ghost of you | kuroken

üzüntüm güçsüzlüğümden

2 yıl önce

"günaydın, erkencisin." dedi kenma mutfağa girerken. bir yandan da saçının bir kısmını toplayıp küçük bir topuz yapıyordu. onun sesini duyan tetsurou kocaman bir gülümsemeyle sevgilisine dönüp "günaydın." dedi. elindeki şişede turuncu bir sıvı vardı ve bu sıvının görüntüsü kenma'nın dehşete düşürmüştü.

"silahını indir, konuşarak anlaşabiliriz." dramatik bir havayla söylemişti bunu kenma.

"anlamıyorsunuz bayım, savaşım sizinle değil, kansızlığınızla." tetsurou gülerek sevgilisine katılmıştı. "aradan çekilirseniz zararsız kurtulabilirsiniz."

"o şeyin vücuduma girmesine izin vermeyeceğim. önce cesedimi çiğnemen gerek." kenma'nın o şey diye nitelendirdiği içecek yalnızca meyve suyuydu. "sevgilim, bu şey çok lezzetli. evinde sana bunu yapacak biri olduğu için fazlasıyla şanslısın." diye cevapladı onu tetsurou ve devam etti. "bu tam bir c vitamini deposu ve ikimiz de biliyoruz ki buna ihtiyacın var." onun haklı olduğunu bilen kenma hiç sevmediği meyvelerden oluşan bu meyve suyunu yüzünü buruşturarak kafasına dikmişti.

"aferin sevgilime. hadi şimdi kahvaltı hazırlayalım!"

günümüz

dolaba aylardır meyve girmiyordu. bunu değiştirmeye kadar veren tetsurou kendine bir alışveriş listesi hazırlayıp dışarı çıktı. burayı tekrar bir ev yapacaktı, kenma dönünce ise her şey normale dönecekti. söylendiği kadar kolay olmayabilirdi ama başaracağına inanıyordu. markete girip bir alışveriş sepeti aldı ve lazım olanları doldurmaya başladı.

günlük hayatta oldukça sosyal ve neşeli olmanın en kötü yanı, öyle olmadığınızda bunu herkesin fark etmesiydi. yıllardır bu çevrede yaşayan tetsurou her markete girdiğinde çalışanlara selam verirdi neşeyle. köşedeki dükkanın önünde oturan amcaya hâl hatır sorardı, parkta oynayan çocukların toplarına müdahile etmeden geçmezdi, bir yerden ayrılırken iyi günler dilemeyi asla es geçmezdi.

şimdi ise bunları yapmayı unutuyor ve unuttuğunu birkaç dakika sonra fark ediyordu. yahut insanlar ondan önce davranıp ona selam veriyordu, hiç aklında olmadığını anlıyordu tetsurou. insanlar onun dünyasının nasıl yıkıldığını görsün istemiyordu. bu durum modunu daha da çok düşürünce alışverişini yarıda bırakıp kasaya gitti ve aldıklarını bırakıp çıktı. o gerçekten kenma olmadan bu kadar umutsuz bir vaka mıydı?