem je morgen mee naar mijn favoriete plek. Het is wel in een bos" zei hij vastbesloten.

"Carel, dat hoeft echt niet, zei ik net" dring ik aan. "Jawel, ik wil het goedmaken" dringt hij aan. "Prima" zucht ik, want ik weet dat ik deze discussie niet ga winnen.

"Is het weer goed tussen ons?" vroeg ik dan maar. Hij knikte en lachte, "tuurlijk, ik kan niet voor altijd blijven lopen met een schuldgevoel." "Je hebt niks fout gedaan, het was mijn schuld" verbeterde ik hem. "Helemaal niet. Nou, nu zijn we klaar anders beginnen we weer opnieuw.

Ik lachte en knikte. "Ik ga zo maar eens trainen" zei hij en stond op. "Ja, ik ga mee, want ik moet me nog steeds voorstellen" grinnikte ik.

"Goedmaak knuffel?" vroeg hij en opende lachend zijn armen. Even verdronk ik in zijn ogen, maar ik knikte toch. Hij sloot zijn armen om me heen en ik lachte en werd rood.

"Oké, nu moeten we echt gaan, anders komen we te laat" zei ik en maakte me los uit de knuffel. Stiekem vond ik het wel jammer... Wacht, dat dacht ik niet!

"Kom op jongens, beetje tempo houden. Goed zo, dat is beter!" riep Erik de jongens toe. Tijdens het inlopen deden ze allemaal gekke dingen en sprongen ze op en neer. Het zag er best grappig uit.

"Zijn ze altijd zo druk?" vroeg ik lachend. "Dit is nog heel rustig hoor" lachte Erik. De jongens kwamen na nog 2x op en neer joggen naar Erik en mij toe.

"Goed jongens, dit is Julia, ze gaat zich even voorstellen" zei Erik en liet mij aan het woord. Zenuwachtig zocht ik naar wat zinnen in mijn hoofd. "Nou eh- ik ben dus Julia, ik zit op hockey en we doen mee aan het EK en misschien het WK, ik ben 20 jaar oud en ik ben jullie fysiotherapeut en EHBO-er bij de wedstrijden" stotterde ik nerveus.

Ik keek de groep rond en iedereen mee me aandachtig aan. Carel gaf een knikje en lachte. Ik lachte nerveus terug en zag wat jongens mij scannen. "Oké, flirten mag een andere keer jongens. Aan de slag!" Grapte Erik en de jongens zuchtten om zijn "grap".

Ik moest toch een beetje lachen, maar liet het niet zien. Als Shay hier was geweest, ging ze helemaal stuk. De jongens begonnen met de bal over passen en schijnbewegingen.

Toen ze dat hadden gedaan kwamen de jongens weer bijeen en bespraken we wie wat ging doen. Bij mijn blessure training zaten, Frenkie, Carel en Matthijs. De trainer begon met de uitleg voor de overige spelers die gewoon 'normaal' konden trainen.

Ik liep met de jongens naar de andere kant van het veld en begon met uitleggen. "We gaan eerst wat extra rek oefeningen doen en de spieren trainen" legde ik uit.

De jongens knikte en begonnen met de oefeningen die ik aan ze gaf en voordeed. Na meer dan een uur was de training afgelopen en gingen de jongens allemaal omkleden.

"Hoi, ben jij Emma?" hoorde ik een lieve stem achter mij. Ik draaide me om en zag Mikky, de vriendin van Frenkie de Jong, staan. "Ja, dat ben ik" zei ik en stak mijn hand aan.

"Leuk je te ontmoeten. Frenk vertelde me al veel over je. Alleen maar goede verhalen hoor!" zei ze. "Mooi zo, anders is het nog een extra rondje rennen voor hem" grapte ik.

We liepen zonder na te denken naar de kantine en raakte in gesprek. Na een tijdje kwamen Frenkie en de rest ook de kantine binnen en gingen naast ons zitten.

"Het is gezellig zo te zien?" zei hij en keek van Mikky naar mij. "Ja, heel gezellig!" zeiden Mikky en ik. "Geef me andere je nummer, dan kunnen we een keer afspreken!" zei ze vrolijk.

Ik knikte en zette mijn nummer in haar telefoon en zij bij de mijne. Ik nam afscheid van iedereen en liep naar mijn auto. Het was een lange dag en ik was wel toe aan wat te eten en mijn bed.

Ik reed onderweg langs de welbekende grote gele M en nam het mee naar huis. Natuurlijk nam ik Shay's favoriete eten ook mee, een Big Mac menu en kip stukjes. Ik had van alles besteld dus kwam ik met bijna 3 gevulde tassen weer thuis.

"Shayetje, je favo eten!" schreeuwde ik onderaan de trap. "MACCIEEEEE!" hoorde ik terug en ik hoorde een bonk. Daarna hoorde ik voetstappen en voor ik het weet stond Shay voor mijn neus.

We hebben die avond natuurlijk gegeten met Netflix er bij. Daarna was het best laat, dus was ik maar naar bed gegaan, dromend naar een nieuwe dag.

❌❌❌

Jaja, een update. Veel meer heb ik niet te zeggen. Geniet er maar gewoon van♥️!

Update om: 01:22

❌❌❌