~2~

52 11 89
                                    

(Media / Polen'in söylediği şarkı.)

Yaklaşık bir saattir Eymen ile birlikte Afitaptaydık. Sesimin güzel olduğunu duyan Eymen,beni elimden tutup sahneye çıkarttı.

Evet şu an sahnede elimde bir mikrofonla bar taburesinde oturuyordum. Şaka değil tam anlamıyla gerçek. Arkamı dönüp gitariste istediğim şarkıyı söyledim.

Gitarist şarkıya giriş yaptığında onunla birlikte söylemeye başladım.

"Toparladım Bütün Kırgınlıklarımı
Yeniden Saydım Beni Üzdüğün Zamanları
Yokluğunda Çok Düşündüm Gelirsen N'aparım Diye
O Bile Beni Bu Kadar Üzmeye Yetmedi
Kafamı kaldırıp Eymen'e baktım yüzünde bir tebessüm vardı.

Ne Olur Tekrar Yorma Kendini
Uğradığım Ihanete Gücüm Yetmedi
Yaranamadım, Sevdiremedim Kendimi
Aklım Ermedi, Ne Istedin De Vermedim?

Artık Olamam Senle Bir Kez Daha, Olamam Yetti
Yanında Da Kalamam, Aşığın Olamaz Tenim
Başka Bedenleri Koklarsın Yerime Şimdi
Çok Arar Bulursun Ya Sana Verdiğim Bu Değeri
Müşterilerin şarkıya eşlik ettiğini duyuyordum ve bu beni mutlu ediyordu.

Artık Olamam Senle Bir Kez Daha, Olamam Yetti
Yanında Da Kalamam, Aşığın Olamaz Tenim
Başka Bedenlerde Bulursun Yerimi Şimdi
Çok Zarar Verdin Bu Kez Yok Aşk Bitti

Toparladım Bütün Kırgınlıklarımı
Yeniden Saydım Beni Üzdüğün Zamanları
Yokluğunda Çok Düşündüm Gelirsen N'aparım Diye
O Bile Beni Bu Kadar Üzmeye Yetmedi
Son kışıma gelmiştim ve Eymen aynı tebessümle bana bakıyordu. İçimde bir şeylerin ısındığına hissettim.

Yokluğunda Çok Üşüdüm Ama Isınırım Yine
Ateşin Bile Beni Eritmeye Yetmedi
Yok Hayır Tekrar Yorma Kendini
Uğradığım Ihanete Gücüm Yetmedi
Yaranamadım Sevdiremedim Kendimi
Aklım Ermedi, Ne Istedin De Vermedim?"

Şarkı bitince ayağa kalktım ve herkesin alkışları,ıslıklarını dinledim içlerinden bir kaçı bir daha istiyoruz demişlerdi. Teşekkür edip mikrofonu yerine koydum ve sahneden indim.

Eymen bana doğru geliyordu elinde çantam vardı.

"Evet burada herkesin içinde dinledim sesini ama şimdi sadece,bana söyleyebileceğin bir yere götürüyorum bizi."

"Aaa nereye ya ?"

"Gidince görürsün Polen."
Elinde ki çantamı alıp omzuma astım ve koluna girdim. Gidince görecekmişim sonuçta.

Valeden arabayı istedi ve arabaya bindik.
Yaklaşık on dakika sonra sahil kenarında durunca Eymen'e baktım ciddi misin dercesine. Göz kırpıp kapıların kilidini açtı.

Çantamı arabada bıraktım ve indim.
Tek sıkıntı ayağımda topuklularımın olması ve benim şu an kuma basamıyor oluşumdu.

Ayağımı kuma atıp topuklularımı çıkarttım.
Bu şekilde yürüyemezdim.
Eymen yanıma geldi ve ayakkabılarımı alıp arabaya koydu.
Alkol aldığım İçin hafif başım dönüyordu.
Eymen araba kullanacağı İçin alkol almamıştı.

Yavaşça yürüyordum Eymen arabayı kilitleyip yanıma geldi ve kolunu omzuma attı.

"Sana bir daha alkol vermeyelim biz baksana,düz yol değil kumda bile yürüyemiyorsun."diyip güldü. Bende onun gülüşüne eşlik ettim.

SON BİR DEFA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin