~Τελικά όντως τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!~

~Μέσα στο νοσοκομείο~

Και αφού, φτάσανε μετά από 5 λεπτά στο νοσοκομείο, κατέβηκαν απ'το ασθενοφόρο και μπήκαν στον χώρο. Με το που μπήκαν μια νοσοκόμα ρώτησε:
- Νοσοκόμα: Τι έχουμε εδώ;
- Γιατρός: Βιασμός, θέλει επειγόντως χειρουργείο.
- Νοσοκόμα: Αμέσως. Συνάδελφοι, βάλτε την στο φορείο και πάμε στο θάλαμο του χειρουργείου
- Συνάδελφοι: Μάλιστα 

Το φορείο όπου ήταν πάνω η Αθηνά

Ο Αχιλλέας πήγε μαζί τους αλλά η νοσοκόμα τον σταμάτησε
- Νοσοκόμα: Κύριε απαγορεύεται να περάσετε, μείνετε εδώ, ότι νεότερα έχουμε θα έρθει να σας ειδοποιήσει ο γιατρός
- Αχιλλέας: Σας παρακαλώ, είναι η κοπέλα μου με χρειάζεται.
- Χειρούργος: Άφησε τον να έρθει
- Νοσοκόμα: Πολύ καλά, αλλά θα φορέσεις τα κατάλληλα ρούχα
- Αχιλλέας: Σας ευχαριστώ (τους είπε και φόρεσε τα κατάλληλα ρούχα). Ερμή, Κωστή θα τα καταφέρει, είμαι σίγουρος, είναι δυνατή
- Ερμής-Κωστής: Είναι η μικρή μας. Τώρα πήγαινε κοντά της
- Αχιλλέας: Σας ευχαριστώ!
Μέσα στο χειρουργείο, ο Αχιλλέας μπήσε σε σκέψεις:
- Αχιλλέας: Την έχω δίπλα μου, της κρατάω το χέρι, είναι τόσο γλυκιά. Αυτό το κάθαρμα θα μου το πληρώσει να ναι σίγουρος γι'αυτό.
Μετά από 15 λεπτά, το χειρουργείο πέτυχε
- Χειρούργος: Πέτυχε
- Αχιλλέας: Αλήθεια το λέτε;
- Χειρούργος: Βεβαίως, τελικά η κοπέλα σας είναι πολύ σκληρό καρύδι
- Αχιλλέας: Το ήξερα, Θεέ μου σ'ευχαριστώ!
- Νοσοκόμα: Τώρα περάστε έξω και θα την φέρουμε στο δωμάτιο
- Αχιλλέας: Σας ευχαριστώ και πάλι που μου την σώσατε
- Χειρούργος: Δεν κάνει τίποτα, εξάλλου είναι η δουλειά μας να σώζουμε ανθρώπους (του είπε και του χαμογέλασε)
Ύστερα από λίγο έφεραν την Αθηνά στο δωμάτιο 510 και ο Ερμής έφερε καφέδες για τα παιδιά
- Ερμής: Ορίστε, σας χρειάζεται ένας καφές
- Κωστής-Αχιλλέας: Ευχαριστούμε μπρο
- Γιατρός: Ποιοι είναι η συγγενείς της κοπέλας;
- Ερμής-Κωστής: Εμείς είμαστε τα αδέλφια της και το παιδί δίπλα μας είναι ο αγόρι της, πως είναι η κατάστασή της, γιατρέ;
- Γιατρός: Της έκανα κάποιες εξετάσεις αλλά δεν βρήκα τίποτα το ανησυχητικό, απλά μετά  θα χρειαστεί να κάνει μερικές συνεδρίες με ψυχολόγο για να ξεπεράσει όλο αυτό που της συνέβει, αφότου ξυπνήσει, τώρα μπορείτε να την δείτε, αλλά ένας-ένας!
- Ερμής-Κωστής-Αχιλλέας: Ευχαριστούμε γιατρέ! (του είπαν, τους χαμογέλασε ο γιατρός και έφυγε)
- Κωστής: Αχιλλέα, πάνε εσύ πρώτος σε χρειάζεται πιο πολύ από εμάς
- Αχιλλέας: Καλύτερα να πάτε εσείς που είστε τα αδέλφια της!
- Ερμής: Ο Κωστής έχει δίκιο, πάνε εσύ
- Αχιλλέας: Ευχαριστώ παίδες, είστε οι καλύτεροι κολλητοί που θα μπορούσα να έχω
- Κωστής-Ερμής: Παρακαλούμε, άντε πήγαινε μέσα τώρα!
- Αχιλλέας: Εντάξει, πάω!
Μπήκε μέσα στο δωμάτιο και την είδε ξαπλωμένη με τα σωληνάκια και την μάσκα οξυγόνου και η καρδιά του έσπασε
- Αχιλλέας: Αχ μικρή μου, εγώ φταίω που είσαι σε αυτήν την κατάσταση, δεν έπρεπε να σε αφήσω να πας μόνη σου στο μπάνιο. Εγώ φταίω που σε βίασε αυτό το κάθαρμα, εγώ και πάλι εγώ (πιάνοντας της το χέρι)
- Αθηνά: Δ-δεν φ-φταις ε-εσύ! (του είπε, χαμογελώντας μέσα απ'την μάσκα)
- Αχιλλέας: Σους μικρή μου, μην μιλάς γιατί έτσι χάνεις τις δυνάμεις σου, ξεκουράσου και θα έρθουν και τα αδέλφια σου σε λίγο μέσα!
- Αθηνά: Π-που ε-είμαι; 
- Αχιλλέας: Στο νοσοκομείο μωρό μου, δεν θυμάσαι τίποτα;
- Αθηνά: Ο-όχι, το μόνο που θ-θυμάμαι είναι ο-ότι ο Χ-Χρήστος με β-βίασε και μετά ο-όλα μ-μαύρα
- Αχιλλέας: Σους καρδιά μου, τώρα είσαι ασφαλής, μπήκε στην φυλακή δεν θα μας ενοχλήσει για 10 χρόνια
- Αθηνά: Α-αλήθεια το λες α-αυτό καρδιά μου; (του είπε κάπως αδύναμα, και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της)
- Αχιλλέας: Ναι μωρό μου, τώρα όμως ξεκουράσου και θα φωνάξω τα αδέλφια σου να έρθουν (της είπε και την φίλησε στο μέτωπο)
- Αθηνά: Ε-Εντάξει σ-σ'αγαπώ μωρό μου
- Αχιλλέας: Και εγώ σ'αγαπώ καρδιά μου (της είπε και πήγε να φωνάξει τον Κωστή και τον Ερμή) Ερμή, Κωστή, πάντε μέσα αλλά κάντε ησυχία γιατί κοιμήθηκε
- Ερμής-Κωστής: Εντάξει (του είπαν και πήγαν μέσα να δουν την μικρή τους αδελφή)
- Κωστής-Ερμής: Μικρή μας αδελφή

Έτσι φίλησε ο Αχιλλέας την Αθηνά