BEKLE! (B×B)

10

Okula geldiğimde ne kadar gelmeyeceğini bilsemde öğle arası için heyecanlıydım

O kokuyu yeniden duyabilmek heyecanlandırıyordu sanki tüm organlarım bir kez daha o koku için yalvarıyordu bana .

Kafamı yattığım sıradan kaldırdım acıktığımı farkettim kantine inen merdivenlere dogru yürümeye başladım hala uykum vardı ve daha fazla heyecanlıydım 4. Tenefüsteydik bundan sonra belki onu görebilirdim merdivenlerden inerken yanımdan geçen o koku beni kendime getirdi oydu o koku başkasına ait olamazdı yaşadığım şok dalgası ile yerimde kalakaldım ama 2 saniye içinde kendime geldim arkamı döndüm hızla kafasında siyah kapşonu geniş omuzları ve benden 10 santim uzun oldugu kesin olan boyu kusursuz gözüken bir vücudu vardı arkadan koridorda ilerlerken ona bakanların yüzündeki hayranlık yakışıklı olduğunun kanıtı gibiydi "bekle"diye bağırdım sesimin ne kadar çıktığını umursamadan o ise sadece 3 saniye kesintisiz onu izlemesem durduğunu anlamayacağım 3 saniye vakit kaybetmeden yürümeye devam etti beklemedi bekle dedim ama beklemedi tekrar; "bekle beni dinlemeye gelmelisin "diye bağırdım bu sefer koridordakiler bize tuhaf tuhaf bakarken o koridorun sonundaki asansöre doğru ilerliyordu durmaya niyeti yoktu belliydi tek umudum çatı katına gelmesi ve önünden geçtiği herkesin hayranlıkla baktığı o suratı görmeye bir nevi hak kazanmamdı o asansöre binerken ben hala merdivenin başında donmuş gibi kıpırtısız duruyordum taki yanımdan geçen biri bana omuz atana kadar"yürüsene birader ne bekleme yapıyorsun "(Y/N bekleme yapma şevket)  çocuğa döndüm "pardon biradar farketmedim" çocuk manyakmı ne dercesine bakıp uzaklaştı benden kantine gidememiştim zil çalmıştı açıkçası onu gördükten sonra yeme isteği bile kalmamıştı bende bundan sonra öğle arasıydı onu görecektim bulut mertle birlikteydi hoca sınıfa girdi ama bulut hala yoktu bu dersin çabuk geçmesi lazımdı çok çabuk kafamı sıraya koydum uyursam çabuk geçerdi o güzel kokuyu daha erken duyardım .

  Uyandığımda öğle arası olmuş hatta 10 dakika geçmişti onu bekletmiştim ya onu kandırdığımı düşündüyse yerimden fırladım koşarak çatı katına ulaştım kapıyı zorla ittirerek açtım küçük pencerenin önünde yine kapşönlüsü kafasındaydı yaklaşmaya başladım görecektim onu hakkımdı beni seven o yakışıklılığı görmek aramızda iki adım kala arkaya doğru çekilmiştim yerimde sürekli kıpırdanıyordum"bırakın beni lan" kimdi bunlar o niye yerinde öyle hareketsizce duruyordu niye bana yardım etmiyordu?

/////////////////////////////

Hellö vote alabilirmiyim bebeklerim birde okuyan varsa yorumlarda düşüncelerini belirtsinler lütfen ❤