Self-control~ Ft Carel Eiting

2.

POV Emma

Ik schrik wakker van de deur die met een klap dichtvalt. Ah, daar is Nick weer. Ik rilde even van de kou. Ik wist wat er nu komen zou, hij was drinken, dat zeker. Hij zou maar haar schreeuwen dat ze niks kon, hij zou haar slaan of schoppen en haar eindeloos uitschelden. Nou zou je denken: Waarom ga je niet naar je ouders? Tja, ik kom simpelweg de deur niet uit, en ik ben uit huis gegaan. Ik had al geen goede band met hun, dus ben ik uit huis gegaan. En daarbij stonden ze niet achter mijn keuze om naar Amsterdam te gaan, omdat ze die-hard Rotterdammers zijn en dus voor Feyenoord.

Mijn eigen appartement is in Amsterdam en Nick's appartement is in Utrecht. Morgen moest ik naar mijn nieuwe appartement, maar dat wist Nick, gelukkig,  niet. Ik had al wat spullen in een tas gedaan en een koffer ingepakt.

Ze moest overmorgen voor kennismaking naar haar nieuwe werk, waar ze enorm enthousiast was! Ze ging naar Ajax! Ze had daar stage gelopen en ze waren zo enthousiast over haar dat ze haar een contract aanboden, en die had ze natuurlijk niet afgeslagen.

Ik stond voorzichtig op, als ze nu nog snel naar de badkamer zou gaan, dan redde ze het nog om er ongedeerd af te komen. Helaas was ze net te laat en stond Nick al recht voor haar neus.

"Jij domme kut!" schreeuwde hij hard in haar gezicht. Hij gaf haar een duw, maar ze bleef nog stabiel op de grond staan. "Nick doe het alsjeblieft niet, je weet zelf ook dat dit niet hoeft" smeekte ze hem. Hij gaf er geen gehoor aan en begon haar te schoppen. "Waarom heb ik ooit voor jou gekozen, je bent een niksnut, je bent helemaal niets waardig! Jij stomme slet!" Schreeuwde hij haar toe.

Ze krabbelde overeind maar werd vrijwel meteen omver geschopt door Nick. Ze kreeg een par harde stoten in haar gezicht en daarna stopte het.

Ze kreunde van de pijn, ze was dit wel gewend, maar aan de pijn zou ze nooit wennen. Ze besloot voorzichtig op te staan om naar de badkamer te lopen en de schade op te nemen.

Voorzichtig sloop ze naar de kamer naast haar. Ze deed de deur achter zich op slot en slaakte een zucht van opluchting. Ze zag een snee in haar lip, wat blauwe plekken verspreid over haar lichaam en wat sneetjes en wondjes op haar gezicht.

Ze pakte een doekje en deed er wat water op. Voorzichtig depte ze het op haar lip en de rest van haar gezicht. Ze deed er wat zalf op en staarde naar zichzelf in de spiegel. Haar mooie en zachte huid was helemaal bleek, haar glanzende en golvende haar was dof, klitterig en vet. Ze is niet meer wat ze was.

Ze moest nu wel naar beneden. Ze zuchtte diep in en uit en opende de deur. Ze sloop naar de trap en keek ondertussen de kamer van Nick in. Hij was in een diepe roes. Het was nu inmiddels 04:30 geweest en ze wist dat er rond half zes, kwart voor zes een trein naar Amsterdam ging (geen idee of dat kan).

Ze sloop terug naar haar eigen kamer en pakte al haar spullen. Haar kamer was nu gewoon leeg op de meubels na.

Ze trok haar kleren aan en bond haar haar in een vlugge staart bij elkaar. Ze deed haar kettinkje om wat ze van haar vader en moeder had gekregen en sloop weg met haar spullen.

In de koffer had ze haar tas gedaan dus had ze alleen een koffer mee. De rest van haar spullen waren al in Amsterdam. Ze zag Niels' telefoon op tafel liggen. Ze opende hem en haalde snel haar telefoonnummer er uit.

Ze pakte snel haar gekleurde adidas rugzak en stopte haar oplader, camera en wat te eten en drinken er in. Ze maakte een broodje voor onderweg en stopte die ook in haar tas.

Ze pakte een blaadje van het notebook en schreef: 'Hoi schat, ik ben even boodschappen doen en naar een vriendin. Ik ben om 17:30 terug'. Natuurlijk meende ik hier niks van, maar zo zou hij me niet gaan zoeken en had ik tijd om weg te komen.

Ik checkte of ik alles had en ik zuchtte. Ik stopte mijn pinpas in mijn telefoon hoesje en mijn contant geld in mijn rugzak. Ik trok mijn jas aan en stopte mijn geloof in mijn zak. Ik keek op de klok: 04:50. Mooi zo, ik had genoeg tijd om naar het station te lopen en dat haalde ik ook makkelijk.

Ik deed de deur zo zacht mogelijk dicht en ik rende het eerste stuk zo snel mogelijk weg. Toen ik even later wist dat ik ver genoeg was plugde ik mijn oortjes in en ging ik rustig lopen.

Ik zocht mijn afspeellijst en zette hem op. Een traan rolde onbedoeld over mijn wang. Ik was blij, maar ook weer verdrietig. Hoe kan iemand dat je nou aan doen? Ik heb het eigenlijk wel verdient, maar waarom weet ik niet.

Ik liep op een rustig tempo over straat. Er waren maar een aantal auto's die voorbij reden. Niet zo gek ook, want het was mega vroeg. En het was zaterdag, dus de meeste mensen hoefden ook niet te werken. Het enige geluid was een auto die soms voorbij reed en een vogel die floot of een hond die blafte.

Na een ruim halfuurtje kwam ik aan op het station en scande ik mijn OV- chipkaart. De poortjes gingen open en ik liep naar de eerste beste koffie tent die ik zag. Koffie had ik nu wel verdient en zonder functioneer ik niet.

"Goedemorgen, waar kan ik u mee helpen?" vroeg een jonge jongen. "Uhm, doe maar een latte macchiato, alsjeblieft" zei ik beleefd. Even later kwam de jongen terug met de koffie. "Alstublieft en nog een fijne dag verder" zei hij. Ik bedankte hem vriendelijk en liep naar het goede perron.

Ik nam voorzichtig een slok van de hete koffie. "Dames en heren de trein van Utrecht centraal naar Amsterdam centraal gaat over 5 minuten vertrekken, ik herhaal: de trein van Utrecht centraal naar Amsterdam centraal gaat over 5 minuten vertrekken." Ik liep naar de trein die inmiddels al was aangekomen en stapte in. Ik liep naar de goede wagon en ging zitten op een vrije stoel.

Op naar Amsterdam dan maar. De man blies op zijn fluitje en de laatste passagiers stapten nog snel in. De trein begon te bewegen en niet heel lang daarna viel ik in een diepe slaap. Niet gek ook, want ik had amper geslapen.

❌❌❌

Jaja, het eerste hoofdstuk is er! Ik hoop dat jullie hem leuk vinden, laat het me ook weten🤗

❌❌❌